Tegen 8u30 komen Nadine en Paul ons vervoegen, en alhoewel het nog steeds (uitzonderlijk) lekker aan het regenen is genieten we van een heerlijk ontbijt op ‘t overdekt terras van onze Xeni lodge. Paul zorgt voor een heerlijke omelette Popol en zelfs de regen kan de stemming niet temperen. We rijden daarna naar het dichtsbijgelegen stadje Komatiepoort (ook een ingang van het Krugerpark) om proviand op te slaan voor de volgende paar dagen. De Spar, de Bottle Store en de Vodafone (telefoon- en internetkaartjes) doen goede zaken. Op de terugweg kan Paul het niet laten een bananenplantage binnen te rijden. Het is immers zaterdag; er wordt niet gewerkt, en de ingangsbareel staat onbewaakt en wagewijd open. Hilde kan zich ook niet bedwingen, en ze tsoept binnen de kortste keren het allermooiste mini-halfrijp banaantje van de ganse troep.
Iets verder komen we bij de arbeidershuisjes van de farm. Onder een afdakje (dat ditmaal bescherming biedt voor de regen en niet voor de zon) zien we een vriendelijke zwarte man die matjes weeft van gedroogd gras. Bij ons eerste oogcontact doet hij al teken dat we dichterbij mogen komen. Ikzelf heb al veel van weven meegemaakt en gezien, maar dit is nu toch wel héél speciaal. De kettingdraden (vertikale) bestaan uit gekleurde PVC bandjes, die opgespannen worden met steentjes. De inslagdraden (horizontale) zijn gedroogde grasstengels, welke hij per twee op zijn weefrek legt, om ze achteraf vast te verbinden door kruising met de vertikale PVC kettingdraden. Artisanaler dan artisanaal, maar het eindprodukt mag er zijn. En de fierheid waarmee de zwarte man zijn handwerk laat zien verdient een pluim en een fooi. En gelukkig dat hij is…
Op de terugweg zouden we efkes binnenwippen bij George en Laurette, de eigenaars van een buffelfarm. Op het weggetje ernaartoe komen we plots voor een ogenschijnlijk ondoorwaadbare plas te staan die pardoes het weggetje overspoelt. Hilde en Nadine willen de overtocht niet riskeren, ikzelf twijfel, en Paul vindt het maar een niemendalletje om de plas te doorwaden. En wat geschiedt? We keren op onze stappen terug. Juist op dat eigenste moment komen de eigenaars van de farm, George en Laurette, ook met een 4×4 aangereden, en nodigen ons uit hen te volgen. De plas in kwestie werd veroorzaakt door de enorme regenval van de twee laatste dagen. Maar de ondergrond is hard, en de plas oversteken mag geen problem opleveren. George stelt zelfs voor om in zijn zog te volgen. Maar Hilde en Nadine zien het nog altijd niet zitten, dus… saluu George en Laurette.
De namiddag wordt er eentje van rustig genieten, boekje lezen en de diertjes spotten rond onze Xeni lodge. Vele van die diertjes voelen zich niet in hun nopjes wegens aanhoudende regen. Dat zijn ze zeker niet gewoon.
Wegens overslaan van de lunch gaan we al in de vooravond naar “het watergat”, een restootje in de omgeving, en verorberen we er heerlijke calamares. Hier zal ik wel mijn eerste (en hopelijk laatste) kemel schieten; ik informeer bij ons lief dienstertje Hariette voor wanneer de bevalling gepland is. Het meisje is helemaal niet zwanger…ouw, ouw, ouw, wat een blunder…
Ge zit blijkbaar al een maand voor op ons. Feb 19.
Goeie namiddag
Ik had pas nu gezien hoe ik kon antwoorden.Eerst en vooral zet uw tijdsmachine eens af en kom terug naar de maand januari.Ik zit al te popelen van ongeduld om bij jullie te komen en misschien kunnen we ens een afspraak maken met een van uw nieuwe vrienden rond Kaapstad.Vele groeten ook aan Hilde
Jullie worden nog avontuurlijker dan jullie zoon.
Geniet maar verder met volle teugen!
Grtjs,
Mehdi