Vandaag is er spijtig genoeg geen plaats meer voor Dominique en Luc in de “Alchemist”. We zullen dus voor één nacht op een verschillende locatie verblijven. Hun nieuwe locatie ligt slechts op een drietal kilometer hiervandaan. Na het ontbijt kunnen ze hun bagage op onze kamer neerzetten en we kunnen toch samen op stap.
Tegen 10u30 melden we ons aan bij Jeffrey van de Franschhoek Winery Tour. We krijgen nog een uitgebreide uitleg over onze verschillende haltes. We zullen zowel door een treintje, een bus of een tram vervoerd worden. Als dat maar goed komt…
In de tram zien de vrienden het alvast al goed zitten…
We rijden weeral door de prachtige wijnlanden. Luc’s onafscheidbare camera draait al warm.
Om 11 uur volgt redeloze eerste stop. Bij Rickety Bridge Winery. We iets vroeg op de dag om reeds een wijntje te proeven.
Jany van Rickety kan de mannen zelfs overhalen om er een viertal te proeven. Gelukkig staat er een uitspuwbeker op het tafeltje en blijft de degustatie letterlijk bij proeven.
Aan deze neushoorn kan je zien dat we in de wijnlanden vertoeven…
De volgende stap gaat met de bus naar een treinstationnetje. Nu voert een treintje ons tot aan het domein “Grande Provence”. Hier is een picknick voor ons besteld.
Eerst maken we een wandeling door de tuinen van deze fantastische estate. Her en der staan mooie kunstwerken opgesteld.
Een prachtig werk; vleugelpiano met drie gieren.
Dominique met haar lievelingsdier; Dumbo.
Ook met de Ipad zijn mooie foto’s te schieten. Hilde is stilaan specialiste aan het worden.
Aanpalend is er ook een overdekte kunstgalerij. Luc is hier een en al bewondering voor keramische kunst. In zijn grote nieuwsgierigheid loopt hij bijna een meisje omver…
De onderdelen van een ouderwetse schrijfmachine bevestigd op een plexi plaat. Is dit ook kunst? In ieder geval een leuk idee.
Turquoise and blue…
Bij het verlaten van de galerij staat Marco ons op te wachten. Hij begeleidt ons naar een tafeltje in de schaduw van een enorme boom. Aan privacy zal het hier zeker niet ontbreken, want wij zijn de enige picknickers.
Marco komt al vlug met twee flessen water en één fles wijn aangedraafd. Zit alles inbegrepen in de prijs van de picknick. Iets later opent hij een mand van pandora en tovert een rits lekkere dingen uit die mand. Vers warm gebakken brood, worst, salami, salade, camembert, chutney en een viertal potjes met mayonaise, béarnaise, olijfjes en noem maar op.
Tegen 15 uur worden we opgehaald om ditmaal terug met een trammetje te vertrekken. Er staan nog een drietal wijnchateau’s op het programma, maar dat zien we echt niet meer zitten.
We genieten van de prachtige natuur maar laten de (wijn) kelk aan ons voorbijgaan.
Hoe mooi de wijnlanden ook mogen zijn, hoe prachtig ook de kastelen; we stappen nergens nog af. Op die manier zijn we drie kwartiertjes later terug thuis. Nu is het echter hoogtijd voor Luc en Dominique om hier hun schop af te kuisen en te versassen naar enkele kilometer verderop in “La Petite Ferme”. Ze betalen hier hun rekening en bij een re-check konstateren ze dat er maar één nacht aangerekend werd in plaats van twee. Nogmaals rekening maken, nogmaals betalen, en weg zijn ze. Maar niet voor lang…
Immers om 19 zijn we verwacht in restaurant “Reuben’s”. Niet te verwarren met de “Rubens” van Knokke. De receptie hoort het donderen als we van een reservatie op “Devos” refereren. Op de “Alchemist” is er ook niets gereserveerd. We mogen dus nog blij zijn dat we ergens in een verloren hoekje neergepoot worden. We zijn niet al te gelukkig met deze situatie en ik trek mijn stoute schoenen aan om te gaan vragen nog eens de lijst van de reservaties te overlopen. En wat blijkt; we staan gereserveerd onder “Yves”. We krijgen direct de mooiste tafel van ’t etablissement.
We krijgen alvast Benita Banana toegediend als onze gastvrouw van vanavond. Met zo’n naam kan er niets mislopen… en er misloopt ook niets. Aangezien we verre van verachterd zijn in culinaire toestanden houden we het alle vier bij een voorgerecht. En voor het gemak van Benita en de keuken; voor iedereen hetzelfde. Scampis met salade. De scampietjes moeten wel besprenkeld worden met een Chardonnay van Robertson; “De Wetshof”. Tegen 22 u worden de feestelijkheden afgeblazen. Hilde en ikzelf kunnen te voet naar huis terwijl Dominique en Luc de Nissan nemen. Knuffel, kusje en tot morgen.