Jan en Christiane bij “Allesverloren”
Vandaag een uurtje vroeger uit de veren. Trouwens, we versassen naar een andere locatie. Vannacht kregen we een foto toegemaild van Jan en Christiane die gisteren nog het wijndomein “Allesverloren” bezocht hebben. Leuke foto. We ontbijten terug op het open terras, en na drie dagen bemerken we nu pas dat dit de “Iceberg Terrace” noemt. Beter laat dan nooit… Komt ons daar plots ook een vogeltje aan ons ontbijt. Misschien om afscheid te nemen?
Een geel vogeltje komt afscheid nemen.
Volgt de klassieke afrekening. In de receptie is men weer zo vriendelijk; je zou wel denken dat ze spijt hebben dat we vertrekken. “Rijk’s” is werkelijk een top adres qua locatie, onthaal, super kamers en lekker eten. Voor de blog lezers die Afrika bezoeken of nog willen bezoeken geef ik hierbij een afbeelding van hun folder. Je weet maar nooit.
“Rijk’s” – Liggingsplan.
“Rijk’s” – De folder.
Na het laden van onze koffers kunnen we rond 10 u de baan op. Vooraleer Tulbagh te verlaten willen we nog onze belofte van gisteren nakomen; dus gaan we een koffietje drinken in Hotel Tulbagh. We informeren naar Izelna, en vandaag is ze inderdaad aanwezig. Onze kelner gaat ze roepen, Een paar minuutjes later staat ze aan ons tafeltje. Ze ziet er stralend uit.
Izelna ziet er stralend uit.
Na twee jaren wordt het een blij maar ook emotioneel weerzien. Immers, acht maand ge leden verloor Izelna haar Papa, en drie maand later moest ze haar pasgeboren baby laten gaan. Schrijnend… Maar ze ziet de toekomst intussen weeral positief tegemoet. We hebben een lange babbel, en de kans is groot dat we de eerste dagen van april een avondje samen kunnen doorbrengen in Kaapstad. Zij neemt dan, samen met haar Mama een viertal dagen vakantie in de Moederstad, en wij verblijven daar de laatste dagen voor onze afreis. Misschien lukt het wel.
We verlaten Izelna enTulbagh hotel. Nog maar pas in de straat, of daar zitten twee schooiers die om geld smeken om wat eten te kopen. Geld hebben we niet, maar we hebben wel voor elk een halve pizza. Ooh, ooh, wat is dat welgekomen… en ze krijgen er nog een petje bovenop. Ze vallen in aanbidding voor “the Lord” omdat dergelijk geschenk uit de lucht valt. En wij zijn ook gelukkig.
Zo blij met de (koude) pizza en het petje.
Zonder woorden…
We zijn nog met die stakkerds aan het praten als daar twee winkelverkoopsters passeren. Of zij ook zo’n petje kunnen krijgen… natuurlijk.
Aan zulke lieve dames kan je toch geen petje weigeren…
Het museum van Tulbagh krijgt een nieuwe facelift.
Tegen de middag rijden we door Vredenburg, ongeveer halfweg ons parcours. We passeren een grote mall, en daar willen we wel eens een uurtje rondwandelen. Onwillekeurig denken we hier beiden aan Wijnegem shopping center. Je kunt niets bedenken wat hier niet te vinden is. Na een vijftal gangen op twee verdiepingen houden we het toch voor bekeken. Aan de uitgang naast de parking ligt een verzorgde Ocean Basket. Misschien hier een kleingheidje verorberen. We opteren voor een kleine portie scampis, maar dat blijkt een culinaire vergissing te zijn. Ze zijn oud, koud en hebben daarenboven een vieze geur. Wij geven een beleefde opmerking aan dienter Tanya. Die komt ons na een paar minuutjes melden dat ze het heeft doorgegeven aan de manager. En daarme kunnen we het stellen. Betalen dus en wegwezen. Onze beoordeling op Tripadvisor zal navenant zijn.
The noisy oyster -the place to be.
Aangekomen in Paternoster maken we een stop aan de Noisy Oyster, een heerlijk restaurant en “the place to be” van Paternoster We smeken om een tafeltje voor vanavond, vrijdag- of zaterdagavond. Niets van onze argumenten kunnen Debbie van gedacht doen veranderen; voor geen enkele van die avonden is er een plaatsje te versieren. Ze belooft wel ons op te bellen moest er van hier of daar een annulatie uit de lucht vallen.
Van hieruit naar “De Linden”, onze locatie voor de drie volgende nachten. Het ziet er allemaal zeer netjes en ruim uit.
“De Linden”, op enkele meter van het strand.
Bed – bad – douche : all in one.
Leuk buitenterras.
We hebben nog ruim de tijd om een lange wandeling te maken langs de zeelijn.
De vissers kieperen afval in zee, en dat is lekkernij voor de meeuwen.
De prachtige baai van Paternoster.
Tegen 19u 30 u trekken we naar restaurant Rueben’s. Reserveren hoefde niet, en inderdaad; de keet zit met moeite halfvol.
Mooi interieur, maar kleine bezetting.
Hilde opteert voor een taglatelli met groentjes, en ik kies voor een porc belli. Gedurende het genieten van die lekkere schotels hebben we een exclusief zicht op de prachtige zonsondergang.
Prachtige zonsondergang.
Tegen 22 u naar B&B De Linden voor boekje, badje, bedje.