Vanaf 7 uur deze morgen is het in de straat onder ons reeds een drukte van jewelste. De winkels worden in een hels tempo bevoorraad met alle mogelijke producten.
Rond 8 uur komt er nog een betoging bovenop. Een honderdtal zingende en roepende manifestanten trekt door de straat. Ze dragen (bijna) allemaal een rode T-shirt met opschrift “I AM A PROUD NUPSAW”. NUPSAW staat voor National Union of Public Service en Allied Workers. Dit is een non-partijdige unie die voornamelijk de belangen van de werknemers binnen de publieke sector beschermt en behartigt.
Bloubergstrand ligt een twintigtal kilometer van Cape Town. We willen er vandaag heen met de bedoeling om vriendin Hettie, haar anderhalf jarig zoontje Felix en haar Mama te gaan groeten. Bloubergstrand is ook wel gekend als het mooiste uitzichtpunt om de Tafelberg te bewonderen.
Prachtig zicht op de Atlantische Oceaan.
We maken een kleine wandeling langs de kustlijn.
We lopen ook nog even door de binnenstraatjes van Bloubergstrand. Enkele hotelletjes of B&B’s bekijken voor de toekomst… je weet maar nooit dat we in de komende jaren nog terugkomen naar Zuid-Afrika. Hotel Dolphin Beach, B&B Pinard on sea, On the rocks; ze zien er allemaal zeer aantrekkelijk uit.
Rond 13 u gaan we een lunchke nemen bij “Ons Huisie”, recht tegenover het strand.
Een leuke locatie. We krijgen een tafeltje op het buitenterras.
Hilde kiest voor een mosselpotje en ikzelf voor een triootje van vis. En de meeuwen… die zien ook dat het lekker is.
Bij één van onze buurtafeltjes riskeert die meeuw zich toch wel heel ver.
Rond 15 uur maken we dan een wandelingetje tot aan Studio 46, de thuisbasis van Hettie. Welkom zijn we in ieder geval.
In de garage ontmoeten we de Mama van Hettie (de dame met de blauwe schilderkiel). Sinds jaar en dag organiseert zij hier schilder- en boetseer cursussen voor iedereen die maar iets van interesse heeft. Zij is een goedlachse dame en brengt dat ook over op haar cursisten.
De advertentieborden verraden reeds de ingesteldheid van Mama.
De cursisten zijn zo fier met hun werkstukken.
Kunst met grote K en kunst met kleine k.
Daarna trekken we naar het verdiep waar Hettie haar juwelen fabriceert. Ze heeft hier een grote winkel en al de juwelen die we hier zien zijn door Hettie zelf gefabriceerd.
Alle soorten stenen verwerkt in koper, zilver of goud. Alles wordt vervaardigd à la tête du client.
Hettie maakt haar opwachting, en daar hoeft natuurlijk een foto bij. Het wordt een leuk weerzien sinds welgeteld één jaar. We hebben uiteraard heel wat te vertellen. Wij dachten dat de nu anderhalf jaar oude Felix aan zijn middagdutje was, maar niets is minder waar… hij is in de kinderkribbe. We zullen hem dus niet te zien krijgen. En het geschenkje dat we voor hem meebrachten zal hettie hem dus deze avond moeten geven.
Hettie’s schoonmama is er intussen bijgekomen. Zij tracht de afwezigheid van Felix iets te verdoezelen door enkele foto’s van de peuter te tonen op haar I-Phone.
Felix met mama Hettie.
’t is inderdaad reeds een flinke kerel geworden.
We nemen afscheid van Hettie en haar familie en zetten terug koers naar Cape Town. Ongeveer halfweg in Milnerton maken we nog een korte stop om de paragliders te spotten.
Van hieruit ook hebben we een mooi zicht op de Tafelberg. En de paragliders maken het plaatje compleet.
Terug in Cape Town gaan we onze auto parkeren. De ingang ligt aan de achterkant van onze Bijoux studio. We moeten dus een paralel straat nemen van onze Adderly Avenue. We hadden reeds opgemerkt dat in die omgeving ook wel één en ander loos is. We hebben nog wel de tijd om deze omgeving ietsje beter te verkennen.
Op het pleintje naast de ingang van onze garage vinden we een prachtig bronzen beeld van twee vrouwenkoppen. Het beeld geeft een prachtige touch aan de ganse omgeving.
We riskeren ons ook in een galerij die er precies eenzaam bijstaat. Toch maar eens binnenpiepen.
Inderdaad nogal bizar. We lopen gans alleen in de galerij. Er zit wel een soort zaalwachter aan een tafeltje, maar hij kijkt zelfs niet op.
Nooit nog plastic containers weggooien.
Kunst in alle kleuren en vormen.
Hilde heeft hier ook al een vriend gevonden.
Het is intussen 18 uur geworden. We hebben geen behoefte meer om nog verder op ontdekking te gaan. Een avondje rustig op ons studiootje kan ook eens aangenaam zijn. Er zitten nog ingrediënten om een paar croque monsieurs te maken in de ijskast. En zelfs een flesje Chenin Blanc.