Uitslapen tot bijna 9 uur, en rustig ontbijt op ons terrasje. Na bijna één week zijn de mannen bijna het afdienen, afwassen en afdrogen verleerd, maar ze worden deze morgen vlug met hun neus op de feiten gedrukt. Opdracht is opdracht ! Rond 10 uur meldt Sutterke zich aan met het goede nieuws dat zijn electriciteitsprobleem opgelost is. Hij vertrekt dan ook direct terug naar zijn lodge, overstelpt met 3 zakken wasgoed. Zijn wasmachine zal al enkele uurtjes mogen draaien. De rest van de voormiddag wordt gevuld met zalig nietsdoen, kaartjes schrijven en wandelingetje maken. We krijgen het bezoek van de familie wrattenzwijn met haar ganse kroost. Papa zwijn waagt zich tot op ons onderterras, en de kroost doet zich tegoed aan Paul’s vetplantjes.
Onze vrienden Guy en Erik en ook Trees en Anny zijn fervente bridgers. En gezien deze rustige dag kan het ook niet anders ofdat zij het kaartspel bovenhalen. Het wordt dus een paar uurtjes rustig in Xeni-lodge… alhoewel !
Iets later in de namiddag is Paul daar al terug met het gewassen witgoed. Hij blijft nog wat prutsen aan de filters en kranen van het zwembad. Tot wij hem eensklaps horen roepen en tieren. Wij hollen naar de afsluiting, en daar ligt Sutterke krijsend en gillend te krullen op de grond. Met beide handen houdt hij een lange slang van zich af. Er kleeft bloed aan zijn armen. Zijn gekrijs snijdt door merg en been.Wij staan aan de grond genageld… tot plots blijkt dat het een plastieken slang is. En het bloed schijnt ketschup te zijn. Tenandere, slangenbeten bloeden niet, doch daar denkt men in paniek niet aan. Drommelse Paul toch! Dat was meer dan schrikken. Vanaf nu krijgt ook hij het etiket van “verschieter” opgekleefd.
In de vooravond begeven we ons naar de crocodile river, om daar van de zonsondergang te genieten, en misschien ook enkele dieren te spotten. De overkant van de rivier is immers het Krugerpark. We hebben een frigobox bij met een zestal biertjes en een fles Zuid-Afrikaanse Poncraz Champagne. Aangevuld met wat knabbelhapjes. Onderweg ernaartoe spotten wij al zebra’s, een kudu, en zelfs een eenzame struisvogel.
Aan de rivier gekomen installeren we ons op een tribunneke, speciaal opgetrokken voor wildspotters. We zijn daar ook niet alleen. De drankjes, de hapjes, de zonsondergang; dit is pas genieten. De dieren echter vertikken het om hun snuit te tonen. Maar zelfs dat kan de gezellige ambiance niet verstoren.
Eén minpuntje; zowel Anny als Trees vergeten hun verrekijker, en tegen zij het ‘s anderendaags beseften waren de kijkertjes al verdwenen.
De avond wordt er eentje van Chef Paul De Sutter. Hij zal ons vergasten op heerlijk besauste kippeboutjes. Als hoofdgerecht presenteert hij ons een mals varkenshaasje, ook al met twee subtiele sausjes en Belgische fijne frietjes. De kers op de taart wordt een gebakken Amarula-banaan. Super! Inderdaad, Paul is ook van Kruishoutem. Hij mag gerust zijn Xeni-lodge omdopen tot “ ‘t hof van Xeni”.
