Deze morgen een uurtje vroeger uit bed. Het is immers zondag, en de mannen willen naar de mis.
Onze “Ile de pain” heeft sluitingsdag op zondag. Zo trekken Luc en ik naar “La turbine” in het gebuurte. De dames blijven wat langer slapen.Ze zullen deze voormiddag de koffers pakken en na het ontbijt nog een wandeling maken.
Ook niet mis als je het mij vraagt. Keuze zat.
Pal naast één van de ontbijttafels hangt een pin-up van onze vriendin Marinda Combrinck uit Calitzdorp. Leuk!
Om 9u20 arriveren we aan het kerkje van Hornlee. The Christian Faith Mission.
Iedereen wordt hier met open armen ontvangen. Wij zijn hier wel de enige blanken, maar we zijn graag geziene gasten.
We worden nog gevraagd om onze namen in een logboek te schrijven. Zo kan de priester bij het begin van de preek, ons officieel verwelkomen.
Stipt om 9u30 vangt de ceremonie aan. Het orkest maakt een oorverdovend lawaai, en de hallelouia’s vliegen rond ons oren.
De liederen volgen elkaar in snel tempo op, en tussenin wordt er geroepen en getierd om The Lord.
De hysterie bereikt stilaan haar hoogtepunt, en de armen vliegen in versneld tempo de lucht in.
Een beamer projecteert de teksten, opdat wij ook zouden kunnen meezingen. Hetgeen we dan ook luidkeels doen.
Intussen werden wij officieel verwelkomd door de priester.
Na de preek van 35 minuten komt dan “le moment suprème”. We worden allemaal een stukje brood en een plastic bekertje wijn (?) toegestopt. Ik fluister de dienaar die dit rondeelt toe dat ik dit niet durf aannemen. Maar de man toont expliciet dat ik dat gerust kan aannemen.Ik neem dus zowel het broodje als het bekertje aan.
Wanneer een tijdje later één van de priesters het brood begint te eten en de wijn begint te drinken is bij mij reeds alles binnen. Shame on me.
Zelfs de kindjes hebben een bekertje wijn gekregen.
Nu gaat de andere priester nog maar eens een lange preek houden. Ditmaal over de huwelijksrelatie. Schijnbaar bestaat overspel ook in Afrika. Iedereen die zich aan één of andere overtreding heeft schuldig gemaakt kan dit eventueel direct komen biechten.
En waarempel; trekt daar een man naar voor, en begint hij tamelijk luid zijn zonden te belijden aan de priester. Intussen speelt het orkest weer vollen bak, zodat de andere kerkgangers niets horen van de belijdenis.
Deze kleine meid trekt er zich niets van aan, en ze loopt ononderbroken rondjes.
Na meer dan twee uur loopt de mis op haar einde. Maar alle gehuwde paren en alle kinderen worden verzocht om nog even te blijven voor een soort namis.
Service is out. Maar wegens de zittenblijvers zijn ze met weinigen om naar buiten te komen.
Iedereen terug naar zijn huisje in de township. En wij gaan onze vrouwtjes oppikken op Thesen Island.
We hebben hen wel heel wat te vertellen over alles wat we bijgeleerd hebben.
We laden onze koffers in en verlaten onze nostalgische locatie. Richting Oudtshoorn. In de auto genieten we van onze lunch; koekjes en spuitwater. Is eens iets anders. Intussen is de buitentemperatuur opgelopen tot 36 graden.
Aangekomen in struisvogelstad Oudtshoorn hebben we wel een probleempje om onze B&B Karoo Sun te vinden. Spijts we er reeds vorige jaren verbleven.
We rijden de oprit op, en daar staat gastvrouw Hermine ons reeds met open deuren op te wachten. Leuk weerzien.
Intussen sleurt echtgenoot Rheinhart onze koffers naar de respectievelijke kamers. En willen of niet… we moeten een welkomstdrankje aannemen.Intussen informeert Rheinhardt of ik nog steeds consul ben. Ofwel zit hij volledig op het verkeerde spoor, of… zou ik hem indertijd misschien iets wijs gemaakt hebben?
Een beetje verkennen van de accommodatie…
Het is inderdaad een mooi complex.
… met mooi uitzicht op de tuin.
En onze kamer mag er ook best wezen.
Gastvrouw Hermine beveelt ons “The black swan” aan als uitstekend restaurantje. Ze reserveert niet alleen het restaurant, maar ook een taxi die ons om 19 uur zal afhalen. Het is zelfs een gratis shuttle van het restaurant zelf.
Er zijn er die kiezen voor stuisvogel. We zitten immers in de struisvogelstad…
… anderen kiezen voor de specialiteit van het huis;lamsschouder…
…en nog anderen houden het bij roze zalm. Iedereen is blij met zijn keuze. Om 21u30 staat de shuttle opgewarmd om ons naar onze heimstee terug te brengen.
Het is zondagavond. Dus nog een Face time met de familie in België. En om 22u30 liggen we weeral in bed. Voorbeeldig hé!