Voor Herman’s eerste dag hebben we besloten het rustig te houden en wat sightseeing te doen in Cape-Town. Het ontbijt nemen we op verdiep 19 en het zonnetje schijnt al duchtig op Cape-Town.
Prachtig uitzicht op Cape-Town.
Op datzelfde verdiep 19 bevindt zich eveneens het zwembad, de Spa en de fitness ruimte. Herman moet dit natuurlijk ook eens zien en hij kan niet nalaten om de rustbanken aan de Spa te proberen. Stiekem heeft hij op een korte behandeling gehoopt… en die komt er nog ook.
Professionele behandeling in de Spa.
In de lobby van het hotel ontmoeten we een kofferdrager die Armstrong noemt. Hier hoort uiteraard een rennerspetje van Lance Armstrong bij, want zijn ploeg reed onder het logo van Radio Shack. De man is meer dan blij met zijn mooie pet.
Armstrong is meer dan blij met zijn Armstrong petje.
Later in de voormiddag trekken we naar het Waterfront omdat Herman daar om 12 u afspraak heeft met de dame die zijn huis oppast, Madame Jacqueline. We zijn nog een stuk te vroeg voor die afspraak, en dus snuffelen we wat rond in de grote winkelmall. Schitterende boetiekjes liggen hier zij aan zij met grote warenkettingen. Wijnegem en Kuurne kunnen hier nog een topje aan zuigen. In een soort Adventure winkel valt Herman op een Mandelahemdje. En als hij het aantrekt staat het hem inderdaad heel goed. 
Zie hem stralen met zijn Mandelabloesje…
Het verkoopstertje is ook niet mis, en die krijgt bij de afrekening een handvol Belgische chocolade paaseitjes om te verdelen onder het personeel. En of ze er gelukkig mee zijn…
En of ze er gelukkig mee zijn…
Mandela moest hem zien…
Stipt om 12 u maken we onze opwachting bij “Alfredo”, het restaurant op het Waterfront dat eigendom is van de schoonzoon van Jacqueline. En Jacqueline is ook al aanwezig en ze heeft ook nog een paar vrienden meegebracht. 
Jacqueline met een paar vrienden.
Wijzelf kennen Jacqueline ook al 7 jaar, en het weerzien is altijd heel hartelijk. Jammer genoeg heeft ze ditmaal iets slechter nieuws; het gaat immers niet zo goed met de gezondheid van haar man André. Samen drinken we een apéritiefje en eten we een hapje. Héél gezellig. Na het afscheid aan Jacqueline en haar vrienden wandelen we nog een uurtje door Waterfront, en Herman wil zeker nog eens gedag zeggen aan naamgenoot de Klerk en aan Mandela. Twee Nobelprijswinnaars die prijken op de Nobel Square van Waterfront.
V l nr r ; de Klerk, Declercq en Mandela.
We nemen rond 17 u het hotelbusje terug naar de WESTIN. En we genieten samen van de Happy Hour op verdiep 19 van het hotel.
Beetje laptoppen gedurende de Happy Hour op verdiep 19.
De hapjes en drankjes zijn nu zeker lekker want tussen 17 en 19 u gratis!
Bij het souper hebben we iets minder geluk. De pasta die Herman en ikzelf gekozen hebben is niet alleen niet warm genoeg, de smaak is ook niet wat we verwacht hebben. Hilde haar visschotel daarentegen is wel lekker. Aan een tafeltje naast ons bemerken we een Afrikaans koppeltje waarvan het meisje aan het wenen is. Maar dan bemerken we dat de jongeman een doosje opende met een prachtige ring die hij voorzichtig over haar vinger schuift. Wij kunnen niet het nalaten en beginnen te applaudisseren en dit werkt aanstekelijk op alle klanten; het ganse restaurant geeft nu een staande ovatie aan het dolgelukkig koppeltje. Mooie afsluiter van deze weeral mooie dag.
Ooooh… so happy !
En wat een mooie ring!
Twee Mandela shirts.
de groeten aan Herman , lang niet meer gezien . speelde nog golf in Oudenaarde . Hij ziet er goed uit en wij ook …. haha
da hemdje staat u goed Christian, ik kijk nog uit naar een foto van Hilde met haar wit/zwart blouseke
Groetjes uit Wilderness, Greta & Roger