Ontbijt onder de parasol aan het zwembad. Op zijn zondag’s. Vannacht stond onze iPhone “off”, en nu bemerken we pas dat we verschillende mails en FaceTime verzoeken binnenkregen. Immers, Waregem heeft de Beker van België gewonnen, en dit na twee verlengingen en een reeks penalty’s. Het zal er daar wel euforisch aan toegegaan zijn op de Heizel. Omdat het vandaag zondag is schikken we om naar de eredienst te gaan. De township Hornlee ligt hier niet zo ver af, en daar zijn we in de laatste jaren al een drietal keren naar de dienst geweest. Even checken dus of ze ons daar nog kennen..
De township van Hornlee.
Eén van de vele kerkjes van Hornlee. Op de stoep ligt er nog eentje zijn roes uit te slapen.
Op verschillende plaatsen in de township wordt allusie gemaakt op de gevaren van drugs…
Het jeugdcentrum van Hornlee.
Tegenover ons kerkje van de “Christian Faith Mission” heeft een publiek busje zopas enkele misvierders afgezet.
In de kerk zelf is er al volop gang. Op het podium wordt muziek gemaakt, gedanst en gezongen. En de gewone kerkgangers; die zingen allemaal uit volle borst mee.
Na bijna een uur is het dan tijd geworden voor de homilie van “the priest”. Johan Grootboom is zijn naam. Die homilie zal ook drie kwartuur in beslag nemen. Deels in ’t Afrikaans, deels in ’t Engels. Soms voor ons te begrijpen, soms helemaal niet.
Na de homilie nog een kwartiertje zingen en The Lord erbij schreeuwen. Daarna de praktische mededelingen, en het zit er weeral op. Na meer dan twee uur mag het wel.
Op de trappen moet iedereen nu nog afscheid nemen van iedereen. Handdrukken, kussen, omarmen, drukkies geven… noem maar op. En de nieuwsjes van de voorbije week vertellen.
Hey, fotograaf… heb je mijn nieuw kleedje al gezien?
Dochter en moeder…
Kleinkind en Oma…
Wachten op het busje voor de terugrit.
We rijden terug richting centrum Knysna. Er komen wel nog enkele stops aan te pas om leuke tafereeltjes vast te leggen.
Deze kapoen wil Willem Tell spelen met een halve appel…
Die gasten zijn vuurtje aan het stoken. Oppassen maar, want verleden zondag zijn in de township van Hout Bay liefst vierhonderd huisjes afgebrand.
Wassen en plassen kent hier geen verschil tussen zon- en weekdag.
We rijden Knysna binnen langs Leisur Island. Her en der zijn kinderen een soort schelpdiertjes aan het rapen. Aan de linkeroever is er een lange gaanderij met verschillende winkels en een paar kunstgalerijen.
Eén van die galerijen trekt wel onze aandacht. “JANDREART”. De galeriehouder Jan Raats is tevens de artiest van alle tentoongestelde werken. Deze namiddag organiseert hij een soort vernissage receptie. Op de stoep van de galerij is hij reeds een en ander aan het klaarzetten.
Op de overkant van de straat heeft hij ter gelegenheid van de receptie een reuzegrote banner geplaatst.
Maar Jan Raats is geen gewone kunstschilder. Integendeel. Hij schildert uitsluitend met zijn vingers. Geloof je het niet?… Hij trekt ons mee tot bij zijn schildersezel in de galerij. Hij trekt zijn rubber handschoenen aan, en maakt met zijn wijs- en middenvinger enkele verftrekken op het bijna lege doek.
Vol bewondering voor de fingerpainter.
Op een bijna afgewerkt doek demonstreert hij ook nog een beetje van zijn kunnen.
Het is intussen al een stukje namiddag en we besluiten een kijkje te gaan nemen in “La Turbine”. Een oude stoomfabriek die is omgebouwd tot een exclusief hotel-restaurant. Kennen we ook al lang. Misschien valt er hier zelfs nog een hapje te verorberen.
Prachtig hoe de oude machines aangewend werden in het interieur.
Vanop het buitenterras heb je een mooi zicht op de huisjes aan het water.
We hebben voorzichtig genoten van een gedeelde pizza met een glaasje wijn. Achteraf nog een cappuccino.
In de receptie van het hotel vind ik nog een dagblad met het relaas van de brand in de township van Hout Bay. Verschrikkelijk wat daar gebeurde…
Stof en as… verschrikkelijk. Vierhonderd huisjes uitgebrand en acht doden.
We nemen dezelfde weg terug om naar onze B&B te gaan. Als naar gewoonte een drietal uurtjes uitblazen.
Vanavond maken we het ons ook niet moeilijk. We gaan nar “Blend”, het restaurant hier dichtbij, waar we eergisteren ook al eens waren. Een kleine rumsteak (200 gr) met groentjes en een steak tartaar met toast. Op minder dan een uur zijn we terug thuis. En maar goed ook, want we krijgen nog de ganse familie op FaceTime. Te beginnen met Caroline, Bert, Emile en Léonie.
Emile is nog steeds aan het duimen voor Zulte-Waregem.
Tien minuutjes later oproep van Mehdi en Julien. Aan zijn oogjes te zien heeft Julien het feestje van vannacht nog niet gans verteerd.