Ontbijt met de zon , alhoewel regen voorspeld werd. Guy en Luc zijn al druk in de weer om de klimaattoestand van de komende dagen te bestuderen. We zouden terug naar echt Afrikaans klimaat evolueren.
’t Ziet er goed uit voor de komende dagen.
Deze morgen blijven we lekker in de B&B. We moeten nog een aantal reservaties voor de komende dagen afhandelen. Bij B&B Burgundy in Hermanus bevestig ik ons aankomstuur van morgen. Het is een moeilijke verbinding. Volgens Guy en Luc moet het gesprek ongeveer als volgt verlopen zijn; Hello Anne-Marie… hello… hello… oooh, it’s not Anne-Marie? But maybe I can do it with you?… De mannen proesten het uit van het lachen met mijn wiet-engels. De deugenieten sturen mij een antwoordmail met volgende tekst: “Dier mr Devos. I will be glad to do it with joe on de teebel.”
Tegen 11:00 krijgen de dames de kriebels en Luc voert ze dan maar naar de winkeltjes bij Old Nick, het winkeltjespand waar we eergisteren ook al eens waren. Het is slechts een paar minuutjes hiervandaan. Een uurtje later zijn ze al terug. Ze hebben niet al te veel pakjes en zakjes bij.
Deze middag gaan we lunchen in wijndomein Bramon. Behalve zijn lekkere wijnen staat dit wijndomein bekend om zijn terrasjes tussen de wijngaarden.
Klaar om Bramon binnen te stappen…
Het personeel is super vriendelijk
Ze hebben een assortiment van wel twintig verschillende tapa’s, waarvan je er naar believen enkele mag uitkiezen. Ze serveren die tapa’s met ovenvers brood, en je kan op elk ogenblik naar believen een hapje bijbestellen. Schitterende formule.
Ovenvers brood met zeezout.
Een schitterende formule.
Guy is in de wolken met zijn nieuw sjaaltje.
Na de lunch trekken we terug naar Plett. Het strand van Moby Dick is de plaats van het gebeuren. Hier moet Demi deze namiddag haar ultieme proeven afleggen. Later wil ze eventueel zwembegeleider of redder worden, en dat kan niet als ze niet zou slagen in deze proeven van vandaag.
Hier is ze dan terug, onze Demi.klaar voor het grote werk.
Bij de begroeting volgt er een grote verrassing voor Dominique. Demi heeft een geschenkje bij; een halsketting met bijpassend hangertje. Ontroerend om te zien hoe ze dit zelf rond Dominique’s hals ophangt.
Ze heeft iets bij voor Dominique..
Een kettinkje met een hangertje..
Nu worden alle kinderen volgens leeftijdsgroep ter orde geroepen. Starten doen ze met enkele opwarmingsoefeningen.
Een grote bende…
Ze zijn ingedeeld per leeftijdscategorie.
De trainer geeft de laatste instructies.
Klaar voor de start.
Daarna dienen ze twee kilometer te lopen in het mulle zand. Nu met de surfplank rond twee boeien peddelen. Tot slot twee maal een boeienparcours afleggen in crawl. In deze laatste discipline wordt Demi nipt verslagen voor de eerste plaats. Ooh, ooh, ooh, wat is ze blij met het behaalde resultaat.
Op naar de volgende boei…
Drie Belgische toeschouwers…
… en drie Afrikaanse.
Zelfs Isabelle komt eraan om Demi te feliciteren.
Er rest nu nog een half uurtje voor ze, samen met de andere kinderen, door de schoolbus zal opgehaald worden. Tijd dus oom een beetje te gaan water ravotten met peetvader Luc. En of ze er alle twee plezier aan beleven…
Nu nog wat gaan ravotten met Luc.
En of ze er plezier aan beleven…
De pret kan niet op…
Deze mama met haar zoontje geniet er ook van.
Spijtig genoeg is het uur van afscheid nu aangebroken. Een laatste drukkie, en weg zijn we. Er zullen zowel bij Demi of bij haar peetouders niets anders dan geode herinneringen overblijven aan de twee voorbije dagen.
Het afscheid is aangebroken. Demi moet mee met de schoolbus.
We trekken terug naar Bitou River. Iedereen heeft nu de tijd om een beetje te bloggen, te kameren of te zonnen.
Beetje uitblazen aan de rand van de Bitou River.
Hilde aan haar geliefde tafel…
ikzelf liever op de kamer. Maar ook met een mooi zicht op de tuin…
Op enkele meter komen de vogeltjes suikerwater drinken.
Mooie zonsondergang.
Bij zonsondergang rond 20 u vertrekken we naar een restaurantje dat Sue ons heeft aangeraden. De naam is niet uit te spreken (Nguni) Het ligt in de Crescent street N° 6 in Plett. Al een geluk dat we het juiste adres hadden ingevoerd in de GPS want we komen in een duister straatje, aan een niemendalletje van een restaurant, waar zelfs geen enkel lichtje brandt. Zitten we misschien verkeerd? Wat blijkt? Gans de straat is zonder stroom gevallen. Op alle tafels hebben ze kaarsen gezet. Wel een heel aparte sfeer. Het restaurant zit afgeladen vol. Wegens geen electriciteit kunnen we bepaalde gerechten niet bestellen. Maar de specialiteit is geroosterd vlees, en dat is wel mogelijk.
Onze bestelling is er nog niet door of daar springt onder luid applaus het licht aan. Al bij al toch nog zeer lekker. Weeral een adresje om niet te vergeten.
Tegen 10u30 met volle buik huiswaarts. Welterusten.