Om 6u30 vertrekt Paul naar de Hummer Garage in Nelspruit. Er is immerse een probleem met het elektrisch circuit waardoor de wagen aan de computer moet om de oorzaak te achterhalen.
Om 6u30 in de morgen vertrekt Paul reeds naar Nelspruit.
Wij ontbijten als naar gewoonte om 8u30, samen met Nadine. Ons VW Vivootje moet vandaag ook naar Nelspruit. We leveren het in want vanaf vanavond komen De Bastards eraan, en dan rijden we voor een viertal weken samen in een 8-seater. Rond 10 uur krijgen we een SMSje dat de vrienden geland zijn in Johannesburg, en waarschijnlijk rond 17 uur in Marloth Park kunnen aankomen. Echter met een belangrijke schaduwzijde; Liliane, de echtgenote van Guy is er niet bij. Wegens ziekte van haar bejaarde Mama durfde ze het niet aan om haar alleen te laten. Jammer Liliane; we zullen je missen. Intussen hebben we bericht gekregen van Paul dat de Hummer rond 12 uur zal klaar zijn. We maken afspraak aan de airport van Nelspruit waar wij ons Vivootje moeten inleveren. Net voor het binnenrijden van de airport tanken wij ons Vivootje nog vol. In het pompstation kunnen we weeral enkele mensen gelukkig maken met een rennerspetje.
Weeral eentje gelukkig gemaakt.
Vandaag is het de beurt aan PANASONIC.
Spijts het ongeval met tamelijk grote schade die wij met het wagentje hadden, verloopt de afleveringsprocedure zeer vlot, en wanneer alle papperassen geregeld zijn is Paul is ook reeds ter plaatse.
Het formulier van de afleveringsinspectie moet zelfs niet ingevuld worden.
We maken nog een ommetje langs Malalane, waar er een groot winkelcentrum is. De dames gaan nog wat bijkomend proviand ophalen in de Spar, terwijl Paul en ikzelf van een capucinno gaan genieten in de Spur.
De beste cappuccino van Afrika.
De dames komen ons vervoegen en samen genieten we van twee Pizza’s die we delen met zijn vieren. En we krijgen zelfs nog niet alles op.
Paul bij zijn oude vedetten; Elvis Presley en James Dean.
Eenmaal terug thuis in Marloth Park pakken Paul en Nadine hun spullen samen om voor een tweetal dagen uit te wijken naar hun vorige woonst, zodanig dat we met alle Bastards samen in het nieuwe huis kunnen verblijven. Nadine en Hilde doen nog een laatste controle van de kamers.
Jawel, de kamer ziet er tiptop uit.
Intussen ga ikzelf een Belgisch vlagje bevestigen aan de plaats waar de afslag dient genomen voor Sutterkes nieuwe huis. Want er is inderdaad wel een beetje verwarring mogelijk met de huisnummers.
Aan de hand van dit Belgisch vlaggetje moeten ze zeker de afslag vinden.
We krijgen nog af te rekenen met een stroompanne, maar binnen de vijf minuten is Paul ter plaatse om het euvel in no-time te verhelpen. En juist op dat moment kom een witte Hyundai 8-seater het hof opgereden. Daar zijn ze dan; Luc, Dominique en Guy.
Hier zijn ze dan. Moe maar tevreden…
Na de verwelkoming helpen we om koffers naar de respectievelijke kamers te sjouwen. Ze krijgen een half uurtje tijd om hun spullen uit te pakken. En dan is het tijd voor de apéro en het aanhoren van de wederzijdse verhalen. Die apéro willen de vrienden liever in de airco-omgeving binnenshuis. Komende uit Belgenland zijn ze absoluut nog niet aangepast aan de Afrikaanse temperaturen. Om 18 uur is het hier nog 32°C.
Het zwembad wordt gekeurd en goed bevonden.
Tegen 19u30 trekken we dan gezamelijk naar Phumula Lodge, het restaurant waar wij gisteren gereserveerd hebben.
Phumula Lodge. Hier strijken we vanavond neer.
We maken het de chef kok gemakkelijk. We bestellen allemaal steak/frites, kwestie van een beetje aan de Afrikaanse keuken te wennen. En nadien nog een Irish coffee om in de stijl te blijven. Grootste verrassing echter wordt de afrekening. Wij kunnen niet betalen… immers Paul is stiekem in de receptie gaan vereffenen. Het is morgen zijn verjaardag, en dat wil hij nu reeds laten blijken. Dat moest je nu toch niet gedaan hebben Paul, maar het is toch graag meegenomen. Nu vlug de beddekes opzoeken want ons nieuw aangekomen drietal is reeds 30 uur onderweg. En of ze goed zullen slapen…