Na het ontbijt wordt er een strandwandelingetje gemaakt, kort of lang naargelang de physick. Op het einde van de voormiddag zetten we koers naar Simon’s Town. Dit is het stadje waar de pinguins huizen op het strand van Boulders Beach. Herman heeft in dit stadje een optrekje, en in de late namiddag heeft hij een afspraak gemaakt met zijn huurder. We houden een eerste halte aan het strand van Fishhoek, een stranddorpje dat door de jaren heen niets van zijn oorspronkelijke uitstraling heeft verloren. De grootste aantrekkingskracht van het dorp is het prachtige uitzicht op de baai en het lange witte strand wat uitnodigt tot zwemmen, snorkelen, zonnebaden en surfen.
Er is zopas een vissersbootje, de FISH EAGLE binnengelopen, en met een crew van minstens twaalf man is men de netten aan het ledigen en terug aan het opvouwen. De vangst van vandaag, welgeteld twee roggen, is ondermaats en de eigenaar van de boot zit er mistroostig bij. Je zou voor minder.
In Kalk Bay, het stadje met de gekleurde strandkabientjes, staan we meer dan een half uur stil door wegenwerken.
We genieten van een lichte lunch in de Yacht Club van False Bay. Het koffietje nemen we in de “Meeting Place”.
Ondertussen hebben we Simon’s Town bereikt. Het stadje vervult reeds meer dan 200 jaar de functie van marinebasis, eerst voor de Britse Marine en later voor de Zuid-Afrikaanse.
Op het jubileumpleintje staat het standbeeld van de hond Just Nuisance. De hond was de allerbeste vriend van de zeelieden in de periode rond de Tweede Wereldoorlog. Na zijn dood kreeg het dier zelfs een heuse militaire begrafenis en dit bronzen standbeeld.
Maar de grootste attractie van het stadje Simon’s Town is op het strand gevestigd, bij Boulders Beach. Op een stuk strand van enkele honderden meters leven duizenden pinguïns hier bij elkaar. Het gaat om de zogenaamde Afrikaanse Pinguïn, ook wel Jackass Pinguïn genoemd.
Vooraleer we de kolonie gaan bekijken deponeren wij Herman bij Jacqueline, de dame die zijn belangen behartigt in verband de verhuur van zijn eigendom. Met zijn drieën trekken we daarna naar de pinguïns. Weeral een leuke bedoening.
De diertjes zijn parmantig maar klein. Het is een mooi gezicht om ze uit het water te zien komen en al waggelend naar hun slaapplaats of nest te zien gaan. Her en der peddelen er ook al een paar kuikentjes rond. Elders zitten toekomstige mamma pinguïns te broeden. En éénmaal zelfs zit een pappa bovenop een mamma. Waarschijnlijk hebben ze het zeer koud, want pappa beeft geweldig. Al bij al een groots spektakel. Die honderden diertjes op het strand, op de rotsen en in het water. Je kan er blijven op staren.
Intussen heeft Herman ons opgebeld met de vraag een zestal pizza’s te gaan kopen in ‘t stadje, en deze mee te brengen naar het huis van Jacqueline. We proberen in het Italiaans restaurantje ook enkele flessen wijn te versieren, maar dat is zonder de waard gerekend. Alle wijn die daar verkocht wordt moet ook ter plaatse genuttigd te worden. De bottlestore (drankenwinkel) is reeds gesloten, dus trekken we met alleen maar pizza’s naat het huis van Jacqueline. Maar André, de man van Jacqueline lost dat probleem vlug op. We beleven een gezellige avond bij deze gastvrije en symphatieke mensen.
Hilde en ikzelf kennen Jacqueline en André ook al een drietal jaren en we hebben dus aan weerszijden heel wat te vertellen. Jacqueline vertelt honderduit over haar kinderen en kleinkinderen, over haar dochter Nathalie en schoonzoon Joe die binnenkort een groot koffiehuis overnemen op Waterfront in Kaapstad. En over koetjes en kalfjes. Intussen is het bijna 22 uur geworden, dus tijd om de matjes op te rollen en richting Strand in te slaan.
De terugrit verloopt vlekkeloos en tegen 23 uur zitten we goed en wel op ons appartementje in Strand. Nog een half uurtje bloggen en ‘t nestje in.
waarom geen pinguïns vangen in plaats van roggen ?
er zijn er ontelbaar veel omdat verschillende papa-pinguïns…koud hadden.