Deze morgen ontwaken we bij een overtrokken hemel. Maar dat laten we niet aan ons hart komen. Op BVN televisie hoorden we zopas dat er in België momenteel 10 cm sneeuw ligt. Je hoort ons dus zeker niet klagen.
Na ons klassiek ontbijt trekken we de baan op voor onze eerste bestemming; de crocodile en reptielenfarm RIVERBEND.
We zijn alle vier bij de gelukkigen. Alhoewel we volwassen zijn, moeten wij toch maar 58 Rand per persoon betalen.
In 2003 werd deze “Snake House” gebouwd in Riverbend. Intussen zijn hier enkele van de mooiste en meest dodelijke slangen van Zuid-Afrika gehuisvest, waaronder mamba’s, cobra’s en adders.
Ze komen soms geweldig dicht bij de camera.
Echter niet gevaarlijk, want ze zitten in glazen kooien.

Negentien verschillende soorten zijn gehuisvest in deze moderne behuizingen.
Op verschillende plaatsen hangen pancartes met de uitleg over het reilen en zeilen in het leven van de slangen en de krokodillen.
Van het slangenhuis gaat het nu naar de krokodillefarm.
Nadat hij zich in 1994 tot apotheker had gekwalificeerd, werd Howard Kelly door het onverwachte overlijden van zijn vader in het familiebedrijf gestoken. Nadat hij zijn militaire dienstplicht heeft vervuld en sinds hij halftijds werkt als apotheker, leidt Howard sinds 1989 Riverbend Crocodile Farm. Met zijn farmaceutische achtergrond en zijn interesse in biologie voor dieren heeft hij in de afgelopen 30 jaar een intieme kennis van krokodillen ontwikkeld.
Roerloos stil; maar daarom niet minder gevaarlijk.
Minutenlang liggen ze roerloos en met opengesperde muil…

Vanop een veilige plaats dromen Dominique en Hilde van een croco saccoche.
Nijlkrokodillen worden volwassen als ze ongeveer 2,5 m lang zijn, maar ze kunnen dan nog uitgroeien tot bijna 6 meter.
Om de haverklap worden we gewaarschuwd op het gevaar dat van de krokodillen uitgaat.
Maar er zijn er natuurlijk altijd die niet willen luisteren… met alle gevolgen vandien.
Pssstt… dit is een grapje. Het is een krokodil in steen.
Hilde wil ook wel eens bij dat beest poseren.
En wat hebben we vandaag nog allemaal geleerd? Van een krokodil is bijna alles eetbaar. Het vlees smaakt naar kip.
Een nijlkrokodil legt ongeveer 45 eieren en verstopt die dicht bij de oever. Na 90 dagen komen de jonkies uit het ei gekropen. Die baby’s breken zelf de schaal door aan de hand van een ei-tand, een kleine naald aan het einde van de mond. Deze verdwijnt na 10 dagen. Moeder kroko verhuist dan haar kroost tot aan de rivier. De babies zijn gegeerd voedsel voor roofvogels. Slechts 2 % haalt het daarom tot een volwassen dier.
Naast de krokofarm ligt een kunst tentoonstellingsruimte, die we ook nog even doorlopen. Een souveniertje bij Adam en Eva is hier best op zijn plaats.

Van Dave, onze gastheer van Coral Tree kregen we een tip om zeker ook eens een bezoek te brengen aan de Lake Eland Game Reserve, een 50 km hiervandaan, in de omgeving van Shelly Beach.
Alle paperassen invullen… tot en met nummerplaat wan de wagen. Je weet maar nooit dat ze ons moeten komen zoeken.

Binnen de kortste keren krijgen we een gnoe in het vizier.

Kort daarna gevolgd door een grote kudde van dezelfde familie.

Aan de horizon een familie zebra’s…

Om hun intimiteit te koesteren hebben mama en dochter zebra zich een beetje afgezonderd…

Gnoes, impala’s, zebra’s… Vanuit het comfort van onze auto worden we dit mooie spektakel op een dienplaatje geserveerd.
In een groot gedeelte van het domein mogen we vrij rondlopen.
We komen zelfs in een omgeving terecht die doet denken aan de Grand Canyon.
Wie heeft er goesting om zich over deze 100 meter lange hangbrug, de zogenaamde suspension bridge te begeven.
De kandidaten vallen op één vinger te tellen…
Maar hij doet het toch… onze Luc. BRAVO !
Dat verdient een foto op het ere-schavotje. We kunnen nu ook nog opteren voor een ritje te paard of met de moto. Of voor een fantastische Zip Line Tour. Maar dat is op vandaag niet meer aan ons besteed.
Het is intussen bijna 18 uur. We maken aanstalten om huiswaarts te keren als Dominique ineens een voorstel op tafel gooit. Waarom niet onderweg een restaurantje zoeken en ineens te gaan souperen? Ze heeft dit nog maar pas ge-opperd, of daar passeren we onze restaurant van gisteren avond; de C-BALI. Deze met zijn lekkere scampi’s.
Voorstel goedgekeurd met algemeenheid van stemmen. We beleven hier terug een leuke avond, genieten van al het lekkers, en tegen 20 u rijden we de parking van onze Coral Tree op. Tijd zat dus voor de nodige mailtjes en het bijvullen van de blog. Afspraak morgenvroeg aan het ontbijt.