Omdat we vandaag weeral een pakje kilometers te knabbelen hebben, besluiten we ergens onderweg een ontbijtje te nemen. In stijl verlaten we ons hotel “De Stijl”, en dit voor de tweede dag op rij onder een grauwe hemel. En binnen de kortste keren worden we geconfronteerd door wegenwerken die maar niet ophouden. Om de haverklap staan we tussen de 10 en 20 minuten stil. Maar toch bereiken we nog voor de middag het kunstenaarsdorpje Nieu Bethesda. Dit dorpje kreeg vermaardheid door artieste Helen Martins (°1897 +1976), en het huisje waar ze woonde, “the owl house”, het uilenhuis. Helen versierde zowel haar huis als haar tuin met tientallen beelden die grotendeels geïnspireerd waren op de Christelijke, maar ook op de Oosterse religies. Alle beelden in de tuin zijn immers naar het oosten gericht. Haar lievelingsdieren zijn uilen en kamelen. Na dit boeiend bezoek hebben we nog een toevallig contact met een artisanaal strijkstokmaker. De man werkt verschillende weken aan één strijkstok, en verkoopt die aan alle grote violisten in en buiten Zuid-Afrika. Wij mogen alle geheimpjes in zijn atelier bekijken. En dat is niet voor iedereen weggelegd. Onze middaghonger (ondertussen is het bijna 15 u) kunnen we stillen bij een bierbrouwer-kaasmaker. Deze aardige man tovert ons binnen de kortste keren een kaasplateau klaar waar de Waregemse JOK-club een puntje zou kunnen aan zuigen. En dan is het hoog tijd om onze weg naar Graaff Reinet verder te zetten. Alhoewel tamelijk laat vinden we er nog een mooi onderkomen in “Avondrust”, en een laatste tafeltje in bistro “Polka”
Ons “De Stijl” hotel heeft inderdaad zijn naam niet gestolen.
