De vogels vliegen zeer dicht boven ’t water en dat zou de voorbode moeten zijn voor stormachtig weer. Hopelijk klopt het niet want vanmiddag hebben we afspraak met onze vrienden Luc en Dominique. Zij hebben in de voorbije tien dagen enkele wildparken bezocht en in de komende veertien dagen zullen zij ons vervoegen.
We hebben slechts een veertigtal kilometer te gaan tot Clifton, de plaats waar we om 13 u afspraak hebben met onze vrienden. Tijd zat dus.
In het stadje Muizenberg passeren we een pompstation met aanpalend een carwash. De vele vogels van Kalk Bay hebben wel een en ander uitwerpsel achtergelaten op onze Nissan, en we vinden dat we onze vrienden toch niet kunnen verwelkomen met een vuile wagen.
De chef van de autowassers evalueert de duurtijd voor onze autowas op ongeveer drie kwartier. Hij ziet dat ik dat veel te lang vind. Hij loopt als een bezetene naar zijn kantoortje en enkele seconden later zeult hij een driezitbank uit zijn bureel. Om de tijd wat comfortabeler te doden.
Ikzelf slenter wat rond op de parking, en bemerk enkele honderd meter daarvandaan een mini kerkje. We willen reeds verschillende dagen een paar kaarsjes branden voor speciale intenties, maar vonden tot hiertoe nog geen enkel kerkje dat open was.
Ook ditmaal weer van dat. Beide deuren van het kerkje zijn op slot. Maar komt daar plotseling een zonderlinge heer die informeert naar onze bedoelingen. Wij vertellen hem dat we een paar kaarsjes willen branden. De heer haalt een bos sleutels tevoorschijn en opent één van de deuren van het Anglicaanse kerkje. Hij is hier de koster. We stoppen hem een briefje in de hand. Bij het verlaten van het kerkje wil hij graag even poseren voor de foto.
Pal naast het kerkje ligt er een schooltje en hier blijven we ook nog wat rondneuzen. We hebben geluk want het is juist speeltijd.
De nieuwsgierige kinderen verdringen zich aan het hekken.
Terug aan onze carwash bemerken we dat men in Zuid-Afrika ook al aan gepersonaliseerde nummerplaten toe is.
Door ons lange oponthoud aan die carwash wordt het toch nog spannend om tegen 13 u in Clifton te arriveren, maar uiteindelijk halen we het toch nog. Ditmaal hebben we wel een petje bij voor de parkwachter.
Wij dachten de eersten te zijn, doch dat was zonder Luc en Dominique gerekend. Zij werden naar hier gebracht door hun Belgische vrienden Patrick en Vera, en ze waren juist de parking opgereden als wij er ook aankwamen. Hadden ze zich dan wel verstopt om ons te verrassen. Luc heeft ons minutenlang undercover gefilmd met zijn GoPro, dit terwijl we tot driemaal toe de tafelschikking veranderden. Tot Hilde plots Dominique en Vera opmerkte. Hartelijk weerzien natuurlijk. Op de foto; Hilde, ikzelf, Luc, Dominique, Vera en Patrick. Met op de achtergrond de Twaalf Apostelen.
De dames hebben het druk met opdisselen van verhaaltjes en fotootjes.
Onze ober van “Bungalow” komt enkele mooie visjes presenteren.
Dit terwijl de skydivers rakelings langs ons terras landen. We genieten met volle teugen van de mooie omgeving, van spijs en drank en vooral van ons gezelschap en de talloze verhalen. Voor we het goed en wel beseffen is het bijna 16 uur. De tijd is aangebroken om afscheid te nemen van Patrick en Vera.
De bagage van Luc en Dominique beperkt zich tot twee scoutszakken, en Patrick is behulpzaam om deze over te laden in onze Nissan.
Een uurtje later staan we in Bloubergstrand ter hoogte van ons verblijf voor de twee volgende nachten; The Sir David.
Gerante Claire is momenteel afwezig maar haar taak wordt gretig overgenomen door Obscure. Die legt ons met handen en voeten uit hoe het ganse huis in elkaar steekt.
We besluiten om het voor de rest van de dag rustig aan te doen. Een paar uurtjes op terras, aan het zwembad of op de kamer, en tegen 19 uur nog een korte wandeling. We hebben geluk met een prachtige zonsondergang. We vinden dat we toch nog een klein avondhapje verdienen en stappen “ons huisie” binnen voor alleen maar een dessertje; een wafeltje…
… en wat voor een wafeltje!
Dit mailtje zopas ontvangen van vrienden:
Hallo vrienden; we missen jullie ook hoor. Maar we troosten ons met onze dagelijkse portie blog en flop.
De werkloze penningmeester en zijn ega.
Blij dat jullie zich verder goed amuseren ( waaraan ik eigenlijk nooit twijfel, gezien de omstandigheden en de compagnie).
Ook leuk dat jullie af en toe aan ons denken en zelfs een kaarsje lieten branden….
Hier wintert het rustig verder : geen ☃ maar ❄️ En ☀️
hallo alles weer in orde , nu dank zij kleinzoon LUCAS, het is hier winter geworden, deze morgen : minus 3 graad, en dit nog voor enkele dagen ! maar wij trachten ons te verwarmen ! voetbaluitslagen hebt U waarschijnlijk en U ziet dus Waregem afglijden buiten de eerste zes ! Geniet daar verder van de zon en de goede lucht ! tot binnenkort !NOEL !