Donderdag 8 februari 2018. Boottocht in Viljoensdrift.

We hebben er een rustige nacht opzitten en om 8u30 schuiven we aan voor het ontbijt. Alhoewel gastheer Luc aandringt om te starten met een glaasje bubbles vertikken we dit te doen. Als naar gewoonte een uitstekend en uitgebreid ontbijt.Ditmaal ook zonder eitje, want dat durven we niet elke dag. Na het ontbijt nemen we afscheid van Guy en Martine Taillieu. Zij trekken naar andere oorden. (Franschhoek). Omdat de weersverwachting voor vandaag tot 40° C kan oplopen opteren we om het kalm aan te doen. Een boottocht op het water zou dan wel voor uitkomst zorgen. Gastheer Luc maakt een reservatie voor vier personen bij VILJOENSDRIFT, en het lukt nog ook. Als we ons aanmelden tegen 11 uur, dan kunnen we mee.Viljoensdrift. Een prachtig wijndomein waar men ook een bootcruise kan maken.

Als we het domein bereiken om enkele minuten voor elf zijn we daar nog eenzaam en alleen. We gaan onze inschrijving bevestigen en betalen, en weeral moeten we de verantwoordelijkheid van de organisatie aftekenen. In het nabijgelegen winkeltje is er keuze zat om ons picknickmandje te vullen.Keuze genoeg. We opteren voor ciabata brood, met daarbij pâté van zalm, van kip en van snoek. Een fles water en een fles wijn mogen ook van de partij zijn.Kippepastei…l e k k e r . . . .

Een glasje wijn mag er ook wel zijn.

Intussen is de kapitein (dezelfde als verleden jaar nvdr) de motoren van ons drijvend platform aan het opstarten. De buitentemperatuur heeft intussen al de 30° bereikt. Maat toch nog een stuk verwijderd van de voorspelde 40°C. En nu volgt het langverwachte “moment suprème”; we mogen opstappen op ons rivierschip.Daar gaan wij… en zoveel schoonheid heb je nooit gezien.We glijden over de rivier en genieten volop van fauna en flora rondom ons. Veel waterwild krijgen we dit keer niet te zien. Misschien wel door de hoge temperatuur die intussen is opgeklommen naar 34°C.Ons platformschip glijdt door de prachtige natuur.
Maar wat ruist daar plots in het struikgewas? Jawel een reiger.
En enkele minuten later een aalscholver. We hebben toch nog geluk.
Na een half uurtje varen verlangen we reeds naar de inhoud van onse picknickmandje. Op vakantie moet men zijn verlangens niet te lang bedwingen en dus gaan we maar in de aanval. Intussen is niet alleen de temperatuur nog wat opgeklommen, maar is de wind ook gaan opsteken. Met als gevolg dat tot twee maal toe een van onze servetten wegwaait in het aangezicht van een Duits toerist. We verontschuldigen ons zeer beleefd en zeggen de man dat hij als beloning een fotootje van ons viertal mag nemen. Daar is de man uiteraard heel blij mee.Groepsfoto genomen door een Duits beroepsfotograaf.
Intussen is het bloedheet geworden, maar we zijn in beweging en er hangt zelfs een licht briesje. Zodoende blijft het draagbaar. Hier en daar valt nog wat waterwild te spotten.

Rond 14 u loopt de rondvaart op z’n einde en bereiken we de aanlegsteiger. Afscheid aan onze kapitein en de medereizigers. Aan de overkant ligt er een ander wijndomein “Excelsior”, en we gaan daar een koffietje drinken. Deze estate ligt aan een lac, en op de aanpalende grasweide lopen enkele mooie paarden.Mooie paarden…
… en uitbundige dames.

In het centrum van Robertson maken we nog een halte aan enkele shopkes. We bezoeken er een straat-schoenmaker. De man heeft zijn werkterrein overgeplaatst naar het trottoir. Schoenmaker op het trottoir

En zijn zoontje komt papa vergasten op een reuze tros druiven.
Wegens de hitte plannen we nu een paar uurtjes siësta in onze Ballinderry, en we maken afspraak om 18 u voor de computerles. Er is immers een onbekend probleem ontstaan waardoor ik geen foto’s meer kan overbrengen van mijn IPhone naar mijn laptop. Dus ook geen foto’s meer op deze blog kan plaatsen. We roepen zelfs de hulp in van onze gemeenschappelijke vriend en computerspecialist Guy V.Z., maar ook zijn raadgevingen brengen geen soelaas. Na meer dan één uur experimenteren met Safari, Airdrop, Wifi en andere Bluetooth’s geven we de pijp aan Martin. Aanschuiven dan maar voor het diner van gastvrouw Hilde.

Starten doen we met een carpaccio van struisvogel met pijnboompitten van pompoen. Overheerlijk.Volgt de hoofdschotel; kingklip (plaatselijke vis) met krielaardappeltjes en asperges.

Afsluiter wordt een mousse van marsepein. En alsof dit nog niet genoeg is komt er nog een cappuccino bovenop. Zal onze bascule dit nog allemaal kunnen bijhouden?
Keukenprinses Hilde komt nog even aan ons tafel naar onze ervaringen informeren. Wijzelf kunnen haar nu ook eens vergasten… met een doosje Waregemse paardenkopjes. En voor sommelier Luc hebben we een heel speciaal geschenkje; een potje mayonaise Devos-Lemmens. Van insiders hadden we vernomen dat dit voor hem een héél speciale betekenis heeft. En of hij er kontent mee is…Luc is super tevreden met zijn potje Devos-Lemmens mayonaise.
Rond 22u30 nemen we afscheid en zoeken we onze beddekes op.