Vrijdag 1 Maart. Van Melkbosstrand naar Wellington.

Oesje… we zijn al Maart; de tijd vliegt hier nogal. Deze morgen worden we in de watten gelegd door de huishoudsters van “The Gregorian”, die toeval of niet moeder en dochter zijn. Ook de mooie hond van de baas is van de partij, en die speelt voor schouwgarnituur.

Het kussentje onder ons poep kan niet zacht genoeg zijn, de toastjes kunnen niet goed genoeg gebruind zijn; wij worden gepamperd als prinsen. Ook wel eens leuk! We hebben slechts een zestigtal kilometer te gaan, dus maken we nog een wandeling-stopje aan Blauwbergstrand. Van hieruit hebben we weeral een uniek zicht op de Tafelberg, en we worden ook afgeleid door een groepje ge-uniformde surfers die de zee gaan opzoeken.

Tegen 14 uur maken we onze opwachting aan “Ons Stee” in Wellington. Ellen van de GPS stuurt ons feilloos naar de automatische inrijpoort. Pieter en Anja Daelman hebben België achtergelaten om naar Zuid-Afrika te trekken. Ze zijn intussen de trotse eigenaars van een magnifieke B&B in dit mooie stadje Wellington, gelegen aan de Wijnroute. Naar aanleiding van een rugoperatie van Pieter, werd zijn optiekzaak en het kapsalon van Anja overgelaten en werd dit huis gekocht in Wellington. Gastheer en gastvrouw verwelkomen ons op een glaasje witte wijn, en onder de schaduw van de twee prachtige palmbomen aan het zwembad zitten we een uur te keuvelen alsof we elkaar al jaren kennen.

We voelen ons hier niet thuis, we zijn hier thuis. Hilde laat zich verleiden aan een zonnebadje en enkele dartele schoolslagsteekjes in het zwembad, en wat zou ik ondertussen doen?… Jawel! Als Pieter hoort dat we deze middag niets gegeten hebben, dan is er voor ons vanavond maar één plaats goed genoeg, het wijngoed “Welbedacht”. Dit is het domein van een twee generaties rugbyspelers. Schalk Burger senior werd verscheidene malen geselecteerd voor de Springboks: het nationale rugbyteam van Zuid-Afrika. Vandaag de dag kennen mensen nog steeds de naam Schalk Burger – maar dan verwarren ze hem veelal met zijn zoon Schalk Burger junior. In navolging van zijn vader trad de zoon van senior, Schalk Burger junior in zijn vaders voetsporen.

En net als zijn vader, is junior ook een grote rugbylegende in Zuid-Afrika. Momenteel speelt hij voor het rugbyteam van de Stormers in Kaapstad, en komt ook hij uit voor het nationale rugbyteam van de Springboks, dat men hier liefkozend ‘de Springbokkies’ noemt.

Na zijn rugbycarrière hing Burger Senior zijn maat 48 rugbyschoenen aan de wilgen en sloeg hij met het openen van zijn eigen wine estate Welbedacht in Wellington een nieuwe weg in zijn levenspad in. Zodoende wist hij zijn voorliefde voor sport optimaal te combineren met zijn liefde voor wijn. En alsof dit nog niet genoeg was opende hij naast het domein een restaurant dat dezelfde naam kreeg als de topper onder zijn wijnen, namelijk “N° 6”. Dit cijfer 6 verwijst dan weer naar het nummer waarmee Burger junior steeds speelde.

Vanavond zijn wij dan de gasten in dit prachtig restaurant dat vol hang met rugby trofeeën. Wat zou kleinzoon Emile hier ogen getrokken hebben. En van onze sprinboksteack trekken wij ook grote ogen. Een dessertje kan er zelfs niet meer bij.