Ook in “De Linden” worden we verwend met een zeer verzorgd ontbijt. Als we terug naar de kamer trekken om ons klaar te maken voor onze wandeling bemerken we dat ons kamer reeds piccobello is opgemaakt.
Terug van ’t ontbijt, en de kamer is reeds opgemaakt.
En als we onze wandeling aanvatten staat onze Corolla nog als enige wagen op de parking. We wandelen richting strand. Net zoals verleden jaar worden we terug verrast hoe idyllisch en rustgevend Paternoster wel is. Denk: zee, strand, oud vissersdorpje, authentieke vissersbootjes, verse kreeft en geen busladingen toeristen. Een klein stukje paradijs, bijna helemaal voor ons alleen.
Bijna volledig voor ons alleen.
Tot voor twintig jaar was Paternoster een petieterig klein dorpje van niemendal waar alle locals aan de kost kwamen in de visserij en aanverwanten.
En toen kwamen de toeristen, de artistiekelingen en de rijke stedelingen, verlangend naar rust en inspiratie aan een ongerept stukje Westkust met uitzicht op de baai en het eindeloze ballet der golven. In hun kielzog werden er ‘kunstwinkels’ geopend en restaurants met ludieke namen als The Square Spoon en The Noisy Oyster.
Er ontstond een symbiotische relatie met de locals, waarbij blank met de geldbuidel zwaaide in ruil voor goedkope kreeft, vis en arbeid, die werd geleverd door kleurlingvrouwen die als schoonmaaksters in de huizen, pensions en restaurants gingen werken.
De stedelingen komen hier mooie vakantiewoningen en restaurants openen. In het centrum van het dorp, met fantastische uitzichten over de baai en gemakkelijke toegang tot het strand, staan de villa’s en bungalows die rijke blanken hier de afgelopen vijftien jaar hebben laten neerzetten.
Al die huizen moesten voldoen aan strenge voorschriften die hebben voorkomen dat Paternoster wordt ontsierd door de megalomane kolossen die je in veel andere Zuid-Afrikaanse kustplaatsen aantreft. Ze zijn smaakvol, sprankelend wit en niet hoger dan één verdieping met zolder. Toeristenbrochures spreken van ‘een stukje Griekenland in Zuid-Afrika’.
Aan restaurant “Gaaitjie” zien wij op het uithangbord een pub voor verse mosselen. Dat willen we wel eens proberen. We kunnen ons installeren met zicht op zee. Onze kelner vertelt dat het mosselgerecht slechts een voorschotel is, maar we laten ons niet beïnvloeden en bestellen alleen die mosselen. Misschien niet zo fijn als onze Zeeuwse mosselen, maar ze mogen er toch best wezen.
Een glaasje rosé past uitstekend bij Paternoster-mosselen.
Bijna tegenover het “Gaaitjie” is er nog een mini-centrum met een koffiehuis en nevenaam een viertal winkeltjes. We lopen even de winkeltjes binnen. Geen micmac spulletjes zoals gewoonlijk, maar werkelijk enkele zeer mooie zaken. In Timeless coffee gaan we op het terrasje een cappuccino proeven.
Enkele mooie mannequin poppen.
Terug onderweg naar onze B&B hebben we nog een korte ontmoeting met een plaatselijke kerel en zijn hondje. Vier jaar geleden werd het beestje brutaal omvergereden door een auto. Het hondje hield er een gebroken pootje aan over. Maar al die jaren zorgt en vertroetelt de jongen het zonder er maar één seconde aan te denken om het te laten inslapen. Het is nochtans een zielig zicht om het hondje te zien rondhuppelen. Maar het is blijkbaar toch gelukkig, en zijn baasje ook. Tegen 16 uur komen we terug in “De Linden”. Er ligt een boodschap in de receptie waaruit blijkt dat er een telefoontje kwam van restaurant “Noisy oyster”. Er zou een annulatie gemeld zijn, waardoor zij vanavond om 19u30 toch een plaatsje voor ons zouden hebben. Graag meegenomen.
De Noisy oyster is wel degelijk volboekt. Wij hebben geluk dus dat Chanica ons heeft uitgekozen om die annulatie op te vangen. Het is hier werkelijk een zeer gemoedelijke keet. Met een lange geschiedenis.
Chania met haar gastenboek voor vanavond.
Het overdekt terras van de Noisy oyster.
Ten alle kante hangen hier ook leuke spreuken
Hilde opteert voor geroosterd filet van angel fish, en ik hou het bij een lamsboutje. Zeer lekker allebei.
Geroosterd filet van angel fish.
De toilet regels in de Noisy oyster.
Tegen 21u30 trekken we tevreden naar huisje “De Linden”.