Vrijdag 2 maart. Terug naar Ballito, ditmaal naar “La petite Provence”.

We verlaten Casabella na een licht ontbijt, terug richting Ballito. Niet veel kilometer te verteren, en we maken reeds een halte na een twintigtal km aan Mercy Beach. Op dit strand worden we geconfronteerd met een Indisch ritueel, dat plaats vindt exact tien dagen na het overlijden van een ouder of grootouder. In dit geval is het een grootvader die overleden is. Kinderen en kleinkinderen staan in groep op de plaats waar de rivier in de zee stroomt. Wij blijven een dik half uur deze ceremonie volgen, en zetten dan koers naar het door ons al bekende Ballito. Hilde heeft tussen al haar toeristische documenten een B&B gevonden die, althans op papier, prachtig moet zijn. En we hebben geluk; ditmaal bedriegt het papier niet. “La petite Provende” wordt uitgebaat door de Franse eigenaars Jacques en Fanny, en zij mogen er best wezen, zowel als hun B&B. We genieten van de prachtige omgeving en het zwembad. In de late namiddag laten we ons karretje (voor de eerste maal) carwashen, want morgen halen we in Durban onze vrienden Herman Declercq en zijn Hilde op. We eindigen de avond in het ook al gekend resto Crawdaddy, waar we weeral uitstekend gediend worden.

Wij maken een stop aan dit prachtig plaatsje, en onze aandacht wordt direct gewekt door een groep Indiërs wat verderop. We horen een kind krijsen alsof het vermoord wordt, en snellen daarheen. Wat blijkt? Tien dagen nadat een man gestorven is, moeten volgens hun geloof alle mannelijke leden van de familie kaal geschoren worden. En dit is nu juist aan het gebeuren met de jongste telg van de familie. En die krijst als een klein varkentje dat gekeeld wordt. Maar de vriendelijke Indiërs nodigen ons uit om de ceremonie verder bij te wonen. Met dank aanvaard.

Gelukkig is de ceremonie in het engels, en kunnen we nog één en ander begrijpen.
Ze vragen vergiffenis aan grootvader, voor alles wat ze niet correct hebben gedaan…