Ontbijt as usual om 9 uur. We hebben niet zo veel kilometer te gaan, dus plannen we een stop in George, ongeveer 70 kilometer hiervandaan.
Rekening betalen, koffers laden en afscheid nemen van Gastvrouw Erika en haar Siamese kater Jamie.
Jamie is niet tevreden dat wij de aftocht blazen en wil ons als het ware de weg versperren.
Voor één keer zitten we op een superdrukke weg, maar onze chauffeur blijft er altijd rustig bij.
Na een half uurtje passeren we Wilderness, het stadje dat o.a. gekend is voor het skydiven. En inderdaad: we zien er al direct eentje in de lucht hangen.
Op de hoogte van ViewsHotel ligt een groot plein van waaruit de skydivers hun aanloop nemen. We maken er een stop.
Geen skydivers op het plein, alhoewel er wel enkele in de lucht hangen. Deze moeten vanop een andere aanloopplaats gesprongen hebben.
Onze dameswillen wel een kiekje met de Indische Oceaan als achtergrond.
Luc speurt de omgeving af…
En ook de flik heeft alles onder controle.
Onze Madammen hebben nog mooie herinneringen aan het prachtig porselein welke in de WONKI WARE ateliers in George gefabriceerd wordt. Onze TomTom GPS leidt ons pal voor de deur van de pottenbakkerij.
Wegens plaatsgebrek is de fabricatie van het porselein grotendeels overgebracht naar een industriezone.
Zodoende was het mogelijk de toonzalen enorm uit te breiden.
Achteraan hebben ze zelfs een restaurant met pizzeria kunnen installeren.
Er is zelfs een klein atelier opgericht om kinderen te leren boetseren en klei beschilderen.
Porselein in alle kleuren en geuren. Naar ieders gading.
Het een al kleurrijker dan het andere…
Tracht hier maar een keuze te maken. Maar Dominique kan wel kiezen en ze koopt enkele prachtige borden. Als ze vraagt voor een schokvrije verpakking hoort het verkoopstertje het donderen in George. Een kartonnen doos hebben ze niet. Wel bubbeltjes plastic.
Ze hebben zelfs een afdeling textiel decoratiestofjes. Mooi voorgesteld. Zelfs na dik één uur raken de dames nog niet uitgekeken, terwijl de mannen beginnen aan te schuiven in de pizzatent.
Leuke bediening van de pizza’s. Alleen maar jammer dat ze zo klein zijn.
Een koffietje als dessert.
Recht tegenover ons mag een hond meegenieten van de broodjes van zijn baasje.
We verlaten MONKI WARE, doch niet vooraleer Luc en Dominique nogmaals het bewijs leveren dat ze gekoppeld zijn.
Wij willen hetzelfde doen, maar Hilde heeft precies wat twijfels…
We zetten nu koers naar onze eindbestemming van vandaag, Mossel Bay. Vooraleer naar onze B&B Dune View te trekken maken we een korte verkenning door de stad. Ogenschijnlijk is er niet veel veranderd bij verleden jaar.
B&B Dune View ligt bijna 10 kilometer buiten ’t stad. Niet makkelijk te vinden, maar vermits we er verleden jaar logeerden vinden we het toch redelijk vlot.
Het ligt in een private estate, en we moeten een bareel met bewaking passeren. We hebben een klein dispuut met de garde, maar ondertussen komt Dirk al met de fiets aangesnord om ons naar binnen te loodsen.
Dirk en Christine zijn de sympathieke Belgische (Westvlaamse) uitbaters van Dune View. Vermits we elkaar reeds kennen van verleden jaar hoeft het ijs niet meer gebroken te worden. Zij helpen ons de kamers in te nemen en nodigen ons uit op een welkomstdrankje in de gemeenschappelijke living.
Samen met onze gastheren overlopen wat we morgen kunnen bezoeken in de omgeving. Een restaurantje voor vanavond hebben we ook nog niet. Dirk beveelt ons de GANNET aan, een leuke afspanning met gerechten naar ieders zin. Zowel vis als vlees.
En wat eten we vanavond? Ikzelf kies voor struisvogel steak. Brengt de ober mij daar wel een spies waar drie steaks opgespit zitten. Veel te veel voor mijn buikje, maar wel héél lekker. De rest van het gezelschap kiest voor gewone steak of voor groentecurry met prawns. Alles super lekker en weeral lichtjes overgoten met een Sauvignon Blanc. Tegen de klok van 22 u trekken we terug naar onze Dune View. Slaap wel allemaal!