Afscheid van Koen en Véronique
De Bastards met de crew van Church Hill
Bij Koen en Véronique zit onze termijn er op. Laatste ontbijt, inladen, afscheid nemen, en weg zijn we.Vooraleer we definitief de streek verlaten passeren we nog even in Riebeek Kasteel. Een paar galerijtjes, wat rondkuieren en een frisse jus d’orange in het Royal Hotel.
“The Gallery” in Riebeek Kasteel. Mooie kunststukjes.
Van alles…
Inderdaad…
Nog eentje uit “The Gallery”.
Nog altijd op zoek naar een geschenkje voor Liliane. De tijd begint te dringen.
Het mooie kerkje van Riebeek Kasteel.
Op stap naar het Royal-Hotel.
Hier op het terras genieten we van een verse jus d’orange.
Meisje in Afrika.
Pittoresk straatje in Riebeek Kasteel.
Aan het benzinestation moeten we deze laten voorgaan.
De pompist krijgt hulp bij het wassen van de voorruit.
Luc heeft een brandgeur waargenomen en omdat we ons in een benzinestation bevinden roept hij dringend de brandweer op. Gelukkig vals alarm.
Onze pompist verdient een petje…
Er is er eentje jaloers… die wil er ook eentje.
Rond 11 u rijden we door richting Malmesbury, daar de N7 op richting Cape Town, en afslag aan Melbosstrand. Luc had deze morgen gebeld naar restaurant Orka, maar ‘s middag’s willen die niet met reservaties werken.
ORCA neemt geen reservaties aan voor de lunch.
We proberen dan toch maar op goed geluk af, en we hebben dat geluk. Eerst moeten we wel voor een half uurtje in een apéritiefhoeje vooraleer we onze tafel krijgen.
Eerst een half uurtje in het apéro-hoekje.
We bestellen bijna allemaal iets verschillend, gaande van king prawns, king klip tot een plateau van zeevruchten. Dit alles overgoten met een glaasje Antaraxia.
King klip; zeer lekker.
Zeevruchten à la Orca.
Onze kelner Enrico weet ons op een leuke manier te entertainen. Voor elke schotel heeft hij een ludieke uitleg. En die uitleg gaat gepaard met een mimiek die weinig acteurs hem zouden nadoen.
Enrico is een echte fantast.
Terrace with view on the sea…
Van aan ons tafeltje hebben we inderdaad een mooi zicht op zee.
We sluiten onze lunch af met een koffietje uit Ierland. Vooraleer de reis verder te zetten wil ik wel nog efkes naar het toilet. Ik moet voorbij een terrasje, en daar zit een koppel blanke Afrikanen die mij aanspreken.
Een hoogst eigenaardig koppel op het terras van Orca.
Gewoonlijk ben ik het die met vreemden aan de praat ga, maar ditmaal zijn zij het. Madame zit in de Immo-branche, en ik denk dat Mijnheer al enkele jaren met pensioen is. Of ik soms op zoek ben om een appartement te kopen in Muizenberg? Of om er eentje te huren op lange termijn… of op korte termijn. Hoe meer die dame doorramt, hoe meer ik besef dat ze stomdronken is. Intussen is Enrico mijn koffie uit Ierland hier op tafel komen zetten. En de vrienden komen ook kijken waar ik wel gebleven ben.
De vrienden komen kijken waar ik blijf.
Oei, zij verjaart op dezelde dag als Guy. Daar hoort een dikke zoen bij. Guy kan zich juist op het gepaste moment wegtrekken. Bij Luc heeft ze ook al vlug een reden gevonden om hem met een smakzoen te bedekken. Maar Luc is nog vinniger dan Guy en ook die kus gaat verloren in de ruimte. Als ze nu hoort dat ik Christ noem is ze helemaal van haar melk… trouwens, zij is Christelijk… kind van the Christ. Ik zie hem niet aankomen… s m a k! Oesje, die is raak. Het zal nog heel wat voeten in de aarde hebben om van het koppel af te raken. Uiteindelijk komen we er met een foefje geruisloos vandoor. Als we enkele minuten later aan onze auto komen is die truut ons nog steeds aan het uitwuiven vanop haar balkon.
Die zatte truut is ons nog steeds aan het uitwuiven.
En nu richting Kaapstad en de ons al lang gekende WESTIN. Alhoewel het tamelijk druk is op de N2, bereiken we zonder kleerscheuren de parking van het hotel.
The WESTIN; prachtig gelegen in ’t centrum.
Aan de balie bemerken we ditmaal geen bekende gezichten, maar het inchecken verloopt toch supervlot. We betrekken allemaal een verschillend verdiep. Daarom spreken we om 19 af in de lobby. Van daaruit kunnen we dan samen naar restaurant “The 19th” op , jawel… het 19e en hoogste verdiep van de “Westin”. In een rustige en gezellige atmosfeer en met een prachtig zicht op Kaapstad en de Tafelberg genieten we hier van een lichte dinner. Met een glaasje Chardonnay Kleine Zalze. En een gewoon koffietje.
Cape Town by night.
Er is vanavond een voetbalmatch; het unieke stadium, gebouwd voor de wereldbeker 2010 is mooi verlicht.
De feestelijkheden worden tegen 21u30 afgesloten, en welgezind trekt iedereen naar zijn kamer. Tot morgen.