Maandag 13 Februari. Kaapstad heen en terug (400 km), om toch maar aan een huurwagen te komen.

Als naar gewoonte staan alle ingrediënten netjes naast elkaar gerangschikt, om de self service zo eenvoudig mogelijk te laten verlopen.

Intussen bereidt Hilde voor elkeen het eitje naar wens, en verzorgt Luc de bediening.

Vitamientjes om opnieuw een dagje Afrika te starten.

Sinds het begin van onze reis trachten we een huurwagen op de kop te tikken, maar zonder succes. Verschillende mensen hebben ons al willen helpen, maar niets lukte. Wij hebben het gisteren ook nog eens aan Luc voorgelegd, en wat dacht je? Een kwartier later komt hij met de melding dat hij voor ons een Toyota Corolla Cross kon vastzetten, en dit voor de ganse duur van onze reis, en… aan een zeer aantrekkelijke prijs. Wel, wel, die Luc toch. De wagen moet wel in Cape Town Airport afgehaald worden, en we zitten momenteel op 160 kilometer daar vandaan. Maar dat is ook in een mum van tijd geregeld. Hij contacteert terug zijn vriend Danny, en die is ook beschikbaar. Inderdaad, om 10 uur stipt staat staat Danny voor de poort van de Ballinderry.

Op onze weg naar Cape Town passeren we om de haverklap langs immense townships. Gevuld met duizenden metalen barakken van hoop en al 20 m2.

Na dik anderhalf uur kan Danny ons afleveren aan het ophaalpunt van AVIS. Maar hier zijn we helaas niet alleen. Het zal ruim drie kwartier duren vooraleer wij aan de beurt komen.

Eenmaal alle formaliteiten (en het zijn er nog al wat) vervuld, trekt er een AVIS loopjongen mee tot aan de geparkeerde wagens. Samen met die kerel onderzoeken we de wagen op eventuele schade, en we krijgen ook nog wat technische inlichtingen.

In iets minder dan twee uur staan we met onze Toyota terug in Robertson. Het is al bijna 16 uur, en we hadden tot hiertoe nog niets over de lippen of achter de kiezen. Omdat ons vanavond terug een drie gangenmenu te wachten staat houden we het liever op een Van-O koffie en een gebakje.

Toch leuk om op meer dan 10.000 km van Waregem, de echte Van-O koffie kan degusteren.

Na de koffiepauze lopen we nog een drietal galerijen af, en tegen 18 uur trekken we terug naar onze Ballinderry.

De vrienden zijn ook blij dat ons vervoerprobleem opgelost is. Dat verdient wel een glaasje bubbels als apéritief.

Als naar gewoonte komt sterrenchef Hilde haar menu voor vanavond voorstellen.

Dergelijke bereiding van zalm hebben we nog nooit meegemaakt.

En na het doorspoelen met enkele glaasjes WELTEVREDE trekken we allemaal weltevreden naar onze bedstee. Tot morgen.