Gisterenavond rond 23 uur heeft een landloper zich op de stoep geïnstalleerd. Om 6 uur dezer morgen ligt de man er nog. Zielig toch…
In het portaal van een winkel aan de overkant hebben ook twee jonge landlopers de nacht doorgebracht.
De Company’s garden hebben we nog nooit bezocht. Die tuinen liggen slechts op een boogscheut van onze Bijoux Suites. We kunnen er dus te voet heen. Ter info; De duif op de foto is een echte duif.
De Company’s Garden, ook wel Kompanjiestuin genoemd, werd in 1652 aangelegd onder leiding van Jan van Riebeeck om VOC-schepen die op weg naar de Oost waren te voorzien van verse groenten en fruit.
En vandaag de dag staan ook nog fruitkraampjes opgesteld in de wandellanen.
Het park is zeer goed onderhouden. Om de haverklap ontmoet je er tamelijk tamme eekhoorns.
Deze toeriste wil wel een foto van zo’n lief diertje.
In deze voormalige moestuin groeien er nu inheemse en exotische bomen en struiken.
Het beeld van de redelijk grote misdadiger Cecil Rhodes staat er nog pontificaal bij. De Engelsman Rhodes wist zich uitbundig te verrijken in de Afrikaanse diamantindustrie. Hij gebruikte zijn zakelijke contacten als basis voor zijn politieke loopbaan. Hij wist zelfs een “privékolonie” te verwerven; Rhodesië. Hij was ook een van de grondleggers van de eerste apartheidswetgeving.
Om het park heen staan enkele schitterende oude gebouwen als het South African Museum en Planetarium, het Parlementsgebouw, St George’s Cathedral en de South African National Gallery. Dat alleen al geeft een grote meerwaarde aan onze wandeling in deze Compamny’s Garden.
De locals genieten ook met volle teugen. Het is een prima plek om even de rust van de stad op te zoeken, mensen te kijken en eekhoorns of meeuwen te voeren.
Vanop verschillende plaatsen hebben we ook zicht op Kaapstad’s mooiste; de Tafelberg.
Een graptje kan er natuurlijk ook altijd af…
Nog een boogscheut verder komen we op de Green Market. Zoals altijd staan hier tientallen kraampjes opgesteld met Afrikaans gedoe.
Begin tussen al deze brielekoo maar eens een leuk geschenkje uit te zoeken…
Onze aandacht wordt ineens afgeleid door een zingende en dansende groep zwartjes.
Uiteraard moet ik daar een paar kiekjes van maken.
Ze tamtammen, dansen en zingen alsof hun leven er vanaf hangt…
Ik ga danig in het spektakel dat ik zelfs niet merk dat er een levend luipaard langszij geslopen is.
Een schitterende opvoering krijgen we voorgeschoteld. Dit verdient een papieren cent in de hoed.
Langszij de Green Market staat het Saint George kerkje. Een Methodist Church. Het grote spandoek dat ze ophingen verkondigt wel een vreemde boodschap. Jezus was the first to decriminalize sex work. Jezus was de eerste om sexarbeid uit de criminaliteit te halen.
Aan de ingang van de kerk liggen geschilderde autobanden gestapeld. Die doen dienst als rustbank. In de kerk zelf is een coffee shop, en die noemt heaven – hemel.
De chef uit de coffee shop herkent ons nog van vorige jaren. Hij is nog steeds even joviaal en hij prepareert ons een heerlijke cappuccino.
Een heerlijke cappuccino in de kerk. Laat ons dat bij ons maar overnemen.
Eindelijk hebben we ook eens de kans om enkele kaarsjes te laten branden voor recent overleden of zieke vrienden.
Achteraan de kerk staat een grote spiegel. Met een tekst op gegraveerd. Als je voor de spiegel gaat staan kan je het volgende lezen; “You are beautiful… and so is your enemy”. Jij bent mooi… en je vijand ook.
Hilde heeft intussen iets met een pilaar.
In afwachting dat Hilde in het reine komt met die pilaar ga ik wat uitrusten op die banden aan de ingang.
Naar de Long street is ook niet ver hiervandaan. Het hotel Grand Daddy heeft een leuk restaurant Thirty Ate.
Alhoewel zeer verzorgd, goed gelegen en nette bediening zitten we hier toch gans alleen. Very strange. Maar we laten het aan ons hart niet komen.
De calamars smaken heerlijk. En er zit niemand op ons handen te kijken.
Voor ons koffietje maken we een wandeling tot aan hotel WESTIN. Dit is de locatie waar we vroeger telkens logeerden als we in Kaapstad verbleven. We Begeven ons direct naar de bar op het 19e verdiep. De onthaal juffrouw kent zelfs nog onze naam. Als we hier vanavond eventueel kunnen souperen? Natuurlijk kunnen we dat. Reservatie ligt onmiddellijk vast.
Na het koffietje op The 19th van de Westin nemen we het shuttlebusje dat om de twintig minuten de Westin klanten heen en weer voert naar het Waterfront.
Vanuit het Waterfront heeft men uitkijk op de haven van Kaapstad, zelfd op de Westin en ook op de tafelberg.
Hier valt altijd van alles te beleven voor jong en oud.
In de overdekte galerijen is er een opeenstapeling van shops Met alle mogelijke en onmogelijke artikels.
In de leuke shops wordt alles op een fijne manier gepresenteerd.
Zelfs enkele kunstgalerijen hebben er ook een onderkomen gevonden.
Ik dacht dat die slippers mij vleugels zouden geven, maar dat lukt niet.
De mama van het zwarte kindje vroeg om alle twee onze tong zo ver mogelijk uit te steken. Dat kan je toch niet weigeren…
Aan speciale individus Is er hier op het Waterfront ook geen gebrek.
Een pintje in het Belgisch café “Den Anker” zal misschien we smaken.
Liefmans on the rock’s. Op een onderlegger van Vedett.
Rond 18u30 nemen we onze shuttle terug naar de Westin. We begeven ons direct naar het 19e verdiep waar we een plaatsje reserveerden.
We krijgen een tafeltje aan het venster. Met een ongelofelijk panoramisch zicht op Cape Town.
De eendeborst die we opgediend krijgen is er eentje om vingers en duimen af te likken. Wel een beetje copieus.
Maar toch raakt het bordje volledig opgepeuzeld. Wegens een zo gevulde dag en omdat het intussen donker is besluiten we om met de taxi terug naar onze studio Bijoux te trekken.