Keukenprinses Hilde verrast ons weeral met heb beste wat haar keuken te bieden heeft. Als starter een ricotta taartje met honing en verse kruiden. Een rolletje gedroogde parmaham en gecarameliseerde vijgen, overgoten met een balsamic siroopje.

En als dessert; Pannacotta vanille en kaneel, appelflensjes geflambeerd met brandy en een sinaasappelsausje. Veel meer dan voldoende dus om de nacht in te gaan. Maar allemaal superlekker!

Dinsdag 20 Maart. Naar Calitzdorp, op zoek naar Noël-Jean Creill (organist) en Marinda Crombrinck (kunstenares).

Gisterenavond kregen we nog een telefoontje van vriend Noël Demeulenaere, die wist te vertellen dat cabaretier Wouter Depres voor één jaar in Plettenberg woont, en elke week een talkshow maakt voor zowel de Zuid-Afrikaanse als voor de Belgische Radio één luisteraars. En dat we zeker Wouter moesten gaan opzoeken. Het afscheid van Cornerway House, maar vooral van Caroline en de eigenaars Robin en Dee valt zwaar, want in die drie voorbije dagen hebben we al een goede vriendschapsband gesmeed. We trekken nog enkele immo-kantoortjes binnen, kwestie van wat inlichtingen te nemen om misschien volgend jaar voor een paar weken een huisje te huren in Plett. Ondertussen zoek ik ook de studio van Radio Plettenberg op, maar geen geluk; Wouter komt er niet meer voor zaterdagnamiddag. Ik krijg er wel zijn telefoonnummer, en bel hem op vanuit de studio. Ik inviteer hem om deze middag een samen een lunchke te doen, maar het lukt niet. En ik voel direct dat zijn resem excuses geen drogredens zijn. Hij vraagt nog om dat binnen een tiental dagen te doen, maar dan zijn wij natuurlijk al lang weg. Jammer…       Wij zetten nu koers naar Calitzdorp, maar omdat we Wilderness passeren maken we toch nog een korte stop bij  onze Belgische vrienden Roger en Greta. We zijn vergezeld van een stukje appeltaart uit Plett, en onze vrienden vergasten ons op Kaapse bubbels. We genieten er een uurtje van hun gastvrijheid en gezelligheid. Als attractie worden we nog getrakteerd op enkele drogons (Afrikaanse zwarte vogels) die de kaas van ons (brood) hand komen eten. Hilde waagt het ook, maar vindt het niet zo leuk. En nu op weg naar Calitzdorp, het piepkleine stadje waar kunstenares Marinda woont (de Madame die een interpretatie zal schilderen van “het hanengevecht” van Emile Claus), en ook de plaats waar we om 18 uur het orgelrecital van de plaatselijke koster willen bijwonen. Marinda tekent voor afwezig, maar een telefoontje lost alles op. Morgenvroeg vanaf 8 uur worden we in haar atelier verwacht. En de koster met de Franse welluidende naam Noël-Jean Creill is wel op post in de mooie kerk, en gedurende een vol uur kunnen we genieten van zijn vurige uitvoeringen van Handel, Verdi en Bach. Achteraf nog aangevuld met een babbel. We hebben een guesthouse gevonden rechtover de kerk, “het Dorpshuis” waar we op het buitenterras kunnen genieten van een Pizza Marguerita, die de driedubbele oppervlakte heeft van wat onze maag vermag.

Dee, Caroline en Hilde.