Ontbijtruimte op het verdiep.
Na het ontbijt trekken we iets vroeger naar het strand, want gisteren was de grootste activiteit van de vissers reeds voorbij toe we er aankwamen.
Deze morgen zijn de meeste vissersbootjes nog op zee, want hun trailers liggen hier nog op het strand.
De tractor is ook al stand-bye om de bootjes te gaan binnenhalen.
Deze zijn reeds hun bootje en hun vangst aan het binnenhalen. Op zee zitten ze maar met twee op zo’n vissersbootje, maar als ze aanmeren komen er een vijftal helpers bijgesneld. Het zijn allemaal kleurlingen , ze spreken Afrikaans en hun opa’s visten hier al. Kleurling is een vage, veelomvattende term die dateert uit het apartheidstijdperk. Kleurling was de categorie mensen die niet blank, zwart of Indiaas waren. Ze konden afstammen van de Khoi en de San, de oorspronkelijke bewoners van Zuid-Afrika. Het duurt niet lang of Hilde heeft contact met een paar van die scheepsjongens. Ze vragen niet liever om op de foto te staan. Leuke kerels…
Ze komen maar al te graag op Hilde’s I-Pad.
Zo fier als een gieter.
Nadat de vis gedeeltelijk ter plaatse is opgekuist gooien de vissers een de afval op het strand. Bevuilend zul je denken; niets van… binnen de kortste komt een kolonie meeuwen aangevlogen, en in no time is de smurrie van het strand verwijderd.
Op een mum van tijd is de smurrie opgekuist.
Intussen trekken de eerste helpers naar huis; ze werden betaald in natura; ze kregen een deeltje van de vangst mee.
Wie wil er een kreeft van mij kopen?
De illegale handel in kreeft tiert hier welig, en op verschillende straathoeken staan jonge dealers de inzittenden van de wagens attent te maken op hun waar.
Jij wil toch een kreeftje van ons kopen?
De professionals vissen veel meer dan het toegelaten quotum en proberen dan hun overschot door loopjongens in het zwart te laten verkopen aan restaurants, toeristen en aan wie maar wil. En de politie staat zo goed als machteloos. Immers, de vissers hebben informanten. Ze weten wanneer er patrouilles zijn of wanneer er invallen komen. En dus draait het handeltje maar verder… Met andere woorden; de misdaad deed hier ook zijn intrede. Een viertal jaar geleden werd het dorp opgeschrikt door de nog steeds niet opgeloste moord op de eigenaar van The Noisy Oyster.
Als de patrouille eraan komt zitten ze gewoon wat te luieren op straat…
In een restaurant betaal je makkelijk twintig euro voor een goed bereide zeekreeft, op straat heb je al een stevig exemplaar voor drie euro.
Tegen 11 u houden we het voor gezien, en plannen om een tochtje te maken naar Velddrif, ongeveer 45 kilometer hiervandaan. We passeren de township van Paternoster en nemen hier wat gas terug. Er valt hier van alles te zien in de meest uiteenlopende decors.
Wasdraad in de township.
Bijna alle vissers wonen in deze wijk.
Decors in alle kleuren.
Met winkeltjes achter tralies.
Nu maar vlug terug de weg op naar Velddrif. Met toch nog één fotostop bij een grote kudde schapen.
Velddrif ligt aan de monding van de Bergrivier en het stikt er van de flamingo’s en pelikanen. Wie Velddrif zegt denkt Bokkumstraat. Een zandpad waarlangs de kleine vissersbootjes aanleggen en hun vangst aan land brengen. De vis wordt gezouten en te drogen gehangen en verkocht als “bokkoms”.
Hier zie en ruik je om de haverklap de bokkoms te drogen hangen.
Flamingo’s in overvloed…
… een eenzame pelikaan…
… en af en toe een witte reiger.
De linkeroever van de bokkumstraat is dan weergevend met kleine galerijtjes, eethuisjes en prularia winkeltjes. In verschillende van die stalletjes kan je hier voor een prikje plankjes kopen met zeer leuke spreuken kopen. De humor hangt hier als het ware in de lucht.
Zonder woorden…
En dit is Tjok, sinds jaar en dag de uitbater van dergelijk winkeltje met aanpalend eethuisje.
My ex skoonma : de ingang cen Tjok’s winkeltje.
Naast het winkeltje van Tjok het galerijtje van Marina Clunie.
Tweeling in de Bokkumstraat.
Het is al een stuk in de namiddag als we nog een hapje met een koffietje nemen op het terras van hotel Riviera. Van hieruit hebben we een fantastisch uitzicht op de rivier. En ook op de locals die op allerlei verschillende manieren hun weekend aan het inzetten zijn. Vissend, zwemmend of aan de barbecue.
Eenmaal terug in “De Linden” genieten we voor de rest van de namiddag van onze accommodatie, van de mooie omgeving en van het strand.
Vanavond hebben we een tafeltje in Restaurant “Voorstrandt”. Zoals de naam laat vermoeden; met zicht op het strand. Het uitzicht en het interieur zullen ons het best bijblijven, want zowel service als kwaliteit zijn allesbehalve toppers. Tegen 22 u trekken we in het donker en te voet naar huis, gelukkig maar drie minuutjes stappen.
Paternoster by night.
De Linden by night.
We zijn een half uurtje op de kamer als we nog een FaceTime oproep van het thuisfront krijgen.
Leuk gesprekje nog met Bert, Caroline en kleindochter Léonie. Mooie afsluiter van deze overvolle dag.