Er zijn er die de dag beginnen met een zwemmeke…
Anderen laten zich direct verleiden door het leuk gepresenteerde buffet van Véronique.
Herman wil vandaag bij Jacqueline in Simons Town zijn, want hij heeft nog één en ander te regelen. We zijn afgesproken tegen 12 uur op het Waterfront in Cape-Town, en toevallig arriveren we op hetzelfde moment in dezelfde parking. Bij Alfredo wisselen we nog de ervaringen uit van de afgelopen week, en dan nemen Hilde en ikzelf afscheid. Jacqueline zal Herman morgen naar de airport begeleiden. En wij rijden terug naar Riebeek West.
We maken van de gelegenheid gebruik om vlug nog eens door de mall van ’t Waterfront te lopen. We willen nog een Afrikaans data- en telefoonkaartje kopen voor Luc en Dominique die ons binnen een tiental dagen vervoegen. Luc heeft ons ook reeds een uitgebreide reisplanning toegestuurd, en die willen we ook laten uitprinten. In een mum van tijd is alles in de sacoche.
Een vijftal kilometer voor Riebeek West passeren we Riebeek Kasteel alwaar we nog een goed souvenir hebben aan een kunstgalerij “The Gallery”. De dame in de galerij is nog dezelfde als twee jaar terug en zij herkent ons ook nog.
Net zoals toen heeft ze terug mooie schilderwerken en porseleinen beeldjes in haar “Gallery”.
Op enkele meter van “The Gallery” is er een pleintje met allemaal kitsch winkeltjes. Zowel de interieurs als de exterieurs zijn pure kitsch.
Maar toch aangenaam om er een uurtje rond te kuieren.
Bij “Eve’s eatery” wagen we ons om een koffietje te bestellen. De dienster komt echter terug met de melding dat het te laat op de middag is om koffie te serveren. Dan maar een wijntje.
Het tafeltje tegenover ons.
Bij de prularia is ook wel hier en daar iets zeer leuks te vinden. Zoals dit bordje met; ” Leef samen zoals de bijen, maar je moet niet steken.”
Of nog; “Niet drinken en rijden… maar zuipen en kruipen”.
Veronique heeft voor vanavond een tafeltje voor ons gereserveerd bij Mama Cucina, een hartelijk Italiaantje in centrum Riebeek. Een gezellige keet. Ik hou het op meloen met parmaham en Hilde eet een pizza cucina.
In het restaurant hebben we een babbel met twee spelende meisjes. Hoe oud ze zijn? Beiden elf jaar… Tweelingen dus?.. Nee, het zijn nichtjes. Maar hun beide mama’s zijn tweelingen.
