Laatste morgenmaal bij Mai. We zitten buiten aan de grote tafel en dit in het gezelschap van de kennissen. Anne-Marie en Harald uit Duitsland en het Engelse koppel die in Frankrijk woont en waarmee we gisteren op het busje zaten. Mai had de vorige dagen beloofd om een kennismaking te regelen met haar Belgische buren. Wij moesten die mensen zeker eens ontmoeten Niet alleen omdat het Belgen zijn, maar vooral omdat de man zeer goed op mij gelijkt. We zijn de koffers aan het pakken en daar komt Mai met dat koppel aandraven. Marie-Claire en Jean-Luc uit geval zijn vriendelijke mensen. Zij hebben hier een tiental jaar geleden een eigendom gekocht en verblijven hier nu een tweetal maal per jaar voor een drietal weken
Marie-Claire en Jean-Luc uit Genval.
We zoeken met Jean-Luc naar alle mogelijkheden waar onze roots zich hier of daar zou kunnen gekruist hebben maar vinden geen enkel aanknopingspunt. Als er iets is, dan moet het een buitenechtelijk misstapje geweest zijn van één van onze voorouders. Hilde ziet zelfs geen gelijkenis alhoewel ze vindt dat Jean-Luc wel een “vossekop” heeft.
Hilde ziet geen gelijkenis, en ik zeker niet.
Een laatste drukkie aan Mai en ons verblijf in Prince Albert zit er op. Hopelijk volgend jaar te herhalen.
Laatste drukkie aan Mai.
De weg naar Wilderness leidt terug over de Meringspoort, Klaarstroom en Oudtshoorn. In de omgekeerde richting ziet alles er precies nog mooier uit. We kunnen het niet laten om tientallen keren een fotostop in te lassen.
De Meringspoort met de prachtige rotsformaties.
Eenmaal de Meringspoort voorbij komen we terug in struisvogelland. De vogels staan in schril contrast tegen de achtergrond van de rotsen.
De stuise vogels…
nieuwsgierig als altijd…
Hilde kan er al goed mee overweg…
Deze lijkt precies te spreken.
Tegen kort na de middag maken we een stop in Oudtshoorn. In Jemima’s Resto eten we een zeevruchtenpasta met een glaasje spuitwater. Er valt immers nog wat te rijden. Zelfs op zondag zitten de verkoopsters van struisvogelplumeau’s op hun vertrouwde standplaats, maar vandaag blijkbaar zonder veel succes.
Vandaag vlot de verkoop niet zo goed.
Een speciaal winkeltje in Oudtshoorn.
Verboden te roken en onmogelijk te betalen met tjeks.
Een zestigtal kilometer over Oudtshoorn bereiken we George. Deze stad staat bekend als het hart van de Tuinroute. In deze buurt wordt de meeste hop van Zuid-Afrika gekweekt. Met zijn mediterrane klimaat en voldoende regen gedurende het hele jaar is de omgeving uiterst geschikt voor de aanplanting van dit belangrijke bestanddeel in het bierbrouwproces.
Hoppevelden bij de vleet.
Het is eveneens in George dat de Outeniqua Hoërskool zich bevind. Het is met deze school het Hemelvaartinstituut van Waregem een uitwisseling project lopen heeft. Telkenjare komen een tiental studenten van George naar Waregem en een paar maand later trekken de Waregemse jongeren naar George. Prachtig initiatief. Verleden jaar was ik daar een beetje bij betrokken geweest voor het maken van een film. Hierdoor waren wij ook uitgenodigd geweest in de school, en we houden daar de beste herinneringen aan over. Maar nu is het zondag en rijden we dus de school voorbij.
Hoërskool Outeniqua. Outeniqua verwijst naar een nabijgelegen bergpas.
We hebben ook nog wat cash geld vandoen, doch de ganse dag al zien we lange rijen staan aan de muurautomaten. ’t Is precies of iedereen heeft geld nodig op zondag. In George ontdekken we er eentje waar er slechts een drietal man (vrouwen) in de rij staan. Maar wat dacht je… De dame die in het hokje staat heeft tussen 15 en 20 kaarten ingestopt. En telkens kwam er één of maximum twee bankbiljetten uit de muur. Waarschijnlijk moest ze geld afhalen voor het ganse gebuurte.
Meer dan een kwartier om aan de beurt te komen.
Tegen 17 uur bereiken we Wilderness en Hilde speelt met de ogen toe voor GPS. Ze begeleidt ons Nissanneke vlekkeloos tot voor de deur van “Just for 2” de B&B van onze Belgische vrienden Roger en Greta. De motor ligt nog niet af, of zij komen beiden al toegelopen. Een hartelijk weerzien.
“Just for 2”, de B&B van onze Belgische vrienden Roger en Greta.
Hilde en Greta op het terras van “Just for 2”
Er valt natuurlijk heel wat te vertellen sinds onze laatste samenkomst in Augustus 2014 in Waregem. Immers Roger en Greta maken jaarlijks een trip terug naar de familie in België. Hier is de planning dat we drie maal zullen overnachten, dus hebben we nog wel wat tijd om alle nieuwtjes aan de man/vrouw te brengen.
Just For 2 – Het logo van Roger’s en Greta’s B&B.
Intussen is er nog een koppel aangekomen in de B&B. Nadat Greta ze hielp met het innemen van hun kamer komt ze toch even die mensen voorstellen. Ze komen uit België. En van waar in België? Van Zulte… bijna niet te geloven.
Vers gebakken brood van Greta. Uitzonderlijk goed.
Om niet te geweldig te starten stellen Roger en Greta voor om het vanavond kalmpjes aan te doen. Greta heeft twee soorten vers brood gebakken. Met een assortiment kazen en wat charcuterie kan dat niet mis zijn. Maar uiteraard eerst een flesje bubbels als verwelkoming. We genieten van een rustige en gezellige avond, en tegen de klok van tien houden we het voor bezien. Goede nacht allemaal!
