Ons laatste ontbijt in Shenandoah. We werden hier drie dagen verwend, en daar hoort nu een afscheidsfoto bij.
Hilde met de crew van Shenandoah.
En nu inpakken en wegwezen. De baan op naar Simon’s Town. Ongeveer 50 kilometer hiervandaan. Simon’s Town is het mini stadje waar Jacqueline woont en waar we Herman gaan afhalen. Simon’s Town is niet alleen bekend om zijn marinebasis, maar vooral om de kolonie zwartvoetpinguïns die hier op Boulders Beach verblijven.
Het sympathiek intiem stadje Simon’s Town.
De pinguïns op Boulders Beach.
We zijn pas de oprit opgereden, of Jacqueline verschijnt reeds in haar deuropening…
Herman en Patch (Jacqueline’s hondje) komen ook op het appel, en Hilde heeft al één en ander te vertellen.
We hebben niet veel tijd te verliezen, maar Jacqueline dringt toch aan dat we een kwartiertje binnenkomen voor een kopje koffie of een glaasje wijn. André, de echtgenoot van Jacqueline is een viertal maand geleden overleden, en hier in huis zijn ten alle kanten souvenirs van hem te vinden. Het is ook de eerste maal dat we hier terugkomen sinds André overleden is. Hij is dan ook ons gespreksonderwerp nummer één.
André in lang vervlogen tijden. Hij was een verwoed motofanaat.
Hij was ook een komiek en een eeuwige optimist. Nooit om een kwinkslag verlegen. Bovenstaand Onze Vader was op hem geschreven. Tegen 12 uur moeten we wel dringend afscheid nemen van Jacqueline, want we hebben nog meer dan 160 kilometer te gaan tot Hermanus. De eerste vijftig kilometer vorderen tergend traag, want we worden geconfronteerd met tal van wegeniswerken. Zo zal het bijna 14 uur worden als we in de omgeving van Strand komen. We besluiten dan maar om hier een lichte lunch te gaan nemen in “De Brasserie”, het restaurant van Joep van Almenkerk. We waren hier begin februari ook al eens met de Bastards.
“De Brasserie” van Joep van Almenkerk.
Onze ober Tonderai.
Hilde en Herman opteren voor een bouillabaisse en ik hou het bij een steak tartaar. Ober Tonderai weet ons te vertellen dat Joep het etablissement sinds 1 maart heeft overgedragen aan zijn dochter Annelies. Wat Joep nu doet kan of mag Tonderai niet zeggen. En Annelies is juist vertrokken om een boodschap te doen. We worden dus niet wijzer. Aan het tafeltje naast ons zit een man met een jong meisje, en ze hebben ons gesprek wat mee gevolgd. Hij stelt zich voor; James O’Kennedy en zijn dochter Jessica. Enkele maanden geleden heeft hij ook zijn bedrijf overgelaten aan zijn 17 jaar jonge dochter Jessica. Uiteraard blijft hij het landbouwbedrijf verder superviseren.
Vader James en dochter Jessica O’Kennedy. Ze zijn Zuidafrikanen doch van Ierse komaf. En in het achterste knopgat zouden ze nog verre familie zijn van wijlen President John F. Kennedy. In hun landbouwbedrijf doen ze aan diversificatie Maïs, tarwe, luzerne en nog enkele andere graangewassen. Ze beschikken over een gans arsenaal up-to-date landbouwmachines. James is zo fier als een gieter om er enkele te laten bekijken op zijn GSM.
Eén van de vele supermoderne landbouwmachines. Als je bemerkt dat een wiel van de machine even groot is als Jessica, dan zegt dat toch al wat. James weet ook te vertellen dat ze meerder machines van Belgische makelij hebben. Van Clayson uit Zedelgem. Nu worden wij ook een beetje fier. James en Jessica hebben zich naar eigen zeggen veel te lang opgehouden en moeten er nu dringend vandoor. Wij volgen ook want we hebben nog meer dan 100 kilometer te gaan. In de hall vallen ons nog twee reclameborden op. Eentje van dekwijnen van Almenkerk en eentje van onze nationale DUVEL.
De wijntjes van Almenkerk…
… en eentje van DUVEL.
Op straat is er een manneke bezig om zijn oude spullen te ordenen, zodanig dat hij alles in de koffer krijgt. Geloof het of niet, maar die kerel was al bezig toen we meer dan een uur geleden binnenstapten in “De Brasserie”. Hij beweert dat hij dagelijks spullen uitstalt op tweedehands markten. We laten de man op zijn beloop, nemen nog een souvenirportretje bij een strandtafereeltje en weg zijn we.
Een souvenir bij het strand van Strand.
Auberge BURGUNDY in Hermanus. Eén van onze préféré locaties.
Het zal dan toch nog 17 u worden vooraleer we Hermanus en onze bekende Burgundy bereiken. We worden ontvangen door Madame (de eigenares), want de twee medewerksters Christina en Anne-Marie zijn reeds huiswaarts. Koffers op de kamer en vlug nog een wandelingetje aan de dijk.
Het oude vissershaventje in het centrum van Hermanus. Hier legden vroeger de kleine vissersloepen aan om direct hun vangst aan de man te brengen.
Tegen 19 u maken we ons klaar voor het dinner in het Italiaans restaurantje “Paradiso”. Op de weg ernaartoe hebben we een toevallige ontmoeting met Jan en Christiane Harinck. Zij logeren hier ook een drietal dagen in een B&B op een kilometer hiervandaan. Ze kunnen niet met ons mee naar Paradiso, want ze hebben reeds hun maaltijd besteld. Maar ze beloven om later nog eens binnen te wippen in de Paradiso.
In Paradiso worden we door de patron en door kelner “Love George” onthaald alsof we echte habitués zijn. Tussen haakjes; de kelner noemt met zijn voornaam wel degelijk Love-George. Hilde en Herman bestellen kingklip en ditmaal kies ik voor bouillabaisse. Heerlijk!
Heerlijke bouillabaisse.
Hierbij hoort een lekker wijntje. Omdat we vandaag bij Joep van Almenkerk waren opteren we voor een flesje Sauvignon blanc Almenkerk.
Lace sauvignon blanc van Almenkerk.
We zijn nog aan ons laatste hapje of daar komt een knipperlicht aan onze tafel staan. Bij nader toezicht schijnt het Jan Harinck te zijn, gevolgd door zijn Christiane. Ze kunnen er nog bij aan ons tafeltje. We hebben nog een lange babbel. We maken afspraak om morgen samen naar de haven te trekken om er een kwekerij van abalones te bezoeken. (Abalones is een soort paarlemoer). Voilà, dit was weeral een mooi gevulde dag. Wanneer we in de donkerte van de nacht huiswaarts stappen krijgen we op de stoep nog een serenade aangeboden door een plaatselijke muzikant. Zijn stem klinkt prachtig tegen de pikzwarte sterrenhemel. Tot op het moment dat Herman ook begint mee te kwelen.
Serenade van twee straatmuzikanten; een mooie afsluiter van een mooie dag.