Ooh, ooh, ooh… wat een fiasco. We ontwaken onder een gitzwarte hemel en een druilerige regen. Ontbijt is er bij “Haus am Strand” niet bij, en we lopen met onze regenjekker tot aan Restaurant Pomodoro.
Mijn “ontbijtje gezond” heeft meer mee van een crême-à-la-glace, maar uiteindelijk blijkt het toch nog gezond te zijn. Muesli, fruit en yoghurt.
Eenmaal terug in “Haus am strand” zit er niets anders op dan rustig wat te internetten en te lezen op de kamer. Het blijft immers regenen en afgaande op de zwarte lucht zal er nog niet vlug verandering komen. Maat toch bemerken we enkele zwemmers in zee. Bij nader toezicht blijken het Moslima’s te zijn, en die zwemmen met al hun kleren aan.
We hebben bemerkt dat Restaurant Salinas over prachtig overdekte terrassen beschikt die uitgeven op de zee. We reserveren telefonisch en ze beloven ons het laatste tafeltje. Het zit inderdaad stampvol. We delen een gevarieerde visschotel. Met een glaasje rosé erbij en met het zicht op de grauwe woeste Indische Oceaan zijn we toch nog content.
In de late namiddag trekt de regen toch eventjes weg. Hilde wil haar voornemen om vandaag van de tuin en de zee te genieten toch nog enigszins waar maken. Al is het zonder bikini.
En vanavond gaan we terug naar… hoe kan het anders; “The Girls”. Het moest gisteren maar zo lekker niet geweest zijn. En nu kiezen we alle twee voor de gamba’s.