Lang geslapen deze morgen. Om 8u30 snuiven we (in pyjama) een buitenluchtje op. Prachtig uitzicht vanop ons terras. En we genieten ook van een selfmade ontbijtje.
Beneden staan onze vier nieuwe Belgische vrienden te wachten op Roger en Greta, om een daguitstap te maken naar Plettenberg. Nog een beetje wachten op Roger en Greta.
Daar komen ze… we roepen ze nog een mooie uitstap toe.
Een half uurtje later starten wij met onze Toyota naar George. We hebben slechts een dertigtal kilometer te gaan, en dit langs de tuinroute. George is gekend om zijn verschillende uitstekend golfbanen. De stad telt niet minder dan vier verschillende 18-holes golfbanen.
De bedoeling van ons bezoek ligt op een gans ander gebied. Hilde had zeer graag eens de potterie Wonki Ware bezocht.
Wonki Ware is de leider op gebied van handgemaakte aardewerken serviezen, waarbij elk stuk van begin tot eind door 14 paar handen gaat. De pottenbakkers zijn allemaal getrainde ambachtslieden in de kunst van aardewerk en produceren dagelijks een eclectische verscheidenheid aan patronen, vormen en kleuren. Wonki Ware is zowel nationaal als internationaal verkrijgbaar en is te zien geweest bij onder meer Nigella Lawson en Jamie Oliver.
Potjes, borden, kommetjes, tegeltjes, serviezen groot en klein. Je kunt het niet allemaal bedenken. Regelmatig gepresenteerd in een artistieke omgeving. Een servies of een aantal borden verschepen naar Europa zit er niet in. Daarvoor verwijzen ze naar de BeNeLux invoerder.
De letters D E V O en S zouden we wel kunnen meenemen. Maar in de pot met meer dan 200 letters is er geen enkele E te vinden.
Aanpalend aan de verschillende ateliers en winkelruimtes is er ook een bistrot gevestigd “The Pottery”.
We vleien ons hier neer, en bestellen een drankje en een pizza.
Schitterende pizza oven trouwens. Ook volledig bezet in tegeltjes van Wonki Ware.
Terwijl we nog wachten op de pizza ontvangen we plotseling alle twee tegelijk een airdrop op onze telefoon. En we beseffen niet onmiddellijk dat wij zelf op die foto staan.
Wat dacht je? Luc en Dominique hebben ons (weeral) toevallig zien zitten, en hebben in het geniep een foto van ons genomen en doorgestuurd.
We hebben een korte babbel, en dan… tuut, tuut… weg zijn ze.
Het is reeds over 15 u. We sluiten ons bezoek af en nemen onze retourvlucht naar Wilderness.
We zijn pas thuis gekomen, of we krijgen een telefoontje van gastvrouw Greta. Ze vertelt dat de ganse groep Westvlaamse Belgen deze namiddag in Plettenberg een super groot assortiment sushi’s gekocht hebben. En ze zouden ons ook meegerekend hebben. Dus zijn we om 19 uur verwacht ten huize Roger en Greta.
Om 19 u starten we met het apéritief.
En een half uurtje later komen de sushi’s al boven water.
Per koppel krijgen we een schaal met dertig sushi’s, verdeeld over vier verschillende soorten.
We moeten ook van elke soort de naam proberen uit te spreken en te onthouden. Bovenstaand filmpje toont dat dit niet zo eenvoudig is…
Tegen het einde van onze gezellige avond is Greta’s poes ook nog de groep komen vervoegen. En rond 22 uur trekt iedereen blijgezind naar de bedstede.