Wat dacht je…het heeft bijna de ganse nacht geregend. Maar om 8 uur in de morgen is bijna alles opgedroogd, het zonnetje priemt al zijn eerste stralen en onze onderburen zijn reeds aan het verbroederen.
Verbroedering alom…
Gisteren in de Spar was het niet eenvoudig om tussen meer dan twintig soorten de juiste muesli’s te kiezen. Bij het ontbijt deze morgen blijken we inderdaad wel de goede keuze gemaakt te hebben. Rond 10 uur vangen we onze tocht aan. Om in Paternoster te komen stuurt onze GPS Ellen ons over een grintwegel van 25 liefst kilometer. Komfortabel is anders… we hebben inderdaad het gevoel over paternosterbollekes te rijden. Onderweg houden we halt aan een drietal pittoreske huisjes. Aan ééntje ervan staat de bewoner buiten omringd door een drietal katten. We houden halt om een foto van het huisje en de katten te nemen, en het heertje komt op ons af. We maken kennis, en hij begint honderduit over zijn leven te vertellen. Hij is al drie jaar werkloos omdat de visindustrie in grote crisis verkeert. Hoofdzakelijk door de beperkte visvangstcontingenten die door de regering werden opgelegd. Wij schenken de man een rennerspetje en daar is hij meer dan tevreden mee.
Zeer tevreden met zijn petje.
Aangekomen in Paternoster maken we eerst een kleine strandwandeling. In het restaurant “Voorstrandt” hebben we wel geluk; we krijgen het laatste buitentafeltje. Weeral hebben we genoeg aan een voorschoteltje; ofwel 8 mosseltjes in een looksausje, ofwel 6 scampis in tempura. Zalig vertoeven… Achteraf gaan we nog wat strandjutten, want Herman heeft aan iemand beloofd om grote schelpen mee te brengen naar België. En hier liggen er inderdaad hele grote.
Laatste tafeltje op buitenterras.
En maar schelpen zoeken.
Op het terras van Hotel Paternoster bemerken we een publiciteit over WiFi voor de klanten. Dus daarheen met GSM en laptop. Want in ons appartement van Port Owen en in de ganse omgeving aldaar kampen ze met een algemene internetpanne.
Hier is er gelukkig wel WiFi.
Ondertussen hield Herman enkele strratventers in de gaten. Die zeulen de straat af met… levende kreeften. Hij maakt grapjes met die mannen, spelt de ene uit tegen de andere, en komt uiteindelijk fier al seen pauw aandraven met drie prachtige kreeften van elk ongeveer 700 gram. En wat betaalde hij; 120 Rand zijnde ongeveer 9 € voor de drie.
Drie mooie kreeften..
De buit is binnen… drie kreeften voor 9 €.
Onderweg maken we nog halt bij een Super Spar om de ingredienten aan te schaffen voor de kreeftbereiding. Ajuin, selder, wortel en cayennepeper, aangevuld met eieren en tomaten voor de garniering. Bij het verlaten van die Spar worden we overvallen door een bende dulle grieten die de broekverbranding vieren van hun vriendin. Het zijn stuk voor stuk vlezige meiden die zingen, dansen en tieren door het dolle heen. De toekomstige bruid zwaait met een revolver met penis-loop. Uitzinnig tafereel.
De bruid met de penis-revolver.
Van hieruit rijden we een veertigtal kilometer naar Langebaan. Vandaag is er tamelijk veel wind en daarbij is het zaterdag. Dus zullen er veel kaiters op zee zitten. En het is ook zo. Prachtig spektakel voeren die mannen en vrouwen op. We maken een lange wandeling op het strand en maken van dichtbij kennis met de techniek van het kaiten. Niet simpel zou ik zeggen.
Kaiters bij de vleet…
In resto Pearly’s krijgen we ook een zitje op het strandterras. Zo kunnen we verder van de kaiters genieten. Hier serveert Annari ons een lekkere steack met frietjes. Onze eerste steack in Zuid-Afrika. Heerlijk van smaak en supermals.
Een kaiter voor het terras van Pearly’s
Bij onze thuiskomst rond 21u30 schieten Herman en Hilde nog op dreef om de kreeften te koken. Want morgenmiddag willen we ze verorberen. Piet Huysentruyt kan hier een puntje aan zuigen. Hij zou het niet beter en zeker niet vlugger afgehaspeld hebben.
De kreeftjes liggen lekker rood te koken in hun groente- en specerijensap.
