Ons laatste ontbijt bij Dirk en Christine is aangebroken. Terwijl Dirk een oeuf Benedicte klaarstoomt maken wij verder kennis met Guido en Erna uit Leuven.
Guido is 78, doch helpt nog bijna dagdagelijks bij zijn zoon in de apotheek. Hij zit wel geduveld met een serieuze handicap; zijn gezichtsvermogen is afgenomen tot 30%. Maar bij blijft optimist. Samen met Erna hebben ze ook een appartement in Knokke, en we organiseren meteen een afspraakje voor komende zomer.
Intussen begint Dirk zijn eitjes te klutsen voor onze oeuf Benedicte. Als dat maar in orde komt.
Intussen zitten er weeral pottenkijkers in de tuin.
Christine en Dirk runnen ongeveer zes maand per jaar deze B&B Dune Vieuw, en verblijven ook zes maanden in België. Daar runnen ze dan de B&B “Huyze Ter Wilgen” in het Westvlaamse Gistel. Van bezige bijen gesproken.
Intussen werd onze oeuf Benedicte opgediend. En lekker dat het is.
Ons afscheidsgesprekje met Guido en Erna.
Erna en Guido; leuke mensen.
Ook nog eentje met Luc en Dominique.
Afscheid aan Dirk en Christine.
Intussen zijn Erna en Guido al vertrokken. Zij trekken richting Sommerset West. Wij daarentegen richting Knysna.
Onze eerste stop maken we iets voorbij George, waar elke zaterdag de Outeniqua Farmers Market plaats vindt. Een plaatselijke markt met van alles wat.
Op vele plaatsen in Zuid-Afrika is zaterdag gelijk aan marktdag.
Aan de overkant van de meeste kraampjes staan overdekte tafels opgesteld. De aangekochte spijs en drank kan direct genuttigd worden.
Biltong (gedroogde reepjes vlees) is de geliefde versnapering van veel Afrikaners. Het kan vlees zijn van allerlei soorten dieren; springbok, gemsbok, koedoe, antiloop, struisvogel en nog veel meer.
Een kakafonie van kunstwerkjes, eetwaren, drankjes, speelgoed, kledij en noem maar op.
Intussen laten de kinderen zich ook niet onbetuigd…
zo’n boompje is toch een ideale uitkijktoren?
En woefwoef moet ook niet thuisblijven.
Na een half uurtje hebben we de bric-à-brac wel gezien, en zetten onze rit verder. Maar wat dacht je?… Niet eens twintig kilometer verder (in Sedgefield) passeren we weeral een dergelijke zaterdagmarkt. We kunnen het niet laten…
Een nieuwe markt… een nieuwe stop.
Ook hier werd aan de kinderen gedacht.
Een kraampje met een tweetal uilen. Een oehoe en een kerkuil. We mogen ze filmen en/of fotograferen op voorwaarde dat we een centje in het geldkoffertje deponeren. De opbrengst gaat naar een soort organisatie van dierenbescherming.
Nog vogeltjes, maar ditmaal geen echte.
Die chipsticks trekken ook wel onze aandacht.
In alle soorten en maten.
Leuk machientje om deze sticks te draaien.
Dit willen we toch eens van dichter bekijken.
Eens proeven…
… en lekker dat het is!
We zetten onze rit naar Knysna verder. Als we op enkele kilometer van de stad komen passeren we de plaats waar we een drietal jaren een chalet huurden.
Archieffoto van de Phantom View chalets. Deze chalet hebben we vroeger een drietal jaren gehuurd, telkens voor een viertal dagen. In juni van vorig jaar hebben hier grote branden lelijk huis gehouden in deze omgeving. Met als gevolg dat op één na al deze chalets volledig zijn afgebrand en met de grond gelijk gemaakt.
Dit blijft er nu over van deze mooie chalets. Pijnlijk…
Twee kilometer verder bereiken we het centrum van Knysna en onze B&B voor de twee komende nachten. De “Wayside Inn”.
Wayside Inn, in het hartje van Knysna.
Na het uitpakken van onze koffers maken we nog een uitstapje naar Thesen eiland, één van de mooiste wijken van Knysna. Wegens zaterdagnamiddag zijn de meeste winkels en kunstgalerijen gesloten. We maken een lange wandeling, en de dames kunnen toch nog hun hartje ophalen in enkele boetieks die niet meewerken aan die sluiting op zaterdagnamddag.
Aan de meeste damesboetieks staan er wachtbanken voor de echtgenoot.
Thesen Island, waarschijnlijk wel het mooiste stukje Knysna.
Achteraf gaan we nog een cappuccino nippen in “La Turbine”. Een oude stoomfabriek die ontmanteld en omgebouwd werd tot hotel, restaurant, cafétaria.
De verbruikzaal van “La Turbine”. De tafeltjes en zithoekjes zijn opgesteld tussen overblijfselen van de oude stoomfabriek.
Voor het souper van deze zaterdagavond rijden we naar Belvidère, een andere stadswijk van Knysna. Hier hebben we nog goede herinneringen aan het leuke restaurant “The Bells”, en vooral aan de chef garçon Jeffrey. Wij hebben geluk, want Jeffrey is nog altijd van de partij. We genieten van een lekkere zeetong, van een heerlijk wijntje en van… Jeffrey.
Inderdaad, dit is hem… Jeffrey.
Jeffrey’s collega Yuko moet al niet veel onderdoen voor haar chef. En Hilde speelt het spelletje graag mee. De avond kan niet meer stuk.