Na het ontbijt mogen we weeral pak en zak maken. Vandaag verlaten we het rustig stadje Paternoster, met als volgend doel Bloubergstrand. We hebben tijd zat, dus lassen we ongeveer halfweg in Yzerfontein een tussenstop in.
Yzerfontein ligt ongeveer halfweg ons traject van vandaag. We kunnen ons hier gerust een stapje permitteren.
Ook dit kustdorp straalt totale rust uit. Vanop het strand hebben we een mooi zicht op het stadje met zijn honderden vakantiehuisjes. Het strand ligt bezaaid met schelpen en mosselen.
De kinderen vinden het ook leuk om schelpjes en mosselen te rapen.
Het tentenrestaurant “Strandkombuis” nodigt wel uit om eens een kijkje van nabij te nemen. (Kombuis is Afrikaans voor keuken). En inderdaad, het loont de 74 houten treden.
Op uitzondering van het kombuis is het volledig restaurant ondergebracht in een tentenstructuur. Er zijn al enkele klanten gearriveerd voor de lunch. We informeren of wij hier ook een plaatsje kunnen versieren voor een korte hap, maar spijtig genoeg is de keet vanmiddag reeds volboekt.
In de steenoven liggen de broden reeds te bakken.
Verser dan vers…
Nogmaals het idyllische Yzerfontein.
Jammer dat wij geen plaatsje kunnen versieren in “Strandkombuis”.
Het zal dan maar een lunch worden met “petit-beurrekes” in restaurant Toyota. Moet ook eens kunnen. Hierdoor staan we een uurtje roeger dan voorzien aan de poort van ons nieuw verblijf “Shenandoah” in Bloubergstrand. Nog maar aangebeld, of de elektrische poort Sesamé opent zich en Phil staat al klaar om ons parkingplaatsje aan te wijzen.
We worden hartelijk ontvangen door het echtpaar Steve en Phil. We kiezen voor een lekkere kop koffie als welkomstdrink. Steve weet ons te vertellen dat die moeilijke naam “Shenandoah” verwijst naar een Amerikaans National Park in het westen van Virginia. We krijgen een rondgang in het prachtig complex. Vanuit verschillende hoeken hebben we prachtige vergezichten op de Bloubergstrand en zelfs op de 35 km afgelegenTafelberg. De twee honden Bruski en Jombo maken ook de verkenning mee. Bruski heeft het precies niet al te best voor met Hilde en eensklaps wil hij het kleed van haar lijf scheuren. Iets waar hij maar gedeeltelijk in slaagt.
Bruski gaat in de aanval op Hilde… Hilde houdt er gelukkig maar een scheurtje aan over. (in haar kleed…)
Inderdaad, een prachtig complex…
… met zicht op Bloubergstrand en de Tafelberg.
Onze kamer is ook best gezellig.
Het is weeral snikheet, en de rest van de namiddag zal het genieten worden in of rond het zwembad. In de late namiddag maken we ons op voor een wandelende verkenning van Blouwbergstrand.
Prachtig zicht op de Tafelberg vanop het strand van Blouwbergstrand.
Er valt wel heel wat te fotograferen.
Dolce farniente op een bankje bij de zee en genieten van de laatste zonnestralen.
De ijsventer is ook al aan zijn laatste ronde toe.
Op uitzondering van een paar droge koekjes hebben we deze middag niets gegeten. Rond 19 uur beginnen onze magen stilaan protest aan te tekenen. Pal tegenover het strand ligt hier het alomgekende restaurantje “Ons Huisie”. Een huisie met een jarenlange geschiedenis. We krijgen een plaatsje op het buitenterras.
“Ons huisie”. Een huisie met een jarenlange geschiedenis.
Ik kies voor een penne, en Hilde voor een stoofpotje van vis. Doordat de ganse keet proppensvol zit is de bediening zeer traag. Maar dit is minder erg omdat we een prachtige zonsondergang meemaken en ook ideaal genesteld zitten om allerlei tafereeltjes te kunnen opvangen.
Mooie zonsondergang.
Iedereen geniet…
De straatventers passen zich ook aan. Ze verkopen nu al hebbedingetjes met ingebouwde lampjes.
Tegen 22 uur trekken we naar huis. Intussen is het bijna pikdonker geworden. Het bedje zal weeral deugd doen.