Voorlopig ons laatste ontbijt in “Ballinderry”. Dit betekent rekening vereffenen. Als naar gewoonte klopt het als een bus. Daarna hebben we nog een vervolg op ons gesprek van gisteren met Stany Verhaert en wisselen onderling onze naamkaartjes uit.
Nog een babbel met Stany Verhaert en Lut.
Terwijl Paris nog steeds op zoek is naar zonnecrème.
Het zal toch nog 10u30 worden voor we de weg naar onze volgende bestemming aanvatten. Gelukkig ligt Tulbagh op slechts 110 kilometer hiervandaan. Na een half uurtje rijden we door het stadje Worchester, en passeren een pompoenhuisje. “DIE POMPOENSTALLETJIE”.
Dit loont zeker een stop. Ontelbare pompoenen in alle kleuren en maten liggen hier gestapeld van op de grond tot in het dak. Met honderden, misschien wel duizenden. Dit zou een ideale locatie zijn voor een kinderfilm.
Je moet bijna over de pompoenen lopen om binnen te geraken.
Binnenin de pompoenshop verkoopt men alle soorten spulletjes, souvenirs, speeltjes, maar ook snoepjes en drankjes. Er staat zelfs een bak met echte ouderwetse schietlappen. Had vriend Xavier V. hierbij geweest had hij er zeker zo eentje gekocht. Ik durf het niet, want in België staat dergelijk speeltje sinds kort gekatalogeerd onder wapens. Afblijven dus.
Dit zien er toch wel goede sprieten uit. (Spriet = Waregems voor schietlap).
We kopen wat snoepjes en een paar drankjes voor in de wagen en zetten onze weg verder. We rijden door de prachtige decors van de wijnlanden. Op veel plaatsen is men duchtig aan het plukken. We lassen hier dan ook een paar kleine fotostops in. We krijgen intussen ook een mail binnen van Luc en Dominique. Ze hadden een feilloze nachtvlucht en ze wachten nu op hun verbinding naar Brussel. Goed nieuws dus.
De wijnpluk is volop aan de gang.
Tegen 13 u rijden we Tulbagh binnen. Te vroeg om nu al naar onze nieuwe B&B te gaan. Dan maar naar het leuke winkel-restaurantje “Things I love” voor een licht hapje. Hilde bestelt een pasta en voor mij een pannekoek. Deze laatste valt niet zo licht uit als gedacht, maar is wel superlekker.
Hilde’s pasta…
… en mijn pannenkoek.
Foto genomen in de spiegel tegenover ons tafeltje. Voorloper van de selfie.
Na deze mini lunch wippen we nog even binnen in de aanpalende winkeltjes en galerijen. Niet mis, maar alles begint toch stilaan een beetje op elkaar te gelijken.
Lienkie Gallery.
Dit schilderijtje in uit de Linkie Gallery doet ons gelijktijdig aan kleindochter Léonie denken.
Sophie’s Choice. Ook wel enkele mooie spulletjes.
Tegen 15 u trekken we naar “Rijk’s Country House”, onze locatie voor de drie volgende dagen. Een paar kilometer buiten het centrum genesteld in de prachtige Tulbagh vallei.
Bij de receptie worden we ontvangen alsof we sinds lang kind aan huis zijn. We krijgen ook wat informative over het domein. Het werd vroeger uitgebaat door de vrouw van het Rijks wijndomein maar daarna overgelaten aan gedreven heren die het volledig restaureerden en in 2008 openden als Country house. De gebouwen zijn nog in Kaap-Hollandse stijl en dat is best gezellig. De kamers zijn mooi ingericht, met oog voor detail. Elke kamer is voorzien van een terrasje. Van hieruit hebben we zicht op het mooie zwembad, de achterliggende wijngaarden en de Winterhoekbergen. Een waar paradijs.
De twee gebouwen rechts zijn de gastenkamers. Elke kamer voorzien van een mooi terrasje.
Wij werden dit adresje aangeraden door Jan en Christiane Harinck. De vrienden met wie we op 21 Februari al een avondje doorbrachten in Paarl. Wij zijn textielcollega’s van weleer en sinds enkele jaren echte vrienden geworden. Vooral door ons beider Zuid-Afrika-passie. Jan en Christiane zijn sinds gisteren ook hier bij “Rijk’s” gekazeneerd. We doen navraag bij het onthaal welke kamer ze bezetten. Volgt uiteraard een hartelijke begroeting en uitwisseling van onze recente Afrikaanse belevenissen.
Het mooie zwembad van “Rijk’s”.
We maken afspraak aan het zwembad. Voor een zwemmeke en voortzetting van onze wederzijdse verhalen. Deze namiddag, bij het uitladen van onze koffers bemerkte ik dat er nog een karton met drie flesjes Antaraxia ergens in een verloren hoekje verborgen zat. Eén flesje heb ik eruit genomen en te koelen gezet in ons ijskastje op de kamer. En dit flesje is een aangename verfrissing aan de tafel bij het zwembad. We maken de fles soldaat op onze gezondheid maar ook op deze van Guy, Luc en Dominique die de lekkere Chardonnay mee hielpen betalen. Santé!
Het water verandert in Antaraxia wijn.
Santé Jan!
Terug naar de kamer om ons op te maken voor het souper.
Hilde is er al klaar voor.
Om 19u30 begeven we ons volledig opgedirkt naar het mooie terras van “Rijk’s”. Als naar gewoonte houden we het bij één schotel. (2x lamsvlees en 2 x steak). En we raken nog altijd niet uitgebabbeld.
Om 22u trekken we naar onze supersjieke kamer. Slaapwel.