Dag: 26 februari 2012

Nature Valley; nog een mooi hoekje.

Een bushokje aan een township. Bevolkt door twee meisjes die op weg zijn naar de cathechese van de Getuigen van Jehova. Jawel, dat bestaat hier ook.

De kleine haven van St Francis Bay

ST Francis Bay by night.

Vandaag is een onverwachte laatste dag in Knysna, en we nemen er dan ook het beste van. Zalig nietsdoen, wandelingetje hier, oponthoudje daar. Enkele brave fotootjes nemen en een paar terrasjes doen. ’s Avonds een lichte dinner in The Bells in Belvidere, waar we genieten op het buitenterras, en waar het om 19 u nog altijd 26° warm is. Vroeg bedje, want morgen gaan we na één week Knysna terug op stap, en vanaf nu op onbekende paden.

Zeilbootjes in tegenlicht.

Sporadisch ontmoeten wij hier ook een Xhosavrouw. Met kalkpigment beschilderen de Xhosa hun gezicht.

Watervogel tussen de bootjes.

Laatste zichtje op Leisure Island.

Brave prentjes voor de zondag.

Na het ontbijt gaan de Desutter’s een eigendom bekijken waar ze enkele jaren geleden nog op “begoest” waren. Ondertussen wil Hilde wat winkelen in ’t centrum, en we spreken met Paul en Nadine af tegen 13 u aan de poort van Goose Valley in Plettenberg. Het winkelen valt mee, Hilde’s uurwerk is in de kortste keren hersteld, en een paar cadeautjes voor het thuisfront vallen ook al gemakkelijk uit. In het winkelcentrum ontmoeten wij een (kunst)schilder Mike. Een schitterende vent die samenhangt van de humor. Aan de poort van Goose Vally staat Sutterke ons op te wachten met een lange stok waarop hij een rode platiczak bevestigde. Gezien was hij dus zeker. Wij rijden samen een 10 tal km verder naar het wijndomein en restaurant “Bramont”, waar we zullen genieten van een schitterende déjeuner dans le vignoble. Achteraf nog een koffietje bij Enrico op Keurboomstrand, En daar vallen wij in het gezelschap van weeral een kennis, namelijk Remi De Backer, de drijvende kracht achter “Born in Africa”, een prachtig schoolproject. Verleden jaar hebben wij dit project bezocht, en waren we sterk onder de indruk. Hier nemen we dan afscheid van Paul en Nadine, en zijn we terug op ons tweetjes aangewezen. Onderweg naar Knysna maken we nog een stop aan een strandbaai, en wat raadt je? Inderdaad, hier zou weeral een trouwpartij plaatsvinden.  Alles staat al klaar op het strand, en op een groot bord lezen we de namen van de gelukkigen: SHARON & SAM. Een statige dame in zwarte kledij spreken we aan om te informeren naar het uur van de inzegening. De dame vertelt ons dat de ceremonie binnen de 10 minuten zal aanvangen, en dat zij de priester is. Dus weeral ééntje die we niet kennen van die 160 godsdiensten in Afrika. En inderdaad, binnen de kortste keren komen de genodigden eraan, allemaal in witte kledij. Van dicht gevolgd door de trouwers, maar wat blijkt?  Die Sam is ook een meisje. Een lesbiennehuwelijk… We moeten naar Zuid-Afrika komen om zoiets te beleven! En de godsdienst van die vrouwelijke priester aanvaardt dus homo huwelijken. Very strange! Achteraf passeren we nog een gekend établissement, “Emily Moon”, en we gaan daar een apero nemen om onze emoties van het huwelijk wat weg te spoelen. En dan naar huis voor een rustige TV (BVN) avond in pyjama. Maar hier wacht ons weeral een verrassing. Er zit een briefje onder de deur met de melding dat er een annulatie gekomen is, en dat wij als goede klanten een gratis dag langer mogen blijven. Morgen is het toch zondag, dus… doeeen!

Hilde’s batterij is plat (van haar uurwerk). We belanden bij “Casteur in Afrika”. Ik denk niet dat Stefaan dit zou kunnen verbeteren…