Wegens die rustige dag van gisteren ben ik deze morgen om 5u30 al klaar wakker. Spijts het vroege uur zit de ring van Kaapstad al overvol.
Om 5u30 in de morgen is het reeds file rijden op de ring van Kaapstad.
Op ons gewone uur gaan we ontbijten op het negentiende. Na het ontbijt gaan we afrekenen aan de balie op ‘t gelijkvloer. Alles klopt als een bus. We laten ook nog eens nachecken of onze reservatie voor begin april (het einde van onze reis) ook geboekt staat en dat is ook al in orde. Nogmaals bedankt Bert om alles zo fijn te regelen voor ons. Van hieruit gaat het naar Kobus, onze man van Europcar. Hier nog wat papierwerk, en Kobus verzekert ons dat onze Toyota Corolla tegen 10 uur aan de deur van de Westin staat.
Nu naar de kamer om alle koffers te pakken. In de voorbije dagen zijn ze precies weeral wat zwaarder geworden. Gelukkig hebben we een paar spulletjes met Guy kunnen meegeven naar België. Na anderhalve maand moeten we weeral constateren dat we veel te veel meezeulen.
Om 10u30 staan we in de startblokken richting Paarl en onze nieuwe B&B “Perle du Cap” – Parel van de Kaap.
Een uurtje en 55 kilometer later rijden we Paarl binnen. Spijts ons TomTommeke hebben we toch enkele probleempjes om “Perle du Cap” te bereiken. Het domein ligt helemaal boven op een heuvel, en je moet een wirwar van straatjes nemen om het te bereiken. De laatste 200 meter lopen dan nog vervaarlijk steil en eng naar boven. Maar we brengen het er uiteindelijk heelhuids van af. En we worden beloond met een schitterend domein.
Inderdaad; een parel in de Kaap.
Aan het zwembad hebben we een geweldig zicht op Paarl.
Onze splinternieuwe Toyota Corrola op de parking van “Perle du Cap”.
We zijn danig enthousiast met deze paradijselijke parel en we besluiten om hier ter plaatse op het terras te lunchen. We moeten wel het stad in om een snack en een beet te gaan kopen. Intussen maken we kennis met het mooie stadje en profiteren er ook van om even bij onze locatie voor ons avonddinner, restaurant “Noop”, binnen te wippen. Eergisteren hebben we hier telefonisch gereserveerd en we willen ons toch vergewissen dat alles in orde is. En alles is in orde; we mogen zelfs het tafeltje zien waar we vanavond met onze Waregemse vrienden Jan en Christiane Harinck zullen aanschuiven.
Eenmaal terug in Perle du Cap is de eigenares Kristien de Kinder intussen ook thuis gekomen. Aangenaam om de dame terug te ontmoeten. Twee jaar geleden hebben we Kristien toevallig ontmoet in Wellington. Aan de hand van het visitekaartje van toen hebben we enkele maanden geleden ons verblijf van vandaag geboekt.
Onze supersympathieke gastvrouw Kristien De Kinder.
Aan het mooie zwembad met zicht op Paarl nemen we onze selfmade lunch. De rest van de middag genieten we van al het mooie wat Perle du Cap te bieden heeft. Tegen 18 uur maken onze vrienden Jan en Christiane hier hun opwachting.
Met Jan en Christiane Harinck.
Wij hebben een flesje bubbels gekoeld en vanmiddag ook een paar soorten nootjes en zoute koekjes gekocht. Zalig apéritief op het terras. Onze gasten hebben een kookschort voor Hilde en voor mij een exquise fles rode wijn meegebracht. “Floréal” van het wijnhuis Marianne uit Stellenbosch. De vertellingen en nieuwsjes van onze wederzijdse Afrikaanse belevenissen zijn absoluut nog niet afgerond als we tegen 19u30 moeten versassen naar restaurant “Noop”.
“Noop”. The place to be in Paarl.
De klasse druipt er af.
De Gerante Imke ontvangt ons met de nodige honneurs, en met onze kelner Cameron klikt het ook direct. De grapjes zijn niet uit de lucht en intussen worden we een lekkere tartaar van tonijn en een sirloin opgediend.
Zonder het te beseffen en ver voordat we uitverteld zijn merken we plots dat we ei zo na de laatste klanten zijn in het restaurant. We nemen afscheid van Jan en Christiane die nu naar hun B&B in Stellenbosch rijden. Maar begin volgende week kunnen we verder vertellen, want dan hebben we een dagje dezelfde B&B in Tulbagh. Wij van onze kant laten een taxi aanrukken om ons terug naar Perle du Cap te voeren.
Onze mooie kamer.
Om 23 u gooien we de lakens over de voorbije dag…