Deze voormiddag verloopt ongeveer volgens hetzelfde stramien als deze van gisteren, want ons tweede koppel kameraden komt eraan, en ze vliegen met dezelfde Virgin vlucht als Luc en Dominique. De dames blijven in de Costa Rose, en de mannen gaan Guy en Taanteke ophalen. We gebruiken dezelfde bordjes van gisteren om hen te verwelkomen, met natuurlijk de aangepaste namen.Terug om 11u10 stipt wordt de Virgin machine aangemeld als geland en een dik half uur later maken Guy en Taanteke hun opwachting in de aankomsthall.
Een half uurtje later is onze zijn we allen samen in de Costa Rose en klaar om gedurende een viertal weken Zuid-Afrika te ontginnen.
We geven Guy en Taanteke nog een uurtje de tijd om hen rustig te installeren en maken dan samen een wandelingetje naar een terrasje “La Perla”, waar we van een licht lunchke en een koffietje genieten.
Deze namiddag gunnen we Guy en Taanteke verder nog wat rust. Hilde en Dominique gaan intussen op zoek naar een presentje voor de gastheren van vanavond. We zijn met z’n zessen uitgenodigd bij Belgische vrienden van Luc en Dominique, en daar kunnen we toch niet met lege handen aankomen. Omdat we vandaag nog maar over één auto beschikken vragen we een taxi om ons naar Constantia bij die vrienden te begeven. Alhoewel we uitdrukkelijk een grote taxi besteld hebben komt er toch eentje aandraven met een mini karreke, nog kleiner dan onze Honda. Maar de man is zeer vriendelijk en roept direct een collega op. Hij zal bij ons blijven tot de collega er aankomt, en intussen kunnen we genieten van zijn leuke opmerkingen en zijn weelderige haardos. Ik vind dat bij dergelijke coiffure een Radio Shack petje past. Weeral een fotootje voor mijn verzameling.
Intussen is de grote taxi aangekomen en vatten we de tocht aan naar Constantia. Wat normaal in één kwartiertje zou geklaard zijn heeft niet minder dan anderhalf in beslag genomen. Het spitsuur en een ongeval waren de oorzaak. Maar onze driver blijft er Afrikaans rustig bij en beleeft intussen veel genoegen aan onze Vlaamse gesprekken die hij grotendeels begrijpt. Intussen is de grote taxi aangekomen en vatten we de tocht naar Constantia aan. Wat normaal in één kwartiertje zou geklaard zijn duurt niet minder dan anderhalf uur, dit wegens het spitsuur en een ongeval. Onze driver blijft er Afrikaans rustig bij en beleeft intussen veel genoegen aan onze Vlaamse gesprekken die hij grotendeels begrijpt. We bereiken uiteindelijk dan toch Constantia en worden er hartelijk ontvangen door het Belgisch echtpaar. Hun boy Eric uit Malawi serveert ons een koel glaasje bubbels en we genieten van de wijdse natuur.
Later zal Eric ons een prachtige braai (barbecue) verzorgen en de gastheer zorgt er voor dat de glazen nooit leeg raken. De dames keuvelen, de mannen vertellen wilde verhalen en de klok tikt… Om 23 uur belt onze taxi aan; juist nog de tijd voor een afscheidsfoto. Twintig minuten later staan we aan onze Costa Rose. Ik ken er een paar die goed zullen slapen vannacht.
