Maandag 27 febr. Van Kokstad naar Margate. Middenin de provincie Kwasulu-Natal.

Een rustige nacht doorgebracht, en met het opkomen van de zon zijn de laatste ziekteverschijnselen uit mijn lijf verdwenen. We hebben vandaag maar 160 km te gaan naar Margate, terug richting kust. Onderweg zien we de laatste Xhosahuisjes, en maken we een korte stop bij een verkoopstertje van lekkere perziken. Reeds voor de middag bereiken we het strandstadje Ramsgate. Oorspronkelijk werd dit plaatsje de “Blue lagoon” genoemd, en onderstaande foto’s liegen daar niet om. Omdat deze blue lagoon maar op een boogscheut van onze eindbestemming Margate ligt, nemen we er alle tijd voor een mooie wandeling en een lichte lunch. In de late namiddag bereiken we Margate, en nemen we beslag van onze kamer in B&B Albatros. We voelen er ons direct danig op ons gemak en vragen een tweede overnachting. Dit lukt niet, want morgen is “fully booked”. Niet getreurd, tomorrow is another day.

Voorlopig worden dit de laatst Xhosa hutjes… vlug nog een laatste kiekje.

Ramsgate; de cano’s zijn uiteraard niet bedoeld om de oceaan op te gaan…maar wel om de Uvango op te varen, een stroom die hier een meer vormt alvorens in de Indische oceaan terecht te komen.

Zondag 26 febr. Rustige dag in Kokstad.

Waarvoor ik gisterenavond al een beetje vreesde is deze nacht en vanmorgen ook bewaarheid. Slecht of bijna niet geslapen, misselijk, braakneigingen, spierpijn, buikpijn. Het midden tussen griep en de ziekte van Mandela. (Ik heb het daar toch niet opgedaan zeker?). Gelukkig kunnen we ten huize “Willowdale” één dagje bijboeken. En dat wordt dan een echte rust-dag. Hilde heeft blijkbaar meer dan genoeg aan de stralende zon en aan haar reisdocumenten. Terwijl ikzelf bijna de ganse dag op de kamer blijf, met de navette van het bed naar ’t toilet. Hopelijk beperkt dit probleem zich tot die ene dag.  In de late namiddag voel ik mij wat beter en riskeren we ons toch nog aan een klein uitstapje. Alles in en rond Kokstad straalt de zondagsrust uit, en zelfs de hoofdslagader N2 ligt er verlaten bij. Weeral krijgen wij door de gastheer een 3 gangenmenu voorgeschoteld, maar deze laat ik grotendeels aan mij voorbijgaan. Hilde beweert dat het nog lekkerder is dan gisteren, maar zelfs dat kan mij niet overtuigen. Hopen maar dat het mij morgen beter gaat.

Onze ouderwetse maar gezellige living ten huize “Willowdale” in Kokstad.