Woensdag 22 Februari. Afscheid aan Wilderness en op naar Knysna.

Omdat ik gisterenavond te kennen gegeven had dat mijn kniepijn terug aan het verergeren was, kwam Greta deze morgen met een wandelstok voor gehandicapten aandraven. Een beetje later heeft Roger onze zware valiezen naar onze Toyota gesleept en in de koffer geladen. Van service gesproken.

Vannacht en vanmorgen heeft die kniepijn terug de kop opgestoken. Daarom stelt Greta voor om voor onze afreis nog efkes binnen te springen bij Dokter Vos. Zij belt voor een afspraak, en binnen het half uur mogen we ons aanmelden. De dokter stelt voor om een tweede ontstekingsremmer inspuiting te geven. In een kwartiertje is alles in kannen en kruiken, en wenst de dokter mij een spoedig herstel toe. Hopen maar…

En nu de baan op naar Knysna, ongeveer 50 kilometer. Maar onze benzinemeter staat in reserve, dus houden we halt aan het eerste benzinestation. Hier krijgen we een service op zijn Afrikaans.

Slechts een tiental kilometer de baan op, of passeren we Heritage Bakery. Wij hadden er van verschillende vrienden zeer positieve reacties over vernomen, en nu willen we daar wel eens een halte maken.

Heritage is een ambachtelijke christelijke gemeenschap. De levensstijl en cultuur benadrukt samenwerking, service en vakmanschap. In 2017 verhuisden verschillende families naar de Tuinroute om hier een christelijke gemeenschap te beginnen. Momenteel wordt de Bakery gerund door een Nederlander.

De kwaliteit van het brood is danig goed, dat ze zelfs klanten aanlokken uit de Voortrekkersroute. (Grapje)

In de verbruikszaal staat er een hand weefgetouw. Ik wil wel een paar centimeter verder weven. Oude liefde roest niet.

En in de tuin komt de jeugd aan hun trekken. Niet alleen verschillende speeltuigen, maar ook een afspanning met twee lama’s verdienen hun aandacht.

Als dat geen lieve beestjes zijn…

Nog een vijftal kilometer verder, in Sedgefield, maken we een volgend stopje. Sinds de eerste jaren dat we Zuid-Afrika bezochten maakten we hier telkens een stop aan de oldtimer garage.

Alleen al de manier om alles te presenteren loont al de moeite.

Nog een kwartiertje later arriveren we in Knysna. Aan de Clock Towers van het Waterfront worden we de sleutels van ons appartementje overhandigd door een supervriendelijke heer.

En het appartementje mag er best zijn. Alle comfort is aanwezig.

Van het uitzicht op ons terras kunnen we ook al niet klagen.

Intussen is het reeds 14 u voorbij, en er begint een en ander te rammelen. Mijn knie doet nog steeds veel pijn, en daarom besluiten we iets te gaan nuttigen in het dichtbij gelegen restaurant DRYDOCK. Juist het kleine brugje oversteken, en we zijn er.

We houden het beiden bij een voorgerecht. Voor Hilde een carpaccio en voor mij tonijncroquetjes. En dat is het.

Achteraf nog wat nagenieten van de prachtige omgeving.

Met de pijnlijke knie zie ik het niet zitten om verplaatsingen of wandelingen te maken. Ik blijf dus rustig genieten op ons terrasje, terwijl Hilde enkele inkopen gaat doen en de winkeltjes in de omgeving wat gaat afschuimen.

Vanavond genieten we vanop ons terras van de prachtige zonsondergang.

En Hilde schudt nog een verrassing uit haar mouw. Ze kocht onderweg wat mosseltjes en ingrediënten om twee lekkere pannetjes te vullen. Waaauuw…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *