Het ontbijt is even uitgebreid en keurig als de vorige jaren, maar het doet wel iets desolater aan om hier gans alleen te moeten van genieten. We vernemen van de twee dienstdoende meisjes dat Sue en Paul deze morgen vroeg reeds zijn afgereisd naar Port Elisabeth.
Tegen 19 uur hebben we afspraak met de staff van “Born in Africa”. Wat een hartelijk weerzien met Isabelle, de motor achter “Born in Africa”.
“Born in Africa” vangt kinderen op uit een lager schooltje van een township nabij Plettenberg. Voor de kinderen die bekwaam geacht worden om middelbare studies te doen, maar waarvan de familie dit financieel niet aankan worden peetouders gezocht. Sinds een drietal jaren hebben wij hier ook een peetkindje; Megan Vaaltyn is haar naam. En sindsdien hebben we nog een paar vrienden die zich hebben opgegeven als peetouder. Van twee onder kregen we een omslagje mee om te overhandigen aan hun peetkindje.
Van links naar rechts. Isabelle, hierboven al vernoemd. Belinda (zij is de mentor van Lee Curtis, het peetkind van een Waregems nichtje van mij). Derde in de rij is Marita (zij is mentor van Demi J, peetkind van vrienden) Vierde in de rij is Jef, een Belgische oud-leraar en zich inzet voor het fietsproject van Born in Africa. Hij verblijft hier reeds de tweede maal voor een viertal weken.
Vanuit België komt de grote steun van Remi De Backer uit Oudenaarde. Remi verblijft hier in Plettenberg twee maal per jaar voor een tiental weken. Samen met zijn vriend Georges De Smul (de vader van Isabelle) hebben zij het initiatief genomen om B.I.A. (Born in Africa) op te richten.
Wat een mooi logo heeft Born in Africa!
Demi J zit in een andere school, en daar kunnen we spijtig genoeg niet op bezoek. We overhandigen de omslag van onze Belgische vrienden dan maar aan haar Mentor Marita. Zij belooft dat ze dit morgen aan Demi zal bezorgen.
Lee Curtis, het peetkind van mijn nichtje doet momenteel stage bij Woolworths. Hij moet daar de verschillende stadia van de bevoorrading doorlopen. Hij zit nu nog in de beginfase; de ganse dag de rekken bijvullen. Maar hij krijgt ook een theoretische opleiding in het bedrijf.
Remi De Backer belt op met de vraag of we hem een kort bezoekje mogen brengen bij Woolworths. Hij moet het wel eerst even vragen aan zijn chef. Reeds na vijf minuutjes belt Lee terug dat we mogen afkomen. Hij is super tevreden met de omslag.
Fier als een gieter voert Lee ons mee naar zijn werkterrein. Met glinsterende oogjes geeft hij wat uitleg over zijn werk en de verdere plannen voor zijn toekomst. Lang mag hij natuurlijk zijn werk niet verletten en na een vijftal minuutjes nemen we wijselijk afscheid van de jonge man. Hilde geeft hem nog een drukkie in naam van zijn peetmoeder uit Waregem. Het ga je goed Lee! We nemen ook afscheid van Remi, want hij heeft nog een drukke agenda voor deze namiddag.
Omdat we nu toch aan Woolworths zijn besluiten we om hier enkele voedselaankopen te doen voor de mama van Megan, ons peetkindje. Eenvoudige basic eetwaren in grote verpakkingen. Vijf kilo bloem, vijf kilo suiker, vijf kilo rijst, tien flessen melk van anderhalve liter, enkele grote potten confituur, en uiteraard ook wat snoep. En Pasen nadert, er kunnen dus ook nog wat paaseitjes bij. Morgen hebben we afspraak met de mentor van Megan, en daarna willen we tot bij haar mama gaan met die eetwaren.
We hebben afspraak gemaakt om 13u30 bij het wijndomein Bramon. Daar kan men eenvoudige hapjes eten tussen de wijngaarden. We zijn al een half uur over tijd, maar toch nog welkom.
Net als vorige jaren genieten we hier weer tussen de wijnstronken van de lekkere eenvoudige hapjes. Meloen met parmaham, kippenleverpastei, een geitekaasje met vijgenhoning en nootjes en een carpaccio van kudu. Dit alles met een warm zelfgebakken brood en een glaasje Chenin Blanc Bramon. Meer moet dat zeker niet zijn.
Het is bijna 16 uur als we Bramon verlaten, en we vinden het genoeg voor vandaag. We rijden naar onze “Bitou River Lodge” en nestelen ons in het prachtig domein. Hilde aan het zwembad en ikzelf op het terras met uitzicht op de prachtige waterpartijen.
Zalig genieten van deze prachtige omgeving. Boekje lezen of blogje bijwerken. Na een paar uurtjes zijn we danig lui en besluiten we om de rest van de dag ter plaatse te blijven. Voor het avondeten warmen we ons een tasje soep op. Goeie broccoli soep gepikt uit de ijskast van Sue. Bij het eerstvolgend kerkbezoek gaan we dit zeker biechten. Hoe gaan we dat uitleggen in ’t Afrikaans? “Ek het ’n halwe liter sop gesteel”