Het is wel even schrikken als we bij het ontwaken bemerken dat er een vreemde bezoeker in onze kamer zit. De siamese kater van onze B&B dacht er goed aan te doen om ons langs de half openstaande venster te komen wekken.
Bij het ontbijt vertelt Luc dat hij deze morgen reeds op internet een zoektocht maakte naar wat allemaal te beleven valt in en rond Plettenberg. En juist op vandaag is er op een boogscheut van Plett een grote estate die zijn deuren openstelt voor het publiek. De “Hum Bee Flora” moet een prachtig domein zijn met bloementuinen en een grote vijver. Het entreegeld (100 Rand of ong. 6,5 €) gaat integraal naar het goede doel. 
Als we even na 10 uur de parkeerweide oprijden zien we al dat we hier niet alleen zullen zijn. Er rijdt een wagen voor ons met een gepersonaliseerde nummerplaat. De eerste keer dat we zoiets zien in Zuid-Afrika.
De dames van de service-club ontvangen ons heel vriendelijk. We krijgen een plannetje mee van het domein, want je kunt hier wel de weg verliezen.
De dame geeft nog wat richtlijnen, en er kan ook een grapje vanaf.
We starten in een hortensia weide. Overweldigend.
Hilde voelt zich hier super in haar nopjes… de hortensia is immers haar lievelingsbloem.
Een probatie om een foto te maken waar onze dames een hortensia hoedje dragen is niet helemaal geslaagd. Maar toch leuk.
Op de estate staan drie chalets; eentje ervan kan ingehuurd worden. Deze twee dames zien het precies wel zitten om hier een tijdje te komen wonen.
Een boswegeltje van enkele honderden meter leidt ons naar een grote vijver.
Eenmaal beneden krijgen we nog een beter uitzicht op de enorme estate.
De fototoestelletjes klikken dat het een lieve lust is.
Deze twee ge-hoede dames genieten van de mooie natuur.
Even later lassen Luc en Dominique ook een rustpauze in.
Nog een bloementuin…
Hier wil Luc een close-uupke maken van een vlinder op een bloem.
Achteraf heb ik dat ook geprobeerd. Maar de vlinder was al lang weg…
Nog twee ge-hoede madammen…
Het is intussen middag, en we rijden door voor een bezoekje aan het stadje Knysna, een tiental kilometer verderop. We maken halt aan Nadine’s coffeeshop voor een lichte lunch. De eigenaar van de coffeeshop staat aan de deur, maar bij nader toezicht schijnt die man niet van vlees en bloed te zijn.
We houden het (weeral) sober. Quiche met een slaatje of champignonsoep.
We lopen achteraf ook nog even de galerij binnen naast onze coffeeshop.
Eenmaal aangekomen in Knysna rijden we eerst naar de wijk Leisure Island.
Een zicht op Leisure Island.
Van Leisure Island naar Thesen Island is maar een stapje. Enerzijds is er het jachthaventje en anderzijds ook een mooie winkelgaanderij. In tegenstelling met andere plaatsen in Zuid-Afrika blijven de shops hier op zondag ook open, tot 17 uur.
Het leuke schild van Thesen Island.
We gaan een capuccinootje slurpen in het gekende “La turbine” hotel. Een oude stoomcentrale die omgebouwd is tot hotel-restaurant.
Het interieur van “La Turbine” verwijst overal naar de vorige bestemming, de stoomcentrale.
Op het terras aan het zwembad van “La Turbine” genieten we van het koffietje en het prachtige uitzicht.
Van hieruit gaan de dames nog vlug eens de shops aflopen, net voor sluitingstijd. De mannen blijven intussen rond de haven hangen. Hier is Luc aan het nadenken over zijn volgende reis… Calcutta (8940 km) of Manila (11.175 km).
De tekst aan het toilet laat niets aan de verbeelding over. “Men to the left because woman are always right”. Het ene souvenirwinkeltje naast de andere kleerwinkel, het ene restaurantje naast het andere caféétje. Na een half uurtje hebben zowel de dames als wijzelf het gezien en trekken we naar onze Mandalay house. 
Voor ons souper hebben we een reservatie lopen bij strandrestaurant “Lemon Grass”. Binnen was alles al volboekt, dus op het overdekte buitenterras. Maar de telefoniste beloofde toch het onmogelijke te doen om een tafeltje binnen te reserveren.
Bij aankomst krijgen we te horen dat het binnentafeltje niet gelukt is. We laten het niet aan ons hertje komen en genieten op het gezellige buitenterras van gamba’s met curry, van king klip, van tagliatelli of van calamari. Voor alle vier iets verschillend dus. En daarbij een heerlijke Sauvignon Blanc (weeral).
Als afsluiter spelen we aan tafel nog een spelletje verstoppertje. Ons zot ge-amuseerd net als kleine kinderen.
En nu vlug naar huis en naar bed.