We genieten van het super ontbijt in “Ballinderry”. En plannen dan een bezoek aan Mc Gregor, een piepklein dorpje. Vanaf Robertson loopt een mooie weg naar Mc Gregor. Maar aan het einde van het dorp loopt die weg dood. Ooit was het de bedoeling dat McGregor een stop zou worden op de weg Robertson -Kaapstad, maar zover is het nooit gekomen. Dat betekent zeker niet dat er in McGregor niets valt te beleven. Het is een dorp met mooie historische gebouwen. In de verte steken de Langebergen de kop op en zorgen voor een lieflijke achtergrond.
Het dorp eindigt met het kerkje, en verderop zit je in the middle of nowhere.
Zoals overal in Zuid-Afrika vormt (het tekort aan) water in McGregor een belangrijk onderwerp. Het dorp krijgt haar water rechtstreeks uit de bergen. Voor irrigatie doeleinden zijn er cementen kanalen gebouwd die op bepaalde dagen van de week van water worden voorzien.Zoals wel meer kleinere plaatsjes in Zuid-Afrika, heeft mcGregor aantrekkingskracht op kunstenaars. Het is een plaats vol witte, met riet gedekte cottages en zandwegen die leiden naar altijd weer iets nieuws…een galerij, snuisterijen winkeltje, olijven of een wijnboerderij.
Wij opteren voor de pottenbakkerij Mill Stone Pottery. Paul de Jongh is hier zeven dagen op zeven aan het werk om aardewerk en terracotta te boetseren en om te toveren tot hoogstaande porseleinen kunstwerkjes.
Dit is hem; Paul de Jongh, de porseleinen kunstenaar. Hij geeft op al onze vragen een antwoord en weet dit telkens in te kleden in een boeiend verhaal.
Met behulp van kleine beiteltjes en met vaste hand trekt Paul de streepjes in deze beker. Dit terwijl hij almaardoor aan het spreken is.
Paul staat bekend om zijn zeer delicaat en fijn porselein werk, met behulp van de traditionele kobalt blauw en wit van de klei als decoratie. Hij onderneemt veel opdrachten met behulp van het volledige spectrum van klei en glazuren.
Finishing touch is Paul’s handtekening, en dit op elk stuk.
Hij is gespecialiseerd in met de hand geboetseerde vormen, in het bijzonder dozen, zeepschaaltjes, bekers, kannetjes, vazen en zelfs sushi schalen.
Een bezoek aan McGregor zou onvolledig zijn zonder een bezoek aan de Mill Stone Pottery.
Naast de Mill Stone Pottery staat dit mooie huis. Hier woont Paul, samen met zijn vrouw Nina en dochter Sarah.
Na het bezoek aan onze pottenbakker slenteren we nog wat verder door het mooie McGregor. Naast de vele winkeltjes zijn er tal van galerijtjes want hier wonen ook tal van bekende als minder bekende schilders. Mooie olieverf- en acrylschilderijen wisselen af met pastel-, potlood- en krijttekeningen.
Bijna alle huisjes hebben een prachtig tuintje met weelderige planten en bloemen.
Ook soms mooie vijvertjes met koi’s en waterlelies.
Op onze terugweg en bij het binnenrijden van Robertson passeren we Van Loveren wijndomein. Midden in het domein is er een gezellig Restaurant, “Christina’s”. Daar willen we wel een hapje meenemen. Maar wat blijkt; alles volboekt. Zowel de zaal als de terrassen zitten overvol. Van babyborrels tot broekverbrandingen. En binnen een half uurtje moeten ze allemaal naar buiten, want daarna is het ganse domein afgehuurd voor een huwelijksfeest.
Iets verderop vinden we een gezellig straatterrasje. Een broodje ham en kaas met een cappuccino zal ruim voldoende zijn gezien we vanavond weer rond de dis van Hilde en Luc aanschuiven.
Tegen 16 uur komen we terug aan bij “Ballinderry” en daar staat de jongste van Uyttenhove ons al op te wachten. Zo’n lief hondje… (maar we vergeten altijd zijn naam, en we noemen hem dan maar Youkie)
En in de mooie tuin zit ons nog iemand op te wachten… Jan en Christiane Harinck, eveneens uit Waregem. Jan is ook textielien, en we ontmoetten elkaar reeds een drietal keren in Zuid-Afrika. Onze eerste ontmoeting kwam toevallig door niemand minder dan… je gelooft het niet… Luc Uyttenhove. En nu zitten we hier terug samen. Althans voor twee dagen.
Terwijl wij aan een welkomstwijntje nippen is Hilde weeral druk in de weer met het souper van vanavond. Je kan zo zien dat ze er plezier aan beleeft.
Een sommelier diploma zit er voor deze man voorlopig nog niet in.
Hilde heeft voor vanavond weer het allerfijnste op onze borden getoverd. Beginnen doen we met groene asperges met zalm. Als hoofdschotel krijgen we een kudu bereiding en eindigen doen we een crême van passievruchten. Wie zegt beter?
Samen met Jan en Christiane beleven we een super avond. De lange verhalen, de anekdotes en de mopjes zijn niet uit de lucht. We kunnen onze mooie dag nog besluiten met een goede daad… we maken een leuke tachtigjarige Ierse dame supergelukkig met een petje van Panasonic. Hierbij stuurt die madame haar dank aan Noël, de milde schenker van de petjes.