Laat Valentijn ontbijt om 9u30. Wat worden we lui. Tegen 11 uur maken we een wandeling door Long Street tot aan de Green Market. Ongeveer anderhalve kilometer. Op een plein voor een groot hotel zijn enkele sandwichmen aan het goochelen met hun sandwichpanelen.
Sandwichman aan het oefenen. Spectaculair wat ze met die panelen doen.
Op Greenmarket zelf is het precies iets rustiger dan naar gewoonte. De grote drommen toeristen moeten er nog aankomen.
De grote stroom toeristen laat voorlopig nog op zich wachten.
Intussen springen we eens binnen in de St George’s kerk, een Methodist church die zelfs een cafetaria runt achterin de kerk. Verschillende lekenwerkers zijn hier alles aan het voorbereiden voor de speciale dienst van morgen; de oogst-dienst. Bijna overal is de oogst binnen en morgen zullen de gelovigen die overschot aan groenten of fruit hebben dit meezeulen naar de kerk. Op het einde van de dienst zal de volledige voedselhoop verdeeld worden onder de behoeftigen uit de omgeving. Jammer dat we morgen Kaapstad verlaten.
De St George toren tussen de moderne buildings.
De Central Methodist Mission in de St George kerk.
Wanneer we de kerk buitenstappen is er al heel wat meer beweging op Green Market. In het midden van het marktplein staan talloze kraampjes, die stuk voor stuk vergelijkbare hebbedingetjes verkopen.
Deze standhouder is precies nog niet gans wakker.
We lopen tussen de trommels, lepels, ringen, kettingen, oorbellen, doeken, tassen, kralen, blikken mini-autootjes, beelden, dierenhuiden, T-shirts, cd’s, asbakken, schalen en zelfs Afrikaanse kruiden. We stuiten op een kraampje met Afrikaanse maskers. “My friend, come and see.” Op de één of andere manier zijn we heel populair hier op Green Market Square, alle verkopers zijn onze beste vriend.
Kraampje met Afrikaanse maskers. Allemaal antiek…
Hij laat ons een houten masker zien, met katoenen haren. “Dit masker brengt geluk, ik heb ook maskers die je beschermen,” vertelt onze nieuwe beste vriend ons. “Kijk, je kunt zien dat hij heel oud is, onze voorouders hebben deze nog gebruikt.” We vragen wat dit antieke houten masker, dat er verdacht nieuw uitziet, ons gaat kosten. “300 rand” is het antwoord – dat is ongeveer 25 euro. Ik kan een glimlach niet onderdrukken. Meteen zegt hij dat hij ons dit speciale masker voor een special price aan wil bieden. Omdat we zijn vrienden zijn. Heel aardig van onze goede vriend, maar we kijken toch even verder.
Onze nieuwe goede vriend heeft ons niet genoeg weten te overtuigen.
Het was de bedoeling om vandaag ook een bustoer rond Kaapstad te maken met de dubbeldekker Hop-on-Hop-of. Er is een halte in de Long street, en daar doen we dan ook de hop-on.
Hop-on in de Long street.
Alhoewel het niet de eerste keer is dat we deze tour maken leren we toch een en ander bij. We hebben het gevoel dat de verhalen die door de oortelefoon klinken aan de nieuwste omstandigheden zijn aangepast. Het verhaal over de “World of birds” klinkt danig overtuigend en we besluiten daar een hop-off te maken. Alhoewel aan de ingang en bij de kassa er alles zeer bescheiden uit ziet belanden we toch in een park van vier ha groot en we kunnen bijna in alle volières binnenlopen nadat we ons door een soort primitieve sluis doorgeworsteld hebben. Naast de ongeveer 400 vogelsoorten zijn hier ook aapjes, slangen en zelfs muizen te bewonderen. Misschien waren die muizen wel de lunch voor de slangen, want ze zaten verdacht dicht bij elkaar.
Van de fazant…
tot de pauw…
van de ibis…
tot het flamingo jonkie…
Het kwam zelfs tot een goed gesprek met meneer de Uil.
De volières met hennen- of andere kieken-achtigen had Hilde liever niet binnen te gaan en hebben we dan ook wijselijk links laten liggen. De eekhoorntjes en aapjes daarentegen kregen wel onze volledige belangstelling.
Snoepend eekhoorntje…
en schichtig squirrel aapje.
Onze volgende stop wordt het mondaine badstadje Camps Bay. Het is al 17 u maar de thermometer wijst nog altijd 28° C aan. Op het strand is er nog volop activiteit. En op de wandeldijk lopen straatventers, muzikanten en ijsventers elkaar builen.
Op het strand nog volle bak.
Een kinder zang- en danskoor in volle actie op de wandeldijk.
Op onze terugweg met de shuttle naar de WESTIN zitten we naast een Zuid-Afrikaans koppel die Valentijn komt vieren met een weekend-arrangement in de WESTIN. Zij kennen België omdat ze jaarlijks 24 ton diepvriesgroenten importeren van een firma uit de omgeving van Roeselare. En nu willen ze daarbovenop ook nog een hoeveelheid diepvries aardappelen uit België importeren. Geïnteresseerden kunnen op eenvoudige aanvraag hun naamkaartje bij ons bekomen. Vanavond trekken wij terug naar ’t centrum voor een Valentijnsdineetje. ‘l Apéro is een gezellig restaurantje dat heeft Hilde deze voormiddag reeds geboekt.
l’Apéro. The place to be voor Valentijn.
Bij navraag aan onze dienster Ursula blijkt zij inderdaad degene te zijn waar we in 2012 een lang gesprek mee hadden. Zij werkte hier toen halftime, want ze studeerde nog. Intussen is ze de manager geworden. Zo zie je maar dat mits hard werken en veel inzet ook in Afrika nog iets te bereiken valt. Zelfs voor de zwarten en de colourds. We genieten van elkaar en van een heerlijke struisvogelsteak. En een flesje Chenin Blanc maakt de maaltijd compleet.
