Na het ontbijt volgt weeral het afscheid. Van Simona, van de rest van de crew en van het zalige “Petite Provence”.
Het laatste ontbijt in “Petite Provence”.
Vandaag 22O km te gaan naar Hluhluwe. Maar onderweg maken we een omweg van 40 km naar St Lucia. We hebben daar een boottocht gereserveerd van waar we de nijlpaarden, krokodillen, en andere sjacochebeesten kunnen bekijken.
Nijlpaardentour met Heritage Tours.
Eenmaal aangekomen begeven we ons direct naar het reserveringsburo Shoreline Boat & Walking safaris. De prijs bedraagt 1170 Rand voor 6 personen. Ongeveer 15 € per person, en dit voor een rondvaart van twee uur. Ook hier moeten we een verklaring ondertekenen dat we ons niet zullen laten opsmullen door de nijlpaarden en/of krokodillen. En moest dit toch gebeuren dan treft de organisatie geen enkele schuld.
Een lichte lunch op het terras aan het grote meer.
Omdat we veel te vroeg zijn kijken we eerst uit om ergens een klein lunchke te nuttigen. Het wordt St Lucia Boat Club. Op het terras hebben we een prachtig uitzicht op het meer en de duinen. De lunch bestaat uit de klassieke croque voor sommigen, een loempia of ‘n slaatje voor anderen. We menen al krokodillen te ontwaren vanop het terras.
Hebben Luc en Dominique daar al een krokodil in het vizier.
Na de lunch hebben we nog wat tijd om drinkbusjes aan te kopen voor op de boot. We slenteren ook nog wat rond op het nabijgelegen groenten- en fruitmarktje. Er zijn ook enkele leuke Afrikaanse bric-à-brac standjes.
Taanteke ziet het al zitten bij de nijlpaarden…
De afvaart is voorzien om 14u30 en een kwartier voordien maken we al onze opwachting op de aanlegsteiger. Stipt op tijd kiezen we het sop. We zijn met elf passagiers; de zes Bastards en vijf Italiaanse juffen.
We zijn al vertrokken… het bruine meer op.
Onze vrouwelijke kapitein Stacy leest ons de reglementen voor en belooft ons een aangename vaart met veel waterwild. Alhoewel het nu nog 34°C warm is en bij deze temperatuur de dieren nogal lui zijn.
Daar komt al het eerste nijlpaard aarzelend boven water.
De delta zelf loopt 80 km inwaarts, is 35 km breed en daarmee de grootste van Afrika. In de verte horen we al een groepje nijlpaarden zuchten. Zalig geluid, Een paar minuten later varen we er rakelings naast. De foto- en filmcamera’s klikken zich heet.
We varen langs mooie mangroves. Kapitein Stacy vertelt dat de bomen één tak opofferen, en deze tak zal al het zout kanaliseren. Zodoende zuigen de andere takken alleen zoet water op en kunnen ze een normaal leven leiden. Stacy is nog niet klaar met haar verhaal of daar varen we voorbij een andere familie nijlpaarden. Enkelen liggen lui te genieten van de zon terwijl de andere groepsleden aan land klauteren.
Exact na twee uur loopt onze vaart op zijn einde en bereiken we terug de aanlegsteiger. We blijven niet te lang slenteren want we hebben nog 70 kilometer te gaan tot Hluhluwe. Deze klus klaart chauffeur Luc in een uurtje, maar eenmaal aangekomen het stadje slaat onze GPS tilt op de ingestelde coördinaten. En een adres hebben we niet. Een politieman haalt er een tweetal collega’s bij, maar ook zij kunnen ons niet verder helpen. Iets verderop vragen we het nogmaals aan twee inheemse dames maar die spreken alleen schloeschloewees. We rijden toch nog wat verder en komen toevallig voorbij Falaza Game Parc. Oef, we zijn er.
Het is hier een prachtige bedoening. Alles erop en eraan. De kamermeisjes dragen onze bagage op hun hoofd naar de verschillende tentenlodges.
Wij willen helpen dragen maar de regels van het huis verbieden dat.
Onze tentkamer heeft veel meer mee van een gewone kamer dan van een tent. Alle comfort en pittig detail; zowel bad als douche staan buiten
Voor een zwempartijtje is het te laat.
Om 19 u zijn we ter plaatse verwacht voor het diner; duck, T-bone steak, scampi’s, dit alles begeleid met gewokte groentjes. Weeral om duimen en vingers aan af te likken. Tijdens het eten komt Alex, onze game driver voor morgen, zich aan ons gezelschap voorstellen. Hij zal optrekken met ons zessen. Tegen halftien trekken we naar onze tent, vant morgenvroeg houdt Alex appel aan bed om 5u30. Tegen zes uur wil hij vertrekken.
Ja ja…Het begint bij jullie wat te “korten” nu het bij ons wat begint te “langen” (Zomeruur)
Maar ze zijn er klaar voor…!
Geniet nog wat met volle teugen en bravo voor al dat schoons dat jullie ons toonden
X en L