Donderdag 7 Februari. Vervolg van de Panoramaroute.

We ontbijten om 8 uur op het terras van onze lodge. Zalig weertje, mooie omgeving, gevarieerd buffet en goede bediening van Eugenia en haar ploeg.

Een uurtje later zijn we al op weg richting Strijdomtunnel om langsdaar dezelfde Blyde Rivier Canyon te bezoeken, maar ditmaal vanuit de hoogte. We zijn nog maar pas de tunnel door, of daar laten de vrouwtjes zich al verleiden door de vele toeristenkraampjes. Er worden kiekjes gemaakt van Rina met haar giraffe en van Nivea met haar halssnoeren.

We klimmen verder tot 1600 m hoogte en al vlug krijgen we de Drie Rondavels terug te zien, maar ditmaal vanuit een gans ander perspektief.

Wij zakken terug af naar de ravijn, en op de plaats waar de Blyde en de Treur rivier samenvloeien komen we in het domein van de Bourke’s Potholes.

Deze cilindervormige gaten zijn ontstaan door de rivier die met behulp van stenen en zand gedurende miljoenen jaren in de rotsen heeft uitgehold. Dit erosieverschijnsel, een wonder der natuur, zou ook een modern kunstwerk kunnen voorstellen.

Van de Potholes gaat het naar de Berlin Falls. Om deze watervallen op zijn mooist te kunnen fotograferen moeten wij een gans stuk over puntige rotsen hoekige stenen afdalen. Balustrades zijn er niet en de randen van de rotsen zijn spekglad.

Paul heeft sowieso al natte schoenen, maar riskeert nu ook nog een natte broek om toch maar een mooie foto van onze groep te schieten.

Wanneer wij de terugweg naar boven aanvatten begint de hemel vervaarlijk zwart te kleuren, en enkele ogenblikken later krijgen we een plensbui te verwerken.

Aan het einde van de Canyon willen we nog het vista point God’s Window ontdekken, doch de hemel zit nu potdicht, en er heeft zich een natuurlijk gordijn uitgespreid over het Goddelijk panorama. Er zit niets anders op dan rechtsomkeer te maken. We zijn nu op slechts 12 km van Graskop, ons logementstadje voor deze avond. Dus, dan maar daarheen.  Het is al 3 uur en onze magen laten zich al een tijdje horen, maar dit wordt goedgemaakt door een overstapje bij Harrie’s pancakes, het bekendste pannenkoekenhuis van Zuid-Afrika. We moeten al vlug toegeven dat ze deze renommee niet gestolen hebben.

Na dit culinaire intermezzo maken steken we de straat over naar de Afrika Silk Weavers, een zijdeweverijtje met uiteraard, hoe kan het anders, een aanpalend winkeltje. Een mooie bedoening; er zit er eentje de zijde uit de natte cocons te halen en op een droogrekje te spannen. Een andere is draden aan het spinnen. En een drietal vrouwen zijn aan het weven op primitieve handweefmachientjes. Op een gegeven moment beginnen ze gezamelijk te zingen op het ritme van hun handelingen. Een streling voor oog en oor.

We vinden het nog te vroeg om onze intrek te nemen in Graskop Hotel, en daarom besluiten we om nog een overstapje van een twaalftal kilometer te maken naar Pelgrim’s Rest, een legendarisch oord, waar ooit de grootste goudkoorts van Zuid-Afrika heeft plaatsgevonden.

We ontmoeten er drie kinderen die dolblij zijn met een petje van Radio Shack. Een goede Wielsbeekse vriend heeft mij een pak van die petjes meegegeven. In België zijn ze niet meer zo populair, en de “zwartjes” zullen er nog blij mee zijn, had Noël mij gezegd. Met nog een centje bovenop zingen ze er op los, en maken ze allerlei kunstjes en kuren.

Iets verderop, aan een oud winkeltje, zitten twee Nbele vrouwen in hun typische klederdracht.

Wij voelen wel dat dit een beetje fake is, maar laten ons toch verleiden om het winkeltje binnen te stappen. Daar raakt Hilde bevriend met een baboon.

We drinken een heerlijk “Windhoek” biertje in de historische bar naast “Royal Hotel”. Deze bar was ooit een kapel in Maputo, de hoofdstad van Mozambique. Het gebouwtje werd integraal gedemonteerd en door een handelaar rond 1890 op een ossewagen naar Pelgrim’s Rest getransporteerd.

In de bar hangen honderden bankbiljetten aan drankrekken en muren. De Happy Pépé’s laten hier uiteraard ook een souvenir achter.

De intrek in Graskop Hotel verloopt vlot, en we genieten van een heerlijke steak in het nabijgelegen Resto Mozambique. Een overvolle dag met tal van leuke belevenissen…