Om 8u30 in de morgen zijn er tegenover onze slaapkamer al een paar golfers aan hun zoveelste hole begonnen. Moedige mannen!
Scheiden doet lijden. We beleefden een paar mooie dagen bij Dave en zijn Coral Tree B&B. Daar hoort een afscheidskiekje bij.
Intussen is de grasmaaier ook zijn werk aan het doen op de golf court.
Tegen 11 uur is onze Toyota ingeladen. Dave komt een laatste groetje brengen, en weg zijn we…
We moeten een omwegje maken langs Shelly Beach. Eergisteren heeft Luc daar zijn datakaart opgeladen in de Vodacom shop, maar het marcheert niet. Bij het opstarten valt de router altijd uit. Luc hoopt dat dit klusje in enkele minuten zal geklaard zijn.
In de shop van Vodacom raakt Morgan er niet aan uit. Hij stuurt ons na een half uur zoeken door naar Junhita.
Na nog meer dan een half uur moet Junhita ook toegeven dat het om een heel speciaal probleem gaat. Na een paar telefoontjes met het headquarter van Vodacom meldt ze ons dat er normaal binnen een dik uur een oplossing zal zijn.
Om het wachten wat te verzachten lopen we de nabije WIMPY binnen voor een kleine snack.
Een lekkere toast met een slaatje en een omelet. Meer moet dat niet zijn.
Iets meer dan een uur later staan we terug bij Vodacom. Probleem nog steeds niet opgelost. Junhita verontschuldigt zich en vraagt ons om nog “even” te wachten. Na nog meer dan een half uur krijgen we te horen dat het de simkaart is die alle dienst weigert. Nu moeten alle data nog overgezet worden naar een andere kaart. Er komt een uitleg bovenop waar niemand iets van begrijpt. Maar het probleem schijnt opgelost te zijn, en dat is het belangrijkste.
Maar bij het verlaten van het winkelcentrum krijgen we weeral een probleem voorgeschoteld. Het regent pijpenstelen. We schuilen in de hall in de hoop op beterschap. Opeens schiet Luc als een pijl uit een boog en sprint naar onze auto. Voor we het goed beseffen rijdt hij onze Toyota voor aan de uitgang van de mall.
In dit regenweer is het nu zeker nog vier uur te rijden tot Mthatha. De rit wordt afgewisseld met regen, mist en donkere wolken…
en bijwijlen een kudde koeien die onverwachts onze weg kruisen.
Al bij al geraken we toch tegen 19 u en voor het donker in Mthatma. Maar wat een drukke en vuile bedoening is me dat? Het afval ligt met pakken in de straten.
O p de koop toe vinden we nu het Mayfair hotel niet. Na enkele toeren rondrijden trachten we telefonisch het hotel te bereiken. Uiteindelijk komen we toch ter bestemming. Nu maar vlug uitladen, koffers naar de kamers en afspraak binnen een kwartuurtje in het restaurant van het hotel. Danke chauffeur Luc om ons in deze moeilijke omstandigheden goed en wel ter bestemming te brengen.
We kiezen alle vier voor een andere schotel. Maar iedereen is zeer enthousiast over zijn gerechtje. En het glaasje chenin blanc mag er ook zijn.
Keukenchef Cive komt informeren naar onze bevindingen. Hij is super enthousiast met onze positieve bevindingen.
In het restaurant zit een ploeg plaatselijken die de 70 jaar van Pépé vieren. Ikzelf ben al vlug als officieel fotograaf van het evenement benoemd. En mijn assistent Luc neemt de foto’s vanuit het achterliggend standpunt.
Tegen 22 u sluiten we af met een laatste foto van de feestvierders. Het was weeral een zeer speciale dag. Tot morgen.
Halo iedereen,
Super, jullie terug te vinden in zuid Afrika, ben weer benieuwd naar de avonturen en ervaringen die heel leerrijk zijn, het ziet er alvast weer prachtig uit!!
GENIETEN
Ben weer iedere morgen benieuwd.
Tot de volgende. Marleen & André