Woensdag 14 maart. Van Clarence naar Ladybrand.

Wij hebben nog maar pas onze ogen opengetrokken of daar tovert San Marie een verfijnd ontbijtje op ons terrasje. Zalige start van wat weeral een mooie dag kan worden. Met een beetje weemoed rijden we Clarence buiten, zonder alweer het klassieke omweggetje langs de township van de stad. We hebben als einddoel van vandaag het stadje Ladybrand gekozen, omdat we morgen van daaruit langs de Oostkant Lesotho kunnen aandoen. Sinds wij de Sani Pass doorkliefden willen wij nog meer van dat prachtige landje. En we hebben ons laten wijsmaken dat wij langs het Oosten veel dieper kunnen doordringen in het landje en zijn pittoreske bevolking. Mooie dag, mooie rit, en na iets minder dan 200 kilometer bereiken we Ladybrand.  De grens met Lesotho ligt nu nog slechts op een tiental kilometer, en is, in tegenstelling tot andere grensposten 24 uur op 24 geopend. Maar wat zal al snel blijken? De documenten van onze Hyundai huurwagen zijn niet opgemaakt om Zuid-Afrika te verlaten. Bij het opstellen van het huurcontract hadden we Europcar moeten attent maken van onze bedoeling om Zuid-Afrika te verlaten. Mits een kleine upgrade zou dit geregeld zijn. Maar nu valt de planning van onze volgende twee dagen compleet in duigen. Tweede dipje…  Een uurtje later zitten wij in de tuin van onze guesthouse “Granberry Cottage” van een glaasje wijn te genieten, en intussen ons aangepast reisschema te bestuderen. Als daar plots onze aandacht wordt getrokken door twee meiden, waarvan de ene kortelings zal huwen, en de andere zal instaan voor de videoreportage van die plechtigheid. De rest laat zich raden… als het over video gaat… Blijven wij nu een maand langer in Zuid-Afrika? Want het rouwfeest heeft plaats op 28 april…

Ontbijt op terras van “Periwinkle”.

Deze verkoper in een sportwinkel is zeer geïnteresseerd in mijn Canon, en vraagt of ik eens een fotootje van hem wil nemen. Natuurlijk!