Gisterenavond laat is er nog een selfie binnengelopen van onze vrienden, de Grimoo Bastards. De selfie is genomen op Zaventem. Dat wil dus zeggen dat we ze vanavond inderdaad kunnen verwachten.
De Grimoo Bastards in Zaventem.
We hebben langs Facebook afspraak gemaakt met onze Belgische vrienden Remi en Lieve De Backer van “Born in Africa”. Zij zouden om 8u30 komen ontbijten bij Sue, en ze zijn stipt op post. Remi is één van de grote promotoren van “Born in Africa”. Hij woont met zijn echtgenote Lieve in Oudenaarde maar ze verblijven ongeveer vijf maand per jaar in Plettenberg.
Remi De Backer… één en al enthousiasme over “Born in Africa”.
Born in Africa (BIA) is een educatief schoolproject dat kinderen in het programma heeft tussen 6 en 25 jaar. De selectie van de leerlingen gebeurt op basis van de vaak precaire familiale omstandigheden en hun schoolprestaties. Ieder kind wordt daarom individueel gevolgd door een persoonlijke mentor die huiswerk en schoolresultaten nauwgezet opvolgt. De bedoeling is dat we vandaag een nieuw project gaan bezoeken van Born in Africa. Namelijk een éénjarige opleiding in Hospitality. Hier krijgen elf leerlingen gedurende dat jaar een opleiding in alles wat met receptie, etiquette, horeca, planning, enz… te maken heeft. Tegen 10 uur rijden we naar de Mohair Shop, ook al een locatie waar Born in Africa een project lopen heeft.Armbandjes spitten in de Mohair Shop.
In de Mohair Shop worden worden een vijftal meisjes opgevangen. Meisjes die anders moeilijk aan de bak zouden komen. Ze worden hier bepaalde vaardigheden aangeleerd en kunnen zelfs een centje verdienen.
Allerhande vaardigheden worden hier aangeleerd.
Remi heeft hier afspraak gemaakt met Isabelle De Smul, de dame die hier in Afrika de leiding heeft over BIA. Wijzelf kennen Isabelle reeds een viertal jaar en Hilde heeft iets bij voor Isabelle; een omslagje voor Lee-Urtis Kampher, het peetkindje van onze Waregemse nicht Véronique Devos.
Hilde overhandigt de omslag aan Isabelle.
Omdat iedereen nog niet aanwezig is krijgen we de gelegenheid om de andere winkeltjes van het Mohair domein te bezoeken. Er is een kleine cafetaria, een kaarsenfabriekje en ook een groot magazijn met allerlei textielartikelen, meestal uit mohairwol vervaardigd. Zelfs een kleine afspanning met een zestal mohair geiten.
Voor deze geit is het gras langs de overkant inderdaad veel groener…
Remi De Backer met een BIA weldoener uit Denemarken.
We zijn intussen compleet en met een viertal wagens begeven we ons naar “The Barn Plettenberg” waar die opleiding “Hospitality” gedoceerd wordt. In een prachtig domein staat een open barn waar de lessen doorgaan.
In de achtergrond de open ruimte waar de cursussen gedoceerd worden.
Docente Nadia, bijgestaan door Claire doen de bezoekers uit de doeken wat hier gedurende de volgende maanden allemaal zal verwezenlijkt worden. Klinkt allemaal indrukwekkend.
Nadia en Claire doen het programma voor de volgende maanden uit de doeken.
Alle bezoekers zijn een en al belangstelling voor de uitleg van Nadia.
En de studenten… die zien het ook wel zitten.
Het programma voor de maand Maart 2015.
Docente Nadia… zeer onderlegd.
Lieve De Backer met een studente die ze al jaaaaren volgt.
Isabelle geeft raadgevingen aan een leerling.
Aandachtige toehoorders; docente Claire, Hilde, Lieve De Backer en een Deense dame.
Na het bezoek gaan we samen met Remi en Lieve nog een hapje eten in ’t centrum van Plettenberg. Onze vrienden, de Grimoo Bastards landen deze middag in Port Elisabeth, en daar hebben ze een minibusje gereserveerd. Hiermee kunnen we dan met z’n zessen een drietal weken Zuid-Afrika verkennen. Dit wil zeggen dat wij afscheid moeten nemen van ons Nissanneke. De tuinier van Sue heeft het deze morgen een flinke poetsbeurt gegeven, zowel buiten-als binnenkant.
Sue’s tuinier heeft reden van glunderen… ons Nissanneke ziet er keurig uit.
Remi begeleidt ons tot aan de drop-off van Europcar. De bediende die onze sleutel in ontvangst neemt heeft alleen maar positieve opmerkingen.
Nissan OK… paperassen OK… alles OK !!!
Remi geeft ons nu nog een lift naar onze Bitou River Lodge. En voor de rest is het nu wachten op onze Grimoo Bastards. De vonkelwijn zit in de ijskast, in elk van hun bedden heeft Hilde een banaan verstopt… In de mooie tuin genieten we van onze laatste rustige momenten. En van de vogeltjes die aan Sue’s suikerwater komen nippen.
De prachtige tuin van “Bitou River Lodge”.
De vogeltjes komen aan Sue’s suikerwater nippen.
Zelfs deze prachtige sunbird riskeert zich tot op ons terras.
Iets voor 16 uur is het dan eindelijk zover. Een Hyundai komt de parking opgereden met aan boord vier van de zes Grimoo Bastards. Luc, Dominique, Guy en Taanteke. Ze zien er al bij al nog niet te afgepeigerd uit alhoewel ze bijna twintig uur onderweg zijn. We laten hen rustig wat bekomen, een koffietje drinken en hun koffers naar de kamers sjouwen. Dam maken we afspraak om tegen 18 uur op ons terras van een vonkelwijntje te genieten alvorens naar het restaurant te trekken.
Luc is al sommelier van dienst en Guy is al zijn geld aan het tellen. Guy is immers voor drie weken onze boekhouder van dienst.
Reeds om 18u30 zijn we verwacht in het restaurant van Relais et Chateau Plettenberg. Maar goed dat het zo vroeg is, want de vrienden zullen deugd hebben van een vroeg bedje. We willen ons aanmelden aan de receptie doch daar komt reeds een jongedame recht op mij af, drukt mij de hand met de woorden “Welcome Mister Devos”. Verbazing alom…Wat niemand weet is dat ik deze namiddag samen met Remi De Backer deze jongedame ontmoet heb in de straat. Zij is een oud-leerling van Born in Africa, en toen ze vertelde dat ze receptioniste is in Restaurant Plettenberg hebben we dit spelletje opgezet. En het spelletje heeft zijn effect niet gemist.
Shevon Prins, de receptioniste heeft perfect haar rolletje gespeeld.
We verbruiken een lichte maaltijd met een glaasje wijn. We begaan één klein schoonheidsfoutje door een Irish Coffee te bestellen als dessert. We moesten geweten hebben dat dit een drankje is waar ze in Zuid-Afrika niet veel verstand van hebben. Tegen de klok van tienen zitten alle Bastards op hun kamer en het zal niet lang duren voor de lichtjes gedoofd zijn.