Inderdaad, we maken ons op voor de laatste verplaatsing in Zuid-Afrika 2013. Na het ontbijt blijven we weeral een tijdje de acrobatische strodekkers bewonderen. Om daarna afscheid te nemen van Hilde en Luc.


We rijden richting Paarl over de Du Toitskloof pas met zijn schilderachtige berggezichten maar ook met enkele levensgevaarlijke haarspeldbochten.



Haarspeldbochten tot schade van een vrachtwagenbestuurder die enkele uren voor onze passage één van die bochten letterlijk de bocht uit ging. De vrachtwagen ligt een twintigtal meter dieper in de ravijn maar de bestuurder is gelukkig ongedeerd.



Met een tiental andere vrijwilligers is hij de pakketten uit de laadruimte naar boven aan ‘t sleuren. Zwoegen en zweten… Volgens een politieman ter plaatse zou de bestuurder uitgeweken zijn voor overstekende bavianen. Opletten geblazen dus…

Op de middag maken we een stop in het pittoreske Paarl. Alhoewel we hier reeds verschillende malen rondkuierden valt ons oog nu op een galerij die we vroeger nooit opgemerkt hebben. “Gallery 88” is werkelijk top zowel wat het interieur deco als de kunstwerken betreft. We krijgen ook nog een boel informatie aangereikt door de vriendelijke uitbater.




Een licht lunchke nemen we in “Noop”, een eethuisje dat we ook reeds aandeden in vorige jaren.


En nu gaat het over de viervaks N1, recht naar Cape-Town toe. Nog voor de spitsuren rijden we de stad binnen en Ellen van de GPS begeleidt ons feilloos en in een mum van tijd naar onze vertrouwde WESTIN. Schoonzoon Bert, werkzaam in dezelfde group van de Westin, heeft weeral in perfectie alles voorbereid zodat onze boeking in de kortste keren geklaard is. Wij worden behandeld als VIP’s; de grond onder onze voeten kan niet zacht genoeg zijn.

Dicht bij de Westin staat een ogenschijnlijk majestueus Chinees paviljoen dat uitgebaat wordt als restaurant. Wij hadden er vroeger al verschillende keren willen gaan, en altijd was er iets tussengekomen. Maar vanavond doorbreken we die Chinese muur en trekken er resoluut op af. Deze Chinese ervaring staat wel in schril contrast met onze Afrikaanse ervaringen. De afspanning is binnenin een ware heksenketel met tal van groepen luidruchtige en boertige Chinezen. Het interieur staat in schril contrast met het exterieur; effenaf onverzorgd. We hebben voldoende aan een chop choy en binnen het half uur staan we terug op straat. Oh waren wij maar bij Westin thuis gebleven…
ik herken Paarl