Het wordt een warme dag. Het programma voor vandaag is niet volboekt. Rustig genieten dus van al het moois dat Bitou River Lodge te bieden heeft. Het flesje suikerwater voor de vogeltjes is weeral goed in trek.
De vier jonge reigertjes hebben het nog steeds niet aangedurfd om naar andere oorden te vliegen. Ze voelen zich hier nog steeds lekker in hun pluimen.
Wie zou zich hier immers niet goed voelen?
Rond 11 uur verlaten we Bitou River en Sue’s twee honden blaffen ons achterna.
Op weg naar centrum Plett passeren we een klein winkelcentrum “Old Nick Village”. Op woensdag worden de winkels nog aangevuld met een klein marktje. Dat loont dus wel een halte.
Schaapjeswol in alle kleuren…
Op een pleintje heeft een kleuterjuffer zich met haar klasje geïnstalleerd. Plezant toch om in open lucht naar een mooi verhaal te luisteren…
In “Old Nick” bevindt zich ook een antiek weverijtje. Aan de ingang staat een zitbank die vervaardigd werd uit een oud weefgetouw. “THE SITTING LOOM” – De zitweefmachine”. Misschien een idee voor al die oude weefmachines van bij ons die naar het schroot gaan.
Als ik iets met weven zie ben ik niet te houden…
In het museum zijn nog twee oude schietspoel weefmachines in werking. Van eentje hadden wij in 1960 exact hetzelfde in de toenmalige textielschool van Aalst. Een Engelse Hattersley. Pure nostalgie…
Ik vertel de chef een en ander over mijn verleden. De man is vlug overtuigd van mijn kunde en hij laat mij gedurende schafttijd een kwartiertje het werk van de wever overnemen. En het lukt perfect. Drie spoelwissels en twee geknoopte kettingdraden verder is het kwartiertje al voorbij.
De Schlafhorst bobijnmolen komt mij ook nog bekend voor.
Zoals ook hierboven uitgelegd worden op de twee weefmachines van het museum de prototypes voor MUNGO geweven. Eenmaal de artikels definitief in productie gaan worden ze geweven in een weverij met schietspoelloze moderne machines.
Naast het museum ligt er een Mungo shop. Alle huishoudlinnen ligt hier prachtig gepresenteerd.
Nog een design winkeltje in “Old Nick Village”. De Zuidafrikanen gebruiken heel graag Franse benamingen. Zoals hier; “Je Ne Sais Quoi Designs”.
Het is nog te vroeg voor de lunch, en we maken nog even de omweg naar Woolworth. Deze keer hebben we wel geluk; Lee Urtis is vandaag wel aanwezig. We doen navraag bij de manager of we hem vijf minuutjes mogen storen, en dat mag. Het wordt een gelukkig terugzien.
Intussen heeft Lee ook al een mail adres, en dat schrijft hij op voor zijn Peetmeter Véronique uit Waregem.
Hij weet ons ook te vertellen dat zijn stagejaar zeer goed verloopt, en dat de oversten van Woolworths reeds een begin van interesse betoond hebben om hem na de stage definitief aan te werven. Goe bezig onze Lee. Véronique zal blij zijn om ons verhaal te horen.
Voor een lichte lunch maken we een stop aan het pleintje van “Le Fournil”. Voor alle twee een quiche en een frisdrankje.
Op onze terugweg naar de B&B maken we nog een omwegje. Eenmaal gaan loeren naar de villa die vijf jaar geleden voor een prikje te koop was. Ziet er nog altijd zeer goed uit. Een dakbedrijf is bezig met een nieuwe film op het dak aan te brengen.
Door de omweg die we zopas maakten passeren we nu langs een andere kant om Bitou River Lodge te bereiken. Van hieruit krijgen we een prachtig uitzicht op de Indische oceaan.
Aan de oevers van de Bitou River zijn mannen vrouwen en kinderen aan het vissen. Wij van onze kant gaan een paar uurtjes ontspannen in onze mooie tuin.
Vanavond hebben we afspraak met Remi en Lieve De Backer bij Emily Moon. 
Remi is samen met Lieve en nog een paar Belgische vrijwilligers de drijvende kracht achter “Born in Africa”.
We beleven een zeer gezellige avond met lekkere spijs en drank. We discuteren over koetjes en kalfjes, over alles en nog wat. Maar vooral over de peetkinderen Megan, Lee en Demi. Voor we het goed beseffen komt onze kelner al het dessertbord presenteren. Voor één keer proeven we het nationaal drankje Amarula.
Remi is ook lid van de orde van de hoed.
En Lieve is waarschijnlijk lid van de Flamenco waaiers.
Het was weeral een mooie avond. Tegen 22 uur neen we afscheid van Lieve en Remi, en een half uurtje later zitten we in ons Bitou River Lodge nestje.