Maandag 13 Maart. Uitstap naar Fairview, Spice route en Babylonstoren.

Ontbijt met jus d’orange. Herman is zo fier als een gieter met zijn nieuwe t-shirt. Bij het ontbijt komt Kristien de eindafrekening van Herman presenteren. Wat blijkt nu? Herman heeft hier gereserveerd tot vandaag, en niet tot morgen. En alle kamers zijn verhuurd zodat het niet mogelijk is dat Herman hier een dag langer verblijft.

Gelukkig heeft Kristien hier veel relaties, en kan ze binnen de vijf minuten een B&B op de kop tikken waar Herman voor één nacht kan verblijven. Slechts 50 meter van hier verwijderd. Na het ontbijt gaan we de bagage van Herman daar deponeren. Bel Monte Guest is de naam, en Antonella is de gastvrouw.

Guesthouse Bel Monte. Zowel buiten als binnen een prachtig gebouw.

Onze eerste stop voor vandaag is Fairview. Fairview bezit boerderijen in een aantal gebieden in de West-Kaap en geeft er de voorkeur aan om “naar het terroir te gaan” in plaats van vast te houden aan het maken van de wijn van een enkel landgoed. Deze aanpak stelt de wijnmaker in staat om blended wijnen van topkwaliteit te produceren. Zo’n drie decennia geleden introduceerde Cyril Back een kudde melkgeiten op de boerderij. Tegenwoordig produceert de boerderij kazen van topkwaliteit met de melk van de kudde Jersey geiten. Roydon Camembert, het paradepaardje in het assortiment, werd in 7 jaar tijd maar liefst 5 keer bekroond met de Gouden Medaille op de World Cheese Awards.

Met wat meer geluk kan je de geiten tot boven in de toren zien klimmen.

Wij krijgen ze niet veel verder dan het gelijkvloers.

We lopen nu nog even binnen bij de kaas- en wijnproeverij.

Kaas en wijn… meer moet dat niet zijn.

De proeverij heeft wel aantrek.

De schilder liet zich inspireren door de wijnproevers.

Nu rijden we een stukje door naar de Spice Route of de Kruidenroute in het Nederlands. De Kruidenroutes verbonden Oost en West gedurende meer dan tweeduizend jaar en voorzagen beschavingen van specerijen zoals kaneel, kardemom, kruidnagel, peper, nootmuskaat, saffraan en kurkuma. Deze kruiden worden niet alleen gebruikt om de kleuren en smaken van voedsel te versterken, maar ook om ziekten te genezen. Hier kunnen we een duik nemen in de verhalen van de specerijenhandel!

Mooie entree…

We krijgen een grondplan, en beginnen aan onze tournee. Maar op maandag is een groot gedeelte van de attracties gesloten. Spijtig.

Om ons te troosten krijgt Hilde wel een soort bloem arrangement aangeboden van een lieve hostess.

En er komt nog een geschenk uit de hemel gevallen; een eekhoorntje op een paar meter van ons.

Prachtige gravures op de faillence muurtegels

We nemen afscheid van Spice en van de Spice Route.

Nu rijden we een tiental kilometer door naar Babylonstoren.

De grote tuin van Babylonstoren, te midden van 3,5 hectare gecultiveerde groenten en fruit, vormt het hart van de boerderij. Het is geïnspireerd op de historische Company’s Garden in Kaapstad, die zeilschepen van de Verenigde Oost-Indische Compagnie voorzag van verse groenten en fruit in de tijd dat de Kaap een tussenstation was tussen Europa en Azië. Maar we linken ook terug naar de mythologische hangende tuinen van Babylon.

Om deze locatie te bezoeken dient er inkomgeld betaald te worden. Paspoorten en rijbewijzen gescand. Onze secretaresse Hilde regelt dit voor ons in de receptie.

In de afdeling vleeswaren is alles pico bello gepresenteerd.

Het water komt ons in de mond.

Het is ondertussen 13 u. De hoofdrestaurant Babel is op maandag gesloten. We wandelen dan maar onder een prachtig takken gebinte naar restaurant Greenhouse. Bijna 1 kilomer ver. Ongeveer halverwege krijg ik terug een probleem met mijn knie, en verder lopen zit er niet meer in.

Salut Babel, het zal voor een volgende keer zijn.

Na wat onderling overleg en opzoekingswerk op de IPhone, beslissen we onze lunch in Glen Carlou te nemen, slechts een paar kilometer hier vandaan.

Hier hebben we meer geluk. We kunnen onmiddellijk een tafeltje bemachtigen.

Drie maal lamsschouder met een Chardonnay van het huis. En daarna de terugweg op naar Paarl.

De rest van de namiddag brengen we rustig door op ons kamer of op ons terras. Hilde gaat ook nog een half uurtje zwemmen. En in de vooravond hebben we een leuk gesprek met onze kamerburen. Richard en Hanne, een Duits koppel die hier ook al verschillende malen verbleven hebben. Het onderonsje eindigt met de belofte dat wij ons volgende zomer zeker eens treffen aan de Belgische kust. Weeral iets om naar uit te kijken.